Susan's Revenge

-3-

Ik rekte me uitgebreid uit terwijl ik overeind ging zitten. Man! Ik kan nog wel een aantal uren slaap gebruiken. 'Susan kom je uit bed?!' riep Nicolas me toe. Ik zuchtte diep en slofte nog in mijn pyjama de kamer uit. Hij keek me fronsend aan, hij bleef een vampier van de oude stempel. Achja kon hij niets aan doen. Ik liep naar hem toe en zuchtte diep 'wanneer is het weekend?' vroeg ik hem droog. Nicolas grijnsde even 'ook goedenavond Susan. Maar voor je vraag: morgen. Nu moet je alleen vannacht nog zien te overleven.' Ik glimlachte droog naar hem en ging mee aan tafel zitten waar Livian al een boterham in haar mond stak.

Slaperig smeerde ik voor mezelf ook wat boterhammen met kaas en stak een snede in mijn mond. Alles ging als in zijn automatische piloot en van alles wat ik deed had ik zowat geen gewaar. Nicolas kwam er bij zitten en keek toe hoe we rustig ons ontbijt naar binnen werkte.

'Susan, ik wil dat je tussen de kleine pauze even naar me toe komt, ik heb je wat te melden,' begon Nicolas. Ik keek hem nieuwsgierig aan en voelde me ook direct wat wakkerder worden. 'Huh, waarom? Heb ik soms iets verkeerd gedaan, moet je soms de directeur over me spelen?' vroeg ik dan ook.

Nicolas grinnikte even 'nee dametje, je hebt niets mispeuterd. Daarmee speel ik liever het vader figuur voor je dan dat ik het directeur figuur moet spelen. We weten allebei dat jij het directeur figuur niet serieus neemt aangezien we onder het zelfde dak wonen. Nee ik denk dat het tijd word voor wat extra inlichtingen, zie het als een bijles.' Ik keek hem soort van verschrikt aan.

'Maar dat is mijn pauze! Het kwartiertje waar ik even alles kan laten bezinken! Please Nicolas, je gaat toch niet dat kwartiertje sociaal contact van me afnemen. Waarom gewoon niet na de school uren?' jammerde ik dan ook direct, vooral toen ik besefte wat hij met die "bijles" bedoelde.

Nicolas keek me zuchtend aan, voor hem was het volgens mij ook niet makkelijk om met twee mensen kinderen in transformatie, waarvan eentje ook nog eens aan het puberen was, onder één dak te wonen. Vooral omdat wij zijn kinderen niet waren. Maar goed, dat maakte mij dan nog niet echt een redelijk persoon.

'Omdat ik niet wil dat je zuster hier teveel van mee krijgt, dus vallen de midnacht pauze en de uren na school ook weg. Daarbij, het is echt belangrijk, en het is maar voor een korte periode, je sociale contacten kan je later ook zo weer hervatten,' zei hij dan ook serieus.

Ik keek hem half pruilend en half fronsend aan, daarbij sloeg ik mijn armen koppig over elkaar heen. 'Kijk niet zo moeilijk meisje, jij beseft ook wel dat ik het beste met je voor heb, daarbij wil ik gewoon dat je goed bent voorbereid. Het zal echt niet makkelijk voor je worden,' zei Nicolas.

'Misschien, maar ik wil er gewoon niets mee te maken hebben! Ik wil niet dat het gebeurd! En ik wil niet dat je me er steeds op wijst!' riep ik dan ook uit. Liv keek een beetje hopeloos van Nicolas en mij heen en weer. 'Je kunt het blijven ontkennen Suus, maar dat heeft geen zin. Gedane zaken nemen geen keer, en je weet dat ik echt veel om je geef, ik wil dan niet zien dat als het gebeurd je compleet in paniek slaat zodra het gebeurd. Je weet dat ik het beste met je voor heb,' probeerde Nicolas me tot rede vatbaar te brengen.

Ik keek hem moeilijk aan en moest dan ook toegeven dat hij gelijk had, ik kon het blijven ontkennen maar er zou niet zo maar plots een geneesmiddel op de markt komen om ons te genezen. Ik zou een monster worden, een echt monster. En hij was ook de enige die mij kon leren en voorbereiden dat monster te temmen en onder controle te houden zodra het vrij kwam.

'Goed, maar laten we dan afspreken dat het maar één van de twee kleine pauzes is, en dat het degene is in de late nacht. De elf uur pauze heb ik echt nodig om de eerste roddels van Maaike te horen,' gaf ik uiteindelijk mokkend toe. Nicolas ging met zijn hand door mijn haren heen en lachte zwakjes. 'Je bent me er eentje Suus, maar ik vind het goed. Eet nu nog maar even je boterham op en dan allebei snel de deur uit. Het zou vreemd zijn als jullie te laat komen en weer terug gestuurd worden naar de directeur.'