Bir insana sevgimizi belli etmenin en güzel yoludur özlem...
Kıskanmak,sahiplenmek değilde özlemek en güzelidir.
İnsan her özlediğinde daha çok sever,bazen varlığını,bazense yokluğuna sarılır.
Her özlediğin de daha çok sever o adamı, daha çok öper yokluğunu...
Onla beraber olamıyorsan,yokluğunu seversin.
Bir zaman sonra onu beklemeyi seversin.
Zordur beklemek,herkes yapamaz.
Önemli olan her ismi geçtiğinde gülümsemektir.
Bir zaman sonra gülemez insan,alışmıştır uzaklara bakmaya yapamaz artık özlem duygunu içinde tutmaya,başkalarına sarılır artık,başkalarına sığınır her limada.
Zaman herşeyi yok eder.
Alışmak en zorudur,oda olduktan sonra boşverir artık.
Onsuz gülmeyi öğrenir,düşünmemeyi.
Kalbi sızlar belki ama yaşamayı öğrenir.
İnsan sevdiklerinden vazgeçerde,akışkanlıklarından vazgeçmez bir zamam sonra.
Zordur sevdiğini kaybetmek.
Sevmekten daha zordur, unutmaya çalışmak.
İnsanın kalbine bir defa girdimi, unutamaz artık, sadece hatırlamaz her ismi geçtiğinde.
Güzel gülen insanların hepsi aslında hatırlamadıkları vardır,hatırlamaya korktukları...
Herkes özlerde,herkes bekleyemez bir zaman sonra.
