Adının ne kadar güzel olduğunu,
Ancak sevdiğinin ağzından duyduğunda anlarsın.
Gülmenin nasıl olduğunu, sevdiğin gülünce anlarsın.
Mutluluğun nasıl olduğunu o yanındayken anlarsın.
Özlemin nasıl olduğunu pişmanlığında anlarsın.
Ben hepsini bine bin katarak anladım.
Çaresizliği,nefreti,özlemi herşeyi senle anladım.
Bazen diyorum kendime,çok sevdimde mi gitti diye. Sevmeyi bilmeyen adamı ne kadar seversen sev anlamaz ki.
Ne kadar kötü zamanlarınız olsada güzeldik biz senle. En mutlu olduğum zamanları senle geçirdim ben.
Keşke seni tanımasaydım demiyorum da,keşke seni sevmeseydim diyorum.
İnsan sevince çok şey kaybediyor. Her kaybettiğinde,biraz daha ölüyor.
Keşkelerle dolu hayat bıraktın arkandan.
Unut diyorsun,başkasını seviyorum diyorsun. Ama kendini hatırlatıyorsun. Neden bana bu acıyı veriyorsun?
Sevgimi neden kullanıyorsun?
Bırakta uzaktan seveyim seni, umutlandırma beni. Sonuçları çok ağır oluyor sonra.
Bazı yaralar naparsan yap hiç bi zaman kapanmayacakmış gibi.
Her nefes alışında biraz daha acıtır içini...
Sen yoksun inan bir tek sen lazımken.
Yine çağırsan yine koşa koşa gelirim.
Yüzsüzlük belki ama napabilirim seviyorum işte.
Bazen fazlasıyla geziyoruz uçurumların kenarında.
Naparsak yapalım,olduğumuz yerde çırpınmaktan ileri gidemiyoruz.
Her seferinde daha çok en dibe...
Çok çabaladım
Eskisi gibi olmak için,çok sevdim.
Daha ne yapabilirim?
Vazgeçemem senden.
Dön bana,
Yeniden,
Sev beni yeniden , al beni yanına...
Unuturum sandım.
Zaman kavramı bitti be
Resimini gördüm, kanuşmalarımıza baktım.
Ulan ne sevmişim seni.
Biliyorum,sende sevdin.
Buna inanmak istiyorum belkide bilmiyorum.
Ne olursa olsun sen hep solyanımda kalacaksın..
Seninle karşılaşacağımız sokaklara kadar, yürümem gerek.
