Affetmek; sevgiye yenilmektir birazda.
Sevginin herşeyin üstünde olmasıdır. Kendinden vazgeçerek affetmektir.
Defalarca yenildim sana,defalarca ağladım,üzüldüm,bekledim,hissizleştim, ama bak hala yaşıyorum.
Ben senin yaptığını yapmayacağım, ben bizi hiç unutmayacağım.
Aşk onu sevmesini beklemek değil, aşk bile bile sevmektir.
Ağladığın da bile o aklına gelince gülümsemektir.
Ağlatsa bile sevebilmektir. Unuttum dersin ufacık bir yerde hatırladığın an geri dönersin esarete,kendi hücrende boğulursun, boğulursun da kimse anlamaz.
Anlamazlar çünkü güzel gülümsiyorsundur, mutluymuş rolleri, ama zaten asıl olay o değil mi ?
Kendimi tanıyamıyorum, solyanımdan git artık. İki saniyelik anıların kucağına sığınıp ağlamak istemiyorum defalarca, her ismin geçtiğinde aklıma gelmeni istemiyorum.
Benim sevdiğim renkler, senin gözlerinde kaldı.
Benim sevdiğim sözler, bizim anılarımızda kaldı.
Ardı ardına yanıp, söndü sigaralar. Hiçbirinde yoktun.
Ben içimden geleni de yaptım, elimden geleni de,Sen yoktun.
En kötüsü de ne biliyor musun? Ben her zaman yanındayım.
Üzgünüm ama başka hiç kimse seni anlatan sayfalarca yazılar yazmayacak.
Gel ki, anlam kazansın bekleyişlerim.
