Gözlerimi kapadım,gülümsedim,
Komik ama sanki yanımdasın,avuçlarımın içinde ellerin,burnuma dolan kokun,ela gözlerin o en sevdiğim gülüşün..
Her defasında daha çok özlediğim gülüşün...
kulağımda yankılanan sesin..
Mutluyum,kendimi mutlu hissediyorum.
Korkuyorum,
Unutmaktan korkuyorum,senden geri kalanlardan korkuyorum.
Hiç olmamışsın gibi hissetmemden korkuyorum.
Herşey geçer,zaman,kanayan yaralar,gözyaşları,umutlar,anılar.. Ama ben sen geçme istedim,yabancılaşmayalım istedim.
İnsan sadece sevdiğini defalarca affeder.
Her affedişimizde kendimizden daha çok vazgeçmek demektir çoğu zaman,her affedişimizde ondan daha
çok uzağa gitmektir..
Senden nasıl vazgeçilir bilmiyorum.
En kötüsü de hissizlik. Ne hissettiğini bilememek. Ne hissedeceğini bilememek.
Şimdi herşey yoluna girse bile hep korkuyla yaşayacağım,kaybetme korkusu.
Bizde sigaraya tutunuruz,her dumanda daha çok içimize çekerek
