Karanlığın içinde kaybolduk solyanım.
Kaybetmişiz kendimizi,bulamamışız biz birbirimizi..
Her seferinde, işte gerçekten artık bu son,artık eskisi gibi bana acı çektirmez dedim.
Her seferinde kalbim,beynimin önüne geçti.
Herşeyden önce kendime olan saygımı, gururumu kaybettim ben.
Bu yazıyı sana olan sevgimi, özlemimi yazmayacağım.
Yoruldum çünkü, sevmekten,beklemekten yoruldum.
Artık arkandan yapacağım tek şey gülmek.
Kendi çaresizliğime gülmek.
Belki aşkı yakalayamadık ama özlemlerin en güzelini yaptık sevdiğim.
Belki ben Acının bir insanı nasıl değiştirebileceğinin kanıtıyım.
Geç kalmadık hiçbirşeye,gerek kalmadı Artık kalbime.
Herşeyin bitti, zaman benden yana solyanım.
