Kural 1: Aşık Olma

Yaparsın..

Karanlığın en derinlerindeyim ben. Boğuluyorum, ne kadar cırpınsamda kimse duymuyor. Korkulan kız baştan başlamak icin herseyi bırakıp evine dönüyor.. Ben kim miyim? Ben Araf Aksoy. Namı diğer Kurşun.
Uçaktan indiğim an hicbirseyin bıraktığım gibi olmadığını anlamıştım. Artık İstanbul daydım. Kokusunu derin derin içime çektim bu güzel şehirin oysa ne kadarda özlemişim. Hava alanından çıkar çıkmaz hemen bir taksiye atladım. Nereye gitmeliydim ilk bilmiyordum. Ben düşüncelere dalmışken taksicinin sesiyle kendime geldim. "Abla nereye gidiyoruz" bilmiyorum ki güzel kardeşim. En iyisi eve gitmek diyerek taksiciye evin adresini verdim.
Tüm yol boyunca trafikten şikayet eden bir türlü susmak bilmeyen taksiciye mi yanayım, yoksa sinirlerini kontrol etmeye calisip sürekli gülümseyen kurşuna mı. Ulan kurşun daha ilk saatlerden aldın cevabını. Baştan başlamak hiç kolay olmayacak.
Taksi evin önünde durduğunda ücreti ödeyip indim. Cantamdan zorla 2 yıldır gelmediğim evimin anahtarini bulup kapiyi açtım, beklediğim gibi değildi temiz gorünüyordu anlasilan yokluğumda çete evi pek boş bırakmamış. Gözüme ilk çarpan duvardaki fotoğraf oldu. Annem babam ve ben, ailemi 4 yıl önce bir kazada kaybettim. Kaza denemez tabi buna. Babam bir mafya olduğu için düsmanları coktu frenleriyle oynamislar arabanın. 18 yaşindaydim o zamanlar. Cocuktum yaş olarak olmasada ruhum küçük bir kız cocuguydu. Ailem gittikten sonra babamın yolundan gitmeyi seçtim. Tabiki de cocuklugumdan beri beni yalniz birakmayan arkadaslarıma beraber. Jilet, Tilki, Cakal, Akrep ve Tunay. İste benim çetem. Cetenin ele bası benim. Cetede lakabı olmayan tek kisi Tunay. Sevmiyor ona lakap takılmasını. Kalbim sızladı onları ne kadar özlediğim aklıma geldiginde. Düşüncelerden sıyrılıp odama çıktım hemen hızlı bir duş alıp siyah mini elbisemi uzerinede deri ceketimi giydim. Saclarıma maşa yapıp hızlıca sade bi makyaj yaptım. İste şimdi cetemin karsısina cikmaya hazirdim. Asağı inip garaji açtim motorum gözüme carptı. Karar vermistim motorla gidicektim. Bu saatlerde club te olurlar. Bizim club umuz. Hep hayalimdi ölmeden önce babam hayalimi gerceklestirmisti ve bana bir club acmisti. Cehennem..
Motora atlayip cehenneme doğru sürmeye başladim. Cehennemin önüne geldiğimde kapıda ki adamlar bana saskınlik icerisinde baktı. Onlarda beni gördugune sasirmisti. Son olaylardan sonra kacmıstim donmem sanmislardi ama burdaydim. Yüzüme bi gülümseme yerlestirdim. Rahatla kurşun yaparsın.