(6) Bir Damla Gözyaşı

622 105 30
                                    

"Demir'le aramda hiçbir şey yok. Ama sen rahat et diye değil. Olmadığı için."dedim sinirli bir tavırla. Kelimelerimi söylerken gözlerinin içine bakıyordum.

"Yok ve de olmayacak çünkü o benim. Sadece benim."dedi. Sesindeki ima devam ediyordu.

"Bunu keşke o da bilseydi."dedim gülerken.

Arabaya doğru ilerledim. Evet haklıydı. Bu kız sinir bozucuydu. Demir ve benim aramda bir şey yoktu. Ama onun daha şimdiden böyle davranması sinirini bozmuştu. Ukala bir kızdı. Egosu boyundan büyüktü her şey benim olsun istiyordu.

Kendimi kötü hissediyodum. Hem bugün Selen'in söyledikleri hem yine onun söyledikleri. Değişik bir duygu vardı içimde nedenini anlayamadığım ve kendime dahi açıklayamadığım değişik bir duyguydu.

Eve geldikten sonra biraz boş zaman geçirdim. Biraz müzik odamda biraz da telefonla uğraşarak depresyondan çıkma çabamla birlikte sıkıcı bir gün oldu.

Akşam girişteki salonda otururken babam kötü olduğumu anladı.

"Ne oldu Hira seni ilk defa böyle. Durgunsun."dedi aniden. Beni her anlamıyla iyi anlayan bir babam vardı.

"Yok. Öyle işte."dedim. Belli armemeye çalışarak.

"Canım sen babişkondam bir şey saklamazsın. Hadi anlat bakalım."diye üsteledi babam. Gerçekten ondan bir şey saklamadım. Ona her şeyimi anlatacak kadar yakın bir babaydı.

"Okulda bugün biraz kötü hissettimde kendimi.Nedensiz bir şey, bende anlayamadım."dedim. Aslında doğruydu. Tek Selen'in söyledikleri değildi içimdeki suskun tavrın nedeni.

"Neden ki, ne oldu, bir şey falan mı dediler yoksa başka bir şey mi."dedi babam hızlı ve endişeli bir şekilde.

"Yok babişkom gerçekten biri bi şey falan demedi. Hatta arkadaşlarım falan tahmin ettiğimden ve de beklediğimden daha iyi. Dedim ya nedenini bilemediğim bir şey var içimde."dedim üstüne basarak.

"Tamam canım,arkadaşlarımın iyi olmasına sevindim. Gel sarıl."dedi.

Babişkoma sımsıkı sarıldım. Babamla aramızda çok farklı bir ilişki vardı. Standart bir babadan daha samimi daha az katı ama daha çok ilgiliydi babam. Onunla biz çok farklıydık. Hem de çok.

"Teşekkür ederim babişkom. İyi geldi. Ben yatayım. Sabah erken kalkıcam."dedim

"Tamam birtanem. İyi geceler, tatlı rüyalar."

Babamı öpdükten sonra. Odama çıkıp, yatağıma uzandım. Bir türlü uyuyamıyodum. Sürekli düşünüyodum. Demir iyi bir çocuktu,iyi bir arkadaştı. Tamam kabul ediyorum etkileyici de biriydi. Ama Selen nereden böyle bir yargıya varmıştı anlayamıyodum. Demir'le diğer arkadaşlarımla olduğum mesafedeydim. Kimse tarafından yanlış anlaşılmak istemezdim. Ama Selen beni bugün sinir etmişti.

Sıkıcı düşüncelerim uyuyakalmamı sağlamıştı.

***

"Hadi Hira'cığım annenler kahvaltıya bekliyor. Uyan."

Sibel ablanın -yardımcımız- sesleriyle günün ilk ışıklarına gözlerimi açtım. Hazırlandıktan sonra aşağıya indim kahvaltı ardından da babamın soforü yine okula bıraktı.

Din Dan Don!! (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin