Din Dan Don!! (Tamamlandı)

(48) Bilmiyorsun

Merhaba canım DDD!! Okuyucuları. Sizler çok özledim. En uzun bölümle karşınızdayım. Tam 3206 kelime. Umarım beğenirsiniz. Sizleri seviyorum.

Yine üç konu işledim o yüzden bölüm arası yorum yaparsanız sevinirim. İyi okumalar 😍😍😍

******
Gözlerimi yavaşça araladım. Ağır ışık süzmesi ile yeniden kapadım. Kendimi alıştırmak için bir kaç saniye bekledim ve bir daha açtım. Işığın ardından olsa gerek görüntü çok net değildi. Ama duyduğum sesler bir şeyler algılama çabamı arttırdı.

"Hira uyandı."
"Hira gözlerini açtı."

Görüntü yavaşça netleşti. Annem, babam, Demir, Derin ve Batın hepsi baş ucumdaydı. Ne olmuştu bana neden buradayım. Zihnimde kesik kesik şeyler vardı.

Selen'in ağladığını hatırlıyorum sonra uçurumdan tekerlendiğimi ve kan hatırlıyordum.

"Neden buradayız? Ne oldu bana?"

Demir daha çok yanıma yaklaştı ve serum takılı olmayan elimden tuttu. "Sen açtın ya gözlerini gerisi önemsiz prenses. Dinlen biraz sonra konuşuruz bunları."dedi sessizce

Babam Demir'e kötü bakışlar attı. "Kızım biraz dinlen sonra her şeyi konuşacağız."derken bir gözü hala Demir'deydi.

Diğerleri de benzer şeyler söylesede kafamdaki kesit kesit görüntüler merakımı arttırıyordu. "Ben gayet iyiyim." Dedikten sonra doğrulmaya  çalıştım ama başım o kadar döndü ki daha fazla dayanamadan başımı yastığa geri koydum.

"Gerçekten iyiyim. Sadece başım ağrıyor biraz.."

Demir benim inat edeceğimi anlayıp söze girdi. "Biz Batın'la bahçeyi topluyorduk. İçeri sizin yanınıza geldiğimizde sen yoktun. Derin'e sorduk. Kolyemi düşürdüm bakıp hemen geleceğim demişsin."değince direk sözünü kestim.

"Ben kolyeyi kaybedince çok üzüldüm düşmüştür diye düşündüm."

"Bende korktum tek kalırsan bir şey olur diye duyunca direk koştum. Gittiğimiz yerlere baktım. Seni yerde baygın şekilde buldum. Başını taşa çarpmışsın kanıyordu. Sonra direk arabaya götürüp hastahaneye getirdik yolda da annenlere haber verdik."

O anlattıkça beynimdeki kesitler çoğalıyordu. "Sanırım ayağın takıldı düşmüşüm."diye ekledi  Batın.

Birden hatırladım. Selen'in bana dedikleri geldi aklıma.

"Sen benim tüm hayatımı çalansın."

Ne demek istemişti. Ben ondan hiçbir şey almamıştım. Gözyaşları ve psikopat tavırları beni gerçekten korkutmuştu. Demir meselesine artık bu kadar sinirli davranmıyordu. Zaten ben ondan çalmamıştım ki Demir'i. Biz aşık olmuştuk o ise kendi kendine delirmişti.

Ama bu sefer farklıydı yılın başından beri ağlamaları üstüme gelmeleri hepsi deliceydi ama bu sefer çok daha farklıydı sanki gözü dönmüş gibiydi. Sanki elinde bir silah olsa göz kırpmadan vuracak kadar delirmişti. Ne olmuştu. Bir haftadır sürekli ağlamalarını düşününce beynim kendini bir çıkmaza soktu.

Elini omuzuma vurup beni ittiğini hatırladım. Beni bilerek itmişti ve büyük ihtimalle arkasını dönüp gitmişti. Dalan beynim bir sesle düşüncelerden ayılmamı sağladı.

"Ayağın kaydı değil mi?"dedi Demir

Söylemek ama söylememek arasında düşündüm "Şeyy."diyerek biraz zaman kazanmaya çalıştım. Eğer söylersem babam Çok sinirlenir ve işin ucu çok kötü yerlere gidebilirdi.