Din Dan Don!! (Tamamlandı)

(60) FİNAL

Ve final ile karşınızdayım. Bu macera da burada bitiyor. Sizlere söz verdiğim gibi uzun ve güzel bir final oldu. DDD!! 'nun ilk bölümünden bu bölüme kadar yazdığım her kelime bana bir şey kattı. Biraz buruğum. Sanki hiç bitmeyecek gibiydi 😔 Ben yinede size özel bölüm olarak ara ara yazacağım. Sizleri çok beklediğiniz final bölümümle baş başa bırakıyorum. Hepinizi çok seviyorum❤️

Elveda Hira 👋🏻❤️ Elveda Demir, Selen, Derin, Batın, Çağan...

👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

Pencerenin kenarından gelen minik ışık süzemsinin yüzümde yarattığı hafif ısıyla gözlerimi araladım. Gözlerimi açmamla birlikte beni seyreden bir çift yeşil gözle karşılaştım.

"Günaydın kraliçem."dedi Demir'in boğuk sesi. Yüzümde güzel bir gülümseme oluştu. "Günaydın kralım."dedim gülümseyerek ve başımı biraz kaldırıp dudağına bir öpücük kondurdum. "Ayrıca sen beni mi izliyordun az önce?"dedim gülümseyerek.

"Ee ben sana demedim mi senin uyanışını izleyeceğim sabahları bekleyeceğim diye."dedi ve parmağını burnumun ucuna dokundurdu. "Dediin."dedim gülümseyerek. Sonrada Demir'in başı ile omuz arasındaki o yere kafamı yerleştirip kokusunu içime çektim. Demir kollarından biriyle beni sımsıkı sardı ve diğerinide yüzümün üzerinde hafifçe gezdirmeye başladı.

"Seni çok seviyorum kraliçem. Kelimelerle anlatılamayacak kadar çok."derken parmaklarını gezdirdiğim yüzümü yavaşça kendine çevirdi. "Bu güzel gözler, bu dudaklar,bu minik burun."derken ellerini yüzümde söylediği sırayla gezdirmeye devam etti. "Ve bu kalp dedi."elini kalbimin üstüne yavaşça değdirip. "Hepsi benim, herşeyiyle benim. Sen benimsin ve ben seninim."dedi sonra yavaşça dudaklarıma yanaştı. Dudaklarımdan ayrılmasıyla birlikte yavaşça mırıldandım. "Bende seni çok seviyorum. Hiçbir sözcük aşkımın anlatamıyor. Her şeyim senin ve her şeyin benim." Gözlerinin içine baktım ve o yeşilde bir süre kayboldum.

"Artık kalkmamız lazım birtanem yoksa uçağa geç kalacağız."dedim yavaşça doğrulurken. "Ya ama olmaz ki böyle. Ben daha doyamadım sana."dedi Demir ellerimden birini tutarken. "Bir ömür bizim zaten."dedim gülerek. "Ama bu bizim evimizde ilk sabahımız."dedi Demir nazlanmaya devam ederek. "O zaman şöyle yapsak. Ben evimizdeki ilk sabahınızda sana kendi ellerimle bi kahvaltı hazırlasam."dedim gülümseyerek. "Bak buna hayır diyemem."dedi Demir.

Yatağın kenarından sabahlığıma uzandım ve üzerime giydikten sonra yataktan çıktım. "Ben kahvaltı hazırlarken sende hazırlan."dedim ve göz kırptıktan sonra Demir'in burnunun ucuna parmağımınla dokunduktan sonra odadan çıktım. Aşağı kattaki mutfağımıza doğru ilerledim.

Bugün Demir'le balayına Maldivler'e gidecek. İki haftalık bir balayı yapacak ve sonra da evimize geri dönecektik. Yardımcılarımız biz balayından dönünce ile başlayacaklardı.

Dün her şey, her dakikasıyla mükemmeldi. Her saniyesi, her dokunuşu aklımdan çıkmıyordu. Demir'le birbirimize bakarak söylediğimiz evetler aklımdan çıkmıyordu.

Buzdolabının kapağını yavaşça açtım ve içerisinden domates, salatalık, yumurta falan çıkardım. Hepsini lavaboya koyduktan sonra hazırlamaya başladım. Yaklaşık yarım saatte Harika bir sofra hazırlamıştım. Kahvaltılıkları ve hazırladıklarımı terasa taşımaya başladım.

Tekrar mutfağa döndüm ve sürahinin içindeki portakal sularını bardaklara boşaltırken omuzumda bir öpücük hissettim. Başımı yavaşça çevirdim ve Demir'e gülümsedim. "Kraliçem yarım saat oldu bir tek portakal suyu mu sıktın?"dedi Demir gülümseyerek. Doldurduğum iki bardağı elime aldım ve yavaşça arkama döndüm. Bardaklardan birini Demin eline tutuşturdum ve "gel."dedikten sonra terasa çıktım ve Demir'de beni takip etti.