(8) Hayal Kırıklığı

566 100 34
                                    

"Senden korkmaya hiç niyetim yok. Şu an zor durumunu bize karşı kullanıcak kadar zavallısın sen Selen. Ben senin gerçekten değiştiğini düşündüm. İyi bir insan olduğuna gerçekten inandım ama pardon hata bende sen hayatın boyunca iyi olamaycak kadar kötülük barındırıyosun içinde. Yaşadıkların değil bunlar seni kötü, iğrenç bir insan yapıyor. İşte bu yüzden sen hayatın boyunca beni korkutamazsın."

Sözlerimi bitirip onu dinlemeden sınıftan çıktım. Sinirim bozuktu. Selen hayatımda karşılaştığım en kötü insandı. Nasıl bunu kullanıyodu. Annesinin ölümünü nasıl kullanıyordu. Demir'den bunu söylemesini ben istemedim ki. Kendimi suçlayıp üzülmüştüm. Sadece onun kalbini kırdığım için o ise beni kullanmıştı. Hem Demir'i hem de beni.

Düşüncelerden sıyrılmaya çalışsam da yapamadığımı fark ettim. Olmuyordu.

Kapıda Kemal amca'yı gördüm.

"Özür dilerim Kemal amca beklettim."

"Görevimiz küçük hanım."

Selen'in  bünyemde yaratığı sinirle sadece küçücük gülümsedim.

Eve geldim odama kapandım ve düşündüm. Bugün yaşadıklarım normal miydi ? Hem de eski hayatımdan sonra?

~CUMARTESİ~

Sabah uyandığımda içimde garip bir duygu vardı. Arkadaşlarımla gezmek istiyordum. Ama bunların içinde Selen'de vardı. Olanları kimseye anlatmamıştım. Bilmiyorum ama anlatmak gelmemişti içimden. Ne diyecektim. Selen aslında kötüymüş bize oynamış mı?  Çok saçma hem kelimelere  dökülemeyecek kadar saçma. Hem de  insanların aklımda Selen'e karşı bir yargı oluşturmak istemem. Bunu yapan kişi ben olmak istemem. Belki Selen sadece bana böyle kötü davranıyodur.

Buluşma saatine çok az kalmıştı. Ne giyeceğime karar vermiştim. Birazdan çıkardım zaten AVM çok uzak değildi 

Düşünceler içinde boğuşurken telefonuma mesaj gelmesiyle telefonu elime aldım. Mesaj atan Demir'di.

Hira sesninle bir şey konuşmam lazım. Buluşabilir miyiz?

Tamam olur da nerede yani 1'de buluşmayacakmıydık zaten.

Bugünü yarına ertelesek ben diğerlerine mesaj attım. Ben hiç iyi değilim. Yanımda olur musun?

Tamam nereye geliyim.

Sahil olur mu? Box Cafe

Tamam ben çıkıyorum.

Telaşlanmıştım ne olmuştu. Demir'i ne böyle üzmüştü ki. Üzerime rastgele bir şeyler giydim ve aşağıya indim.

"Anne ben dışarı çıkıyorum."

"Saat erken değil miydi canım?"

"O yarına ertelendi. Ben başka arkaşımla çıkıcam. Kemal amca müsait değil mi?"

"Evet canım dışarıda. İyi eğlenceler."

"Teşekkürler."deyip hızla dışarı çıktım."

Kemal amca bahçedeydi hemen yanına gidip

"Kemal amca Box Cafe'ye gidicem sahildeki götürebilir misin?"

"Tamam küçük hanım."

Arabaya bindik bir süre sonra oraydık. Dönüşte taksiyle geleceğimi söyledikten sonra hızla cafeye girdim. Demir oturmuş bekliyodu. Yüzünde hayal kırıklığıyla karışmış üzüntü vardı. Hemen yanına gidip oturdum ve sordum.

"Ne oldu Demir. Merak ettim seni."

Kelimelerin ağzımdan dökülmesiyle Demir'in bana sarılması bir oldu. Kolları sımsıkıydı. Vücudumda sıcaklığını hissedebilecek kadar sıkı.
2 dakikaya yakın sarıldı. Bırkınca yanağında hafif ıslaklık vardı. Yüzüne baktım.

Din Dan Don!! (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin