My Hubby is a Professor?!

MHP?! CHAPTER TEN

CHAPTER TEN

DATE CREATED:November 4, 2015

[A/N:Jusko Lord! Thanks talaga sa reads! Last time check ko, It was 680 reads but ngayon as of Nov. 1, 2015 nasa 730 na siya. Saka #199 ang MHP?! sa chicklit nakakatuwa! It makes me motivated pero si internet hinahadlangan ako. Huhu. Turtle net haha.]

THIRD PERSON'S POV

Pagkatapos ng komprontahan ni Mariel at Kauru dumaan sila sa likod dahil madumi na ang damit ni Mariel at kalat-kalat na ang make up nito. Hindi parin matigil tigil si Mariel sa pag-iyak kahit inalo na ito ni Jeff. "Mariel, Hinahanap na tayo nila mamita saka ng mga guest. Please naman umayos k--"

"Hindi ko nga kaya umayos ayon sa gusto mo eh! Ang hirap kaya! Masakit! Kung ikaw kaya nasa pusisyon ko baka manghina ka?!" Ngayon lang niya na encounter ang gantong side ni Mariel.

Akala niya ay hindi ito marunong magalit pero lahat nga naman ng tao ay marunong magalit depende kung gaano ang kaya niyang tiisin. Tiningnan siya nito at nakita na naman niyang umiiyak na naman ito.

"Okay,okay! Hindi na kita pipilitin. Ayusin mo sarili mo. Baka mahalata nila mamita ang nangyare sa atin. Mauna na ako. Magdadahilan na lang ako. Basta sumunod ka kaagad!" Tumango naman ang dalaga kaya lumabas na siya sa kwarto. Kakasara pa lang ng pintuan ng nagulat siya dahil nasa likod lang niya ang kanyang Mama at Mamita niya, nakangisi ang dalawa na parang may nalamang misteryo tungkol sa kanya.

"Bakit kayo naka-ngiti? May ano?" Tanong niya. Mas lumaki ang ngisi ng matatanda kaya mas nainis siya

"Why are freaking smiling? Is there anything I need to know?!"

"Nako talagang mga kabataan! Ikaw naman apo, Wag kanang mahiya sa amin ng Mama mo! Nagawa na din namin yan eh." Napakunot siya ng noo sa sinabi ng mamita niya.

"Wait,I don't understa--"

"Sus! Magde-deny kapa! Kasal naman kayo kaya okay nayan! Pasensya na din dahil nag-quickie lang kayo ni Mariel" Nagtawanan na ang matatanda. Mukhang nakuha na ng binata ang sinasabi ng Mama niya at Mamita. Namula naman siya sa mind set na iyon. Hindi niya nakikita ang sarili na ginagawa nila iyon ni Mariel.

"We don't do that--!"Hindi na talaga siya naka-tapos sa pagsasalita dahil agad naman ito nilalapatan ng tanong ng kanyang Mamita.

"Eh bakit narinig ko nagrereklamo si Mariel sa pusisyon? Sabi pa nga niya kung magpalit daw kayo ng pusisyon tiyak mahihirapan ka din! Ano ba yung pusisyon na ginawa niyo?.." Mas lumapit sa kanya ang matanda na para bang inaamoy siya. Lumayo naman siya dahil naiinis siya sa mga naiisip ng mga ito sa kanila ni Mariel

"Nako Jeffrey! Nagdaan din kami diyan! Saka sayo namin mismo narinig na baka makahalata kami na may nagyar--"

"Walang nangyare sa amin! Okay?! " Duon natigil ang pagsasalita ng mag-ina sa kanya.

"Pwes kung hindi kayo nag-you-know pupuntahan nalang namin si Mariel. Kanina pa siya nawawala.." Nilagpasan siya ng mag-ina at nang akmang ipipihit na nito ang doorknob ay pinigilan ito ni Jeff.

"Don't!" Humarang siya sa pintuan. Hindi niya sigurado na nakapag-ayos na ang dalaga. Baka pag nakita ito ng Mamita niya ay paulanan ito ng mga tanong kung bakit ito marumi.

Tumaas naman ang kilay ng mag-ina sa kanya. "At bakit hindi? Sabi mo walang quikie na nangyare, So I believe na pwede ko siyang makit-?"

"Yes, We did it! Now happy? Can you please leave my wife alone? Susunod naman daw siya eh."