18 en zwanger

Hoofdstuk 12

Ik wordt wakker en druk meteen de telefoonnummer van neonatologie in. "Hallo, het is hier met de mama van Tibe en Emma. Ik wou eens vragen hoe het met hen gaat?" Ik krijg meteen antwoord dat mijn 2 kinderen samen in een couveuse liggen en dat ze het terug super doen. Er zijn geen complicaties meer geweest en de bacteriën zijn uit Emma haar lichaampje verbannen. Ik vertel hen dat ik in de namiddag een bezoekje ga brengen.

Om 9 uur krijg ik mijn ontbijt en eet ik dit rustig op. Owen verschijnt in de deur met een lach en komt binnen en geeft me een kus. "Goeiemorgen heb je goed geslapen?" vraagt hij me. Ik zeg hem dat ik niet zo vast heb geslapen en dat ik al naar neonatologie heb gebeld. Hij vraagt hoe het met de twee ging. Ik vertel hem dat ze samen in een bedje liggen en dat Emma haar bacteriën zo goed als verdwenen zijn en dat ze het super doen.

Owen gaat om 12 uur door omdat hij met mijn ouders heeft afgesproken om te gaan winkelen om de kamers in orde te brengen. Ik zit helemaal alleen in de kamer als ik ineens 2 ballonnen zie binnenkomen met Jacob erachter verstopt. Ik lach naar hem en bedank hem. Hij zegt dat dat maar een kleine moeite was en dat hij nog een cadeautje heeft.

Ik krijg twee witte doosjes en daarin zit een gouden armbandje voor ieders met hun naam en geboortedatum op. Ik kijk hem aan en geef hem een knuffel. Ik vraag hem of hij soms de twee eens wil bekijken. Hij zegt me dat hij dat wel tof zou vinden en ik zeg hem dat hij dan voor mij even een rolstoel moet gaan halen. Na nog geen minuut staat hij daar met een rolstoel. Ik stap in en vertel hem dat we naar de tweede verdieping moeten. Eenmaal daar aangekomen ga ik schort aandoen en mijn handen ontsmetten. Jacob mag normaal niet binnen maar ik vertel hen dat hij mijn toestemming heeft om binnen te komen.

Ik ga naar mijn twee kinderen en ze zijn met twee aan het klagen. Ik ga met mijn hand in de couveuse en raak hen aan. Ze worden meteen stil en beginnen net rond te kijken. Ik lach als ze terug beginnen te klagen omdat ze merken dat mijn hand verdwenen is. " Je hebt twee mooie kinderen en ze lijken helemaal op jou" zegt Jacob. Ik lach naar hem en geef een bedankje. Na een halfuur bij de kinderen komt er een verpleegster aan en ze vertelt me dat ze gaan beginnen over te schakelen naar voeding via de papfles. Ik vraag haar of dat dit niet te snel is en ze zegt dat ze er klaar voor zijn om het te proberen. Plots gaat er een alarm af en ik draai me om. Ik zie meteen alle verpleegkundigen naar een couveuse lopen. Er komt een verpleegster die zegt dat we naar buiten moeten want dat dit een noodgeval is. We gaan terug naar buiten en de gordijnen van de ramen zijn ook naar beneden zodat je niets ziet. Jacob brengt me terug naar mijn kamer. Ik geef hem een doosje suikerbonen en nog een geboortekaartje. Ik bedank hem nogmaals voor de armbanden. Hij zegt dat het geen enkel probleem is. "Hoe is het met jou en Owen?" vraagt hij me. Ik antwoord hem dat het een tijd slechter is geweest maar vanaf de kinderen er zijn hij is veranderd. Ik vraag aan hem hoe het nu bij hem is in de liefde en hij vertelt me meteen dat hij niemand heeft. "Je vindt vast nog wel een goede vriendin voor je" zeg ik hem. Zo blijven we nog een tijdje verder praten.

Om 15u komt Owen binnen met mijn ouders. "Hey dag Jacob heb je ons Sofie eindelijk terug gevonden? " zegt men vader. Owen kijkt me vragend aan en ik knik naar hem dat ik het nog wel uitleg. Vorig jaar zat Jacob bij mij op school maar Owen niet. Jacob is ook al mijn maatje van toen we 5 jaar zijn. Maar dat weet Owen niet omdat Jacob 2 jaar in het buitenland verbleef voor studies.

Als Owen mij een kus geeft zegt Jacob dat hij maar eens naar huis gaat gaan. Ik zeg hem nogmaals eens dat hij bedankt is. Als hij weg is laat ik aan men ouders en Owen zien wat we hebben gekregen van Jacob. "Ach, die oude Jacob toch altijd zo vrijgevig als het om jou gaat hé Sofie" zegt men vader. Ik zie meteen aan Owen dat hij jaloers is.

Als men ouders naar huis zijn vertel ik Owen dat Jacob mijn jeugdvriend is en dat hij voor arts heeft gestudeerd. Ik zeg hem dat Jacob altijd vrijgevig is omdat hij niet weet wat hij met dat geld moet aanvangen. Hij bekijkt me en ik zeg hem dat hij niet zo jaloers moet zijn want dat het niets voorstelt. Hij bestelt op mijn kamer een bord spaghetti zodat hij samen met mij kan eten. "Morgen mag ik terug naar huis maar dan wil ik eerst naar het tienermoederhuis om afscheidt te nemen." Hij zegt me dat hij voor mij overal naartoe wil rijden. "Ik hou van je" fluistert hij in men oor.

Om 22u gaat Owen ook naar huis en zit ik tv te kijken. Plots hoor ik mijn berichtentoontje.

Jacob; Hey, het was leuk je nog eens te zien

Sofie; Ja, het was zeker leuk en de armbandjes zijn mooi om bij de kinderen aan te doen hoor.

Jacob; Dat wist ik wel dat je het mooi ging vinden ik ken je toch.

Sofie; Ja, dat is waar en ik ken jou goed genoeg om te weten dat er wel iemand in je leven is dat je graag ziet.

Jacob; Dat is niet waar, en ik ga je laten. Doei

Zo sluit hij snel het bericht af en besef ik dat hij iets voor me verzwijgt. Ik besluit om nog even tv te kijken en dan te gaan slapen. Dat zal me zeker en vast deugd doen. Want morgen moet ik baas gaan spelen over meubels enz. Als ik de tv af zet draai ik me om en val ik bijna onmiddelijk in slaap.

In mijn droom ben ik bij Jacob thuis met de twee kinderen en zijn ze buiten in zijn tuin aan het spelen. Ik en Jacob zitten samen in de zetel tv te kijken. Plots neemt Jacob mijn hand vast en komt hij dichter bij zitten. Hij neemt me vast en drukt een kus op mijn lippen. Ik blijf als verstijfd zitten en hij vraagt me of ik hem ook graag zie. Ik zeg hem dat ik met Owen samen ben en voor de kinderen moet zorgen en dat hij enkel een vriend is. Hij neemt me vast en kust me opnieuw maar deze keer doe ik mee met hem. Maar dan besef ik me ineens waar dat ik met bezig ben. Ik laat hem los en roep de kinderen omdat we naar huis gaan. Als de kinderen komen hebben ze allebei het gezicht van Jacob.

Zo schiet ik terug wakker en loop ik naar het toilet en ga weer terug liggen. "Waaraan denk ik nu; ik en Jacob kunnen niets samen hebben" Als snel val ik terug in slaap en droom ik niet meer over Jacob.