18 en zwanger

Hoofdstuk 5

Ik doe open en zie Owen er met een betraand gezicht staan. Ik laat hem binnen en ga met hem op de zetel zitten. Ik vraag of hij er iets over kwijt wil. Hij vertelt me met stotteren dat zijn moeder net is aangereden en in een coma ligt. Ik neem hem meteen in een knuffel en zeg hem dat alles wel goed zal komen. Iets later vertrekken we naar het ziekenhuis en gaan we naar intensieve.

We komen binnen op de kamer en ze ligt aan allerlei buizen en darmen. Ik ga naar haar toe en zet me naast haar neer. " hey je moet echt terug komen want Owen en ik hebben je nodig hier bij ons. Wij hebben je niet alleen nodig maar ook misschien twee kleinkinderen." Owen neemt me vast en legt zijn twee handen beschermend rond mijn buik. We blijven er een uur naast zitten en gaan dan door naar mijn huis. In de auto begint Owen dat ik misschien bij hen kan komen wonen want hij en zijn vader hebben het erover gehad.
Ik kijk hem meteen met een beledigd gezicht aan. " Ik ben enkel goed om bij jullie te komen kuisen en werken en om u kinderen op de wereld te zetten?" Hij zegt me dat het niet zo bedoeld is maar ik geloof er geen woord van. Ik draai me van hem weg en zwijg tot bij mijn thuis.

Eenmaal thuis stap ik uit en kijk ik niet om en loop naar binnen. Ik loop naar mijn kamer en val huilend in slaap.
's Morgens wordt ikk wakker van mijn wekker om te gaan eten. Mijn gsm staat vol met gemiste oproepen en berichten. Ik stuur niks terug en ga naar het ontbijt. Aan tafel vraagt iedereen achter mijn avontuur in het ziekenhuis. Ik vertel hen over de bloedonderzoeken en de knappe verplegers en vooral over het slechte eten. Ze lachen er allemaal mee. Na het ontbijt ruim ik de tafel af en ga naar boven. Ik kom boven en kom Ella tegen. "Hey heb je soms zin om op Jason te letten want ik moet even dringend weg en hij slaapt net?" Ik zeg haar dat het goed voor mij is en ga in haar appartement zitten. Jason slaapt dus neem ik mijn laptop en stel een cv op.
Ella had me gezegd dat ze binnen de 2 uur terug ging zijn. Maar na 2 uur is ze er nog steeds niet dus ik loop naar beneden en vraag aan Tanja of dat zij de fruitpap voor Jason weet staan. Ze gaat met mij naar de berging en geeft me stukken fruit. Ze legt me uit dat ze zelf verse fruitpap maken. Eenmaal terug in de keuken legt ze me uit dat ik het niet volledig moet mixen. Jason kan al stukjes eten waardoor het niet volledig gemixt moet worden.

Met het avond eten is Ella er nog steeds niet. Ik loop naar de eetkamer met Jason en begin te eten. Tijdens het eten komt Ella binnen en zet ze zich aan tafel. "Sorry de bus kwam niet en dan ben ik naar een volgende halte gewandeld maar toen reed ze net voorbij. Daardooor ben ik maar te voet op mijn hakken tot hier gewandeld." Ik zei haar dat ik het niet erg vond want dat ik me goed heb geamuseerd met Jason. In mijn eigen denk ik dat het een goede afleiding was om niet aan Owen te denken. Als ik na het eten boven kom kijk ik naar mijn gsm die ik heel de dag niet heb bekeken. Ik zie 20 gemiste oproepen staan en 15 sms'en. Ik negeer hem en ga me douche als ik uit de douche kom hoor ik geklop. Ik ga naar mijn deur en zie Owen staan. " hey schatje waarom heb je niet geantwoordt want ik was ongerust? " Ik laat hem binnen want niemand moet meeluisteren. Hij gaat meteen zitten. Ik zeg hem dat ik zelf heel de dag heb bezig geweest. Hij is meteen jaloers en ik zeg hem dat ik nu voorbereidt ben op een kind. Hij bekijkt me en vraagt of ik mee naar het ziekenhuis wil en dat hij het gisteren zo niet bedoelde. Ik zeg hem dat het wel zo over kwam en dat ik hier niet weg kan want dat ik dan mijn plaats hier kwijt ben. Dat begrijpt hij niet goed want hij vindt dat ik bij hem moett wonen. Ik vertel hem dat ze mij hier leren omgaan met geld en rekeningen en tips voor het leven. Daarna zeg ik hem dat ik mee zal gaan naar het ziekenhuis maar daarna terug naar huis wil.

In de auto begint hij erover dat ons seksueel leven niets meer voorstelt. Ik zeg hem dat ik nu zwanger ben en niet bij hem blijf slapen als voordien. Hij begint weer een heel gesprek over dat we zo niet verder kunnen en ik vraag hem te stoppen. Hij stopt en ik stap uit. Ik loop meteen terug naar het huis. Hij komt me achterna en neemt me vast. " schat ik bedoelde het echt niet verkeerd maar ik heb u ook nodig he? En ik wil u en de baby dicht bij mij hebben. Kom nu toch mee en negeer me niet weer?" Ik negeer hem en loop verder. Hij gaat terug naar zijn auto en rijd naar me toe. Hij doet de raam open en vraagt of ik in stap. Ik zeg hem dat ik zin heb om te slapen. Hij beveelt me om in te stappen en zegt daar nog bij dat ik bij hem blijf deze nacht. Ik stap in en hij rijdt naar zijn thuis.
eenmaal bij zijn huis ga ik naar binnen en zie dat het er een puinhoop is. Ik loop naar de woonkamer en zie zijn vader droevig voor de tv zitten. Hij staat recht als hij mij ziet en vraagt meteen achter de zwangerschap, de baby en mij. Ik vertel hem dat alles terug in orde is. Hij zei er ook bij dat ik niet op de rommel moest letten en gewoon moest doen alsof ik thuis ben. Bij dat laatste dacht ik bij mezelf dat ik dat niet kon omdat ik het nogal onbeleefd vind om zomaar dingen te nemen.

Owen en ik gaan na een tijd naar boven. Ik herinner hem eraan dat ik geen pyjama bij heb. Hij geeft me meteen een boxershort van hem en een hemd. Ik kruip dicht tegen hem aan en we vallen samen in slaap. De volgende ochtend worden we wakker van zijn vader die hem roept. Hij vertelt ons dat de dokter hen dringend moet spreken. Ik zeg hen dat ze maar moeten gaan en dat ik ondertussen opruim en alles opkuis.

Na 2 uur komt de vader huilend binnen en Owen kijkt ook triest. Ik laat de vader gaan zitten breng hem koffie en ga bij hen zitten. Als hij wat gekalmeerd is begint hij erover dat ze geen verandering en dus ook geen verbetering zien in de situatie. Ik ga bij de vader zitten en wrijf over zijn rug.
Na een halfuur gaan Owen en ik naar boven en val ik tijdens een film in Owens armen in slaap.