18 en zwanger

Hoofdstuk 31

Als de nieuwe week aanbreekt staan we beneden klaar met onze koffers. We gaan samen met Owen zijn vader naar zijn vakantiehuis. Ik ben boven op Tibe zijn kamer nog bezig met een koffer vol speelgoed. Owen komt voortdurend kijken wanneer ik klaar ben want dan kunnen we zijn vader gaan ophalen. Als ik dan uiteindelijk klaar ben om te vertrekken loop ik naar beneden ga ik in de keuken voor iedereen wat pistolets voor in de middag maken. Ik neem een grote fles water mee en plastieken bekertjes en zet alles in de koelbox in de koffer. Owen heeft alle koffers al ingeladen dus moeten we enkel nog onze jas en schoenen aandoen om te vertrekken. Ik maak Tibe klaar en vraag of hij nog naar het toilet moet gaan. Als hij is geweest maak ik hem vast in de auto en stappen we ook in. We rijden naar Owen zijn vader en nemen hem mee.

Tijdens de rit zitten we allemaal studio 100 liedjes te luisteren voor Tibe. Als we bijna aan het vakantiehuis zijn is Tibe in slaap gevallen en dan zet ik iets anders op. De zon is goed aan het stralen dus met veel geluk hebben we een geweldige week. Het is natuurlijk nog maar lente maar dan kunnen we misschien al wel iets bruinen.

Als we uiteindelijk aan komen zien we dat het vakantiehuis op een villa lijkt. "Wow en dit heb je maar van het werk cadeau gekregen" vraagt Owen aan zijn vader. "Ja zoon maar op de foto zag het er kleiner uit maar in het echt is het gigantisch. Ik weet meteen waar ik mijn oude dag ga doorbrengen." We lachen allemaal omdat we nu al weten dat we hem dus niet veel meer zullen zien. We stappen uit en ik breng Tibe naar binnen. Ik leg hem op de stoel en ga helpen met uitladen. Als alles binnen is verkennen we het huis. Boven zijn er 3 grote kamers en 2 kleine kamers. We zijn terecht gekomen in een droom denk ik in mezelf. De vader van Owen slaapt aan de voorkant in een kamer. Owen en ik kiezen voor een kamer aan de achterkant met rechtstreeks zicht op het strand en de zee. Voor Tibe heeft de vader van Owen al een kinderkamer laten inrichten. Overal op de muur hangt bliksem McQueen. Heel zijn kamer is in de sfeer van Cars. Als ik terug naar beneden loop zie ik dat Tibe wakker aan het worden is. "Dag kleine man heb je goed geslapen?" "Waar ben ik?" "We zijn aan de zee in een huis van opa." Hij loopt naar de schuifdeur die naar de tuin leidt. Van daar heb je zicht op de duinen. "Mama ik wil strand." Ik geef hem een glimlach en loop met hem even in de tuin. Als we terug binnen komen loop ik naar de keuken en dek ik de tafel om eerst iets te kunnen eten. "Mama na eten naar het strand gaan." "Ja klein manneke we gaan na het eten op het strand spelen met het zand." Ik roep alle mannen aan tafel en al snel is iedereen en kunnen we beginnen met eten.

Na het eten doe ik Tibe zijn jas aan en gaan we zoals beloofd naar het strand. Owen en zijn vader gaan niet mee dus ik ga alleen met Tibe. Op het strand neem ik het speelgoed van Tibe om samen een zandkasteel te kunnen bouwen. Iedere keer als ik een toren zet vindt Tibe het zo leuk om erop te gaan staan. "Tibe kleine man als je het nog één keer doet maak ik geen kasteel." Hij begint heel hard te schaterlachen en door hem begin ik mee te lachen. "Het is hier heel erg grappig hoor ik zo?" Achter me staat Owen. Owen probeert mee te bouwen maar Tibe blijft het prettig vinden om het te vernielen. "Tibe als je het nog één keer doet krijg je zo meteen geen ijsje van me." Als hij dat hoort wilt hij natuurlijk meteen een ijsje. We ruimen al het speelgoed op en lopen naar het huis om de wandelwagen te gaan halen. Want de dijk is heel erg lang en Tibe stapt nog heel traag en anders gaan we niet vooruit. Op de dijk is het heel druk want er is blijkbaar nog een evenement te doen met lopers. We proberen de grote menigte te vermijden en lopen naar een winkel met heel veel soorten ijs. "Tibe wat wil je van ijsje?" "Banaan, banaan" Dat is duidelijk van Tibe dus ik bestel voor hem een potje met een bolletje banaan. We gaan aan de overkant zitten op een terras en ik help Tibe met zijn ijsje.Als zijn ijsje op is ga ik een ijsje voor mezelf halen en dan kan ik het op eten op de terug weg naar het huis. We lopen langs het strand want er ligt een stenen pad tot aan ons huis waar we kunnen op wandelen. Het huis is vanaf de eerste winkeltjes en restaurant een kwartiertje wandelen. Maar zo erg vind ik het wandelen niet want ik ben met mijn 2 mannen op pad. Onderweg nemen we schelpen mee en duurt de wandeling een halfuurtje.

Als we aan het huis aan komen zien we dat de vader van Owen buiten in een ligstoel ligt. "Hoe was jullie wandeling?" "Het is ongeveer een kwartiertje wandelen van hier tot aan de dijk" zegt Owen. "Dat valt dan nog mee maar hier staat ook een fiets voor als je eens naar de winkel moet." "Maar we hebben toch een auto" zegt Owen. "Ja, maar als je overal voor je auto wil betalen moet je zeker met je auto gaan." Ik geef Owen zijn vader gelijk want het is tegenwoordig overal betalend parkeren. Hier in de straat normaal ook maar we hebben een oprit waar we kunnen op staan. "Pap wat wil je vanavond eten? Want dan moet ik nog even langs de winkel." "We gaan vanavond op mijn kosten in een restaurant eten" zegt de vader van Owen. "We willen niet een hele week op jou kosten leven hé?" "Maar jongen trek je het niet aan. Ik wil dit nu doen voor jullie dus laat me het dan ook doen." Ik laat de twee discussiëren en ga zelf ook op een ligstoel liggen.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hopelijk is dit weer een leuk hoofdstukje. Ik probeer zo snel mogelijk verder te schrijven. 

Laat jullie reacties en stemmen achter! 

Groetjes,

Tiffany