Chapter 23

778 16 0
                                    

Zyna's POV






Tok tok tok





...


May biglang kumatok sa pinto.








"Ma'am Zyna! Aalis na po daw kayo sabi ni sir" sabi ng katulong namin na si yaya Dub.











"Sige po lalabas na ako" sigaw ko habang nanginig yung boses ko ..










"Ma'am okay lang po ba kayo?" Nag- alalang tanong ni Yaya Dub habang nasa labas pa rin siya ng kwarto ko.











"Ha? Ahh ehhh" di ko na napatuloy yung sasabihin ko kasi nagsalita si yaya Dub.













"Zyna di ako mapakali dito hanggat di kita makikita! Bubuksan ko to ha" sabi niya at agad namang binuksan yung pinto.














"Yaya!!" Nasabi ko nalang at dali-daling niyakap si Yaya.














"Zyna anong nangyari sayo?, bakit ka umiiyak??" Nag aalang tanong ni yaya Dub at niyakap rin ako pabalik.









"Yaya!!" Sabi ko.










Gusto kong sabihin kay Yaya kaso di ako makapagsalita. Parang umurong yung dila ko at walang kahit anong boses ang lumabas sa bibig ko.








Siguro dahil na rin to sa takot na malaman nila mama ang tunay na nangyari sa akin.








Kaya malaki ang pasasalamat ko sa Panginoon eh kasi binigay niya si Yaya Dub sa akin. Siguro si Yaya Dub ang ang binigay Niya sa akin para maging kapatid ko.














FLASHBACK












I was 5 years old that time nang binisita namin ang mga kapatid ni mama sa kani- kanilang bahay.












"Ma, ano po ang pakiramdam na may kapatid?" Tanong ko kay mama habang ngiti - ngiting nakaupo sa likod ng sasakyan.













Kakaalis lang namin galing sa mga kaptid ni mama. Isa-isa namin silang pinuntahan kasi magpapasko na at Naiinggit rin kasi ako kay mama. Andami nilang magkakapatid samantalang ako mag isa.












Humarap naman sa akin si mama na ngayon ay nakaupo sa passengers seat.












"Syempre anak masaya at....."










*PEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEPPPPPPP!!!!!!!!!*













Di napatuloy ni mama yung sasabihin niya dahil napatilapon kami sa loob ng sasakyan nang biglang pinahinto ni papa ang sasakyan.








"Anong nangyari??!!!!!!" Rinig kong sigaw ni mama.









Inangat ko ng bahagya ang ulo ko at kahit blur na ang paningin ko pinilit ko pa ring minulat ang mata ko para sa pagkakataong makita ko na okay lang sila mama at papa...









"Yung bata!!!!!! Yung bata!!!!!" Sigaw ng di pamilyar na boses ang narinig ko.









Bago nga ako nawalan ng malay, nakita kong duguan sina mama at papa at alalang alalang lumapit sa akin nang biglang dumilim...




Toot toot toot toot toot






Nagising ako sa sobrang ingay ng nasa tabi ko.






Tiningnan ko yung maingay na nasa gilid ko. Isang machines na nakakabit sa katawan ng isang bata sa tabi ng kama ko.






"Kumusta siya dok?"
Narinig kong tanong ni mama habang kinakausap niya yung doktor.




"Ma?" Sabi ko





"Anak!"

Sigaw ni mama at dali - daling lumapit sa akin.




"Ma anong nangyari?!" Tanong ko kay mama



"Di na mahalaga yun anak, ang importante okay ka na ha " sabi ni mama



Nag nod nalang ako bilang sagot.


Naawa rin ako kay mama kasi may bandage sa noo niya.


Dumating naman si papa at may dalang pagkain.



Nilagay niya naman agad yun sa side table ko at sa side table nung batang nasa side ng kama ko.




Nagtaka ako kung bakit niya nilagyan ng pagkain yung side table niya at kung bakit walang bantay yung bata.




"Dad, sino po siya??" Tanong ko.

Mga nasa 10 na ata yung edad ng bata o 11 basta ganun. Mas matanda siya sa akin ng 5 or 6 years pero sino kaya siya??



"Anak siya si Dubbie, siya yung nabangga natin kahapon" sabi ni papa.



"Nabangga??? Makukulong po kayo?" Sabi ko sabay labas ng luha sa mga mata ko.



"Anak, hindi, hindi makukulong si papa ha." Sabi ni mama sa akin.




"Eh~ nakabangga si papa diba??? Diba kasalanan yun at pag may kasalanan ka makukulong ka?" Sagot ko kay mama.




"Anak no! Hindi makukulong si papa pero...." Sabi ni mama




"Pero ano po?" Tanong ko habang tumutulo pa rin yung luha ko.




"Wala na syang guardian. Wala na siyang mama kagaya ko at papa kagaya ng papa mo kaya bilang kapalit sa nagawa natin sa kanya, sa atin na siya tumira" paliwanag ni mama.





Di ako nakasagot sa mga paliwanag ni mama. Di ko kasi masyadong naintindihan yung mga sinasabi niya.

Kaya after 1 day pag uwi namin naging ate ko na si yaya Dub.


Pero nung nakagraduate siya. Nakapag desisyon siya na Yaya Dub nalang ang itatawag ko sa kanya kapalit ng pag aalaga at pagpapaaral nila mama sa kanya pagsisilbihan niya daw kami. Ayaw man nila mama pero bilang pasasalamat nalang daw iyon sabi ni Yaya Dub.








Pero kahit ano man siya. Yaya o ate maswerte ako kasi nanjan siya.




END OF FLASHBACK










Tok tok tok tok





Napatigil ako sa pag iyak ng biglangay kumatok sa pinto.



"Zy, aalis na tayo!" Sigaw ni Steven mula sa labas ng kwarto.





"Lalabas na kami!" Sigaw ni yaya Dub. Siya nalang ang sumigaw para sa akin dahil alam niyang manginginig na naman ang boses ko.







Inayos ko na ang sarili ko. Tapos lumabas na ng kwarto.








--------------------------------------------------------

Hello sa inyo ^_^

Late ud ako kasi naman!!!! Spell BUSY A-K-O


WAHAHAHA SHUNGA NA AKO!!

Okay intndihin nalang.

Continue sa pagbabasa ha at pag vovoto. Salamat ^_^

ALDUB YOU ALL ^_^

My Rapist BoyfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon