My Rapist Boyfriend

Chapter 11

Ken's POV

Teka si Steven yun ah.

Bakit siya nandito?? At bakit niya binuhat si Zy?

Kukunin na niya ba si Zy??

Di maari to. Kailangan kong gumawa ng paraan.

"Ma'am excuse me, magc-cr lang" sabi keep at lumabas na kahit di pa sumasagot si Ma'am.

"San ka pupunta?" sabi ni Steaffi habang nakaharang sa dinadaanan ko.

Tumingin lang ako sa kanya at aalis na sana pero pinigilan in ya ako

"Nandito na ang kuya ko kaya wala ka ng pag - asa na makuha ulit si Zyna." Sabi niya na nakatingin sa malayo.

"Nakita ko nga. Pupuntahan ko na nga eh " sabi ko at umalis.

"Pabayaan mo na sila Ken! Andito naman ako eh!" Sabi niya nang naluluha.

Alam kong nasasaktan siya ngayon kaya di ko siya tiningnan at sinundan sila Zy.

Zyna's POV

Sa wakas uwian nah!!!!! Ayoko talagang makatabi yung Steven akala ko mabait mas cold pa pala sa ice at mas masungi pa sa masungit. Grabe.

Lumabas na ako sa classroom at sa gate. Since walking distance lang ang bahay namin from school, naglakad na ako sayang ang pamasahe nuh.

Lakad ~ lakad ~ lakad~~

Kanina pa toh ah. Pasimple akong tumingin sa likod at confirm may kotse nga.

Teka bakit niya ako sinusundan??

Binilisan ko ang paglalakad.

Lakaaad ~~ lakaaad~~ lakaaad~~

Nakasunod pa rin ang kotse.

Di na ako humarap at baka sino pa yan at binilisan ko nalang ulit ang paglalakad ko.

Nabigla ako ng biglang tumigil ang kotseng kanina pa sumusunod sa akin at lumabas sa kotse ang lalaking sobrang namiss ko.

"Ken?" Mahinang sabi ko.

"Zy. Pwde ba tayong mag usap?" Tanong ni Ken.

Namiss ko siya.

Gusto ko siyang yakapin at halikan tulad nang ginagawa namin dati. Gusto ko siyang yakapin mg sobrang higpit pero di na pwede, ikakasal na ako kaya tama na.

"Mag- usap? Para saan??" I try to smile to hide the pain deep inside.

"Tungkol satin" sabi niya at yumuko.

"Sa atin? Bakit mayroon bang tayo?" Sabi ko sa kanya straight to the point para layuan na niya ako.

Gusto ko man siyang yakapin pero di ko magawa.

Kailangan ko siyang itaboy para malaman niyang wala na kami.

Tiningnan niya ako ng eye to eye.

Umiwas ako at yumuko. Ayaw kong makita ang mga mata niyang puno ng lungkot. Ayaw ko ring makita niya na nagsisinungaling lang ako sa kanya.

Alam kong nasasaktan siya sa mga pinagagawa ko nayon pero sana malaman niya ang tunay na dahilan kung bakit ako nagkakaganito.

Tiningnan ko siya ulit sa mata at sakto sa pag tingin ko nakita kong tumulo ang luha niya.

Agad niya naman itong pinunasan at yumuko.

"Ahh pasensya na, nagkamali ata ako. Cge " sabi niya at tumalikod sa akin.

Ken, hindi ka nagkakamali.

Gusto kong sabihin yan pero di ko magawa.

Agad namang kumawala ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

Masakit sa akin na umalis siya na ganito.

Gusto ko siya pigilan pero pinigilan ko lang ang sarili ko.

Gustong- gusto ko siyang yakapin pero pinigilan ko lang.

Tumalikod nalang ako at humahagolhol na parang batang nawalan ng candy habang naglalakad.

Halos di ko na nga makita ang ang daan sa sobrang blur ng paningin ko dahil sa mga luhang di ko mapigilang pumatak.

Sheemz

Ken's POV

"Sa atin? Bakit mayroon bang tayo?"

"Sa atin? Bakit mayroon bang tayo?"

"Sa atin? Bakit mayroon bang tayo?"

"Sa atin? Bakit mayroon bang tayo?"

Paulit-ulit na pumapasok sa isip ko ang napakasakit na sinabi sa akin ni Zyna.

Kahit iuntog ko pa yata tong ulo ko di ko pa rin malilimutan yung sinabi niya.

"Aahh!!" Sigaw ko sabay suntok sa manobela ng kotse ko.

Di ko napigilan ang sarili kong maiyak.

Alam kong napakabading ng ginawa ko pero di ko talaga mapigilan ang sarili ko.

-----------------------------------------------------------

Ouch!! Napakasakit~~~

Char lang.

Uy uy uy. Don't forget to cooperation.xD

Please vote and comment thankies.

I'm BLUETIFUL