My Rapist Boyfriend

Chapter 41

Zyna's POV

"KEN" mahinang sabi ko nang bumukas yung pinto.

Narinig ko namang nag mura si Ken at pumunta siyA kay Steaffie. Nag paawa naman si Sreaffie at nag iinarte pa para siya na naman ang kampihan at kaawaan.

"WHAT THE HELL DID YOU DO ZYNA!!?" pasigaw na tanong sa akin ni Ken.

Natatakot na ako. Parang mangagain na ng tao si Ken sa sobrang galit. Ano ba kasing ginawa ko?? Wala naman akong kasalanan ah. Bat ako nalang palagi??

"W-wala a-akong g-ginawa" pautal utal na paliwanag ko sa kanya. Habang nanginginig na nakatayo sa harapan nila.

But instead, tumayo siya sa harapan ko at

*PAAAAAAAAAAAAAAAAKKK*

He just slapped me so hard!!.
Napaupo ako sa sobrang lakas ng pagkakasampal niya sa akin.

Parang nakaramdam ako ng pagkawala ng panga ko at di ko napansin tumulo na pala ang mga luha ko.

I look at them, kinarga na ni Ken si Steaffie, at tumingin sa akin.

"Kung may mangyari sa anak namin, hinding hindi kita mapaptawad. Tandaan mo yan"

Para akong binagsakan ng langit at lupa sa sinabi niya. Di ko alam kung anong gagawin ko.

Naiwan nalang ako doon na umiiyak.

Di ko alam pero mas masakit pa sa sampal ni Ken yung mga pangyayari kanina at yung sinabi niya. Yung mga pangyayaring, instead na ako ang kampihan naging si Steaffie.

I keep on asking bakit ito nangyayari sa akin. Pero naisip ko, para na akong tanga dito na nagtatanong na wala namang sasagot sa akin.

Nung medyo nahimasmasan na ako, tumayo na ako. Sa pagtayo ko, parang may naramdaman akong kaaiba sa pagitan ng legs ko.

I spread my legs and there, Nakita kong duguan ang sarili ko.

Di ko alam pero para na naman akong tanga dito kung makaiyak. Pero di ko talaga mapigilan, Umiiyak ako ng umiiyak. Di ko na alam kong anong gagawin ko.

*kring kring kring*

Natauhan ako nung nakita kong nagriring yung phone ko.

Then I saw Mark is calling me right now.

"M-mark??" Pambungad ko sa kanya.

Pinilit kong ayusin yung boses ko pero di ko magawa. Nangingig talaga.

"Zy?? What happen?" He ask.

"M-mark, h-help m-me p-please" yun nalang yung nasabi ko bago ako nawalan ng malay.

------------------------------

Nakatayo ako dito sa isang lugar kung saan puti lahat ng makikita mo. Di ko alam pero parang heaven na to.

I heard baby crying. When I look at my back, nakita ko ang isang bata na umiiyak.

Ang cute cute niya. Nakahiga lang siya sa puting sahig na walang sapin.. Parang hinahanap niya ang mommy niya. Pero nasan na kaya ang mommy niya.

Wala na akong nagawa, naawa na ako sa bata. Gusto ko siyang kunin. Gustong gusto.

Pero sa pagkuha ko, biglang nawala ang bata sa kinalalagyan niya. Pero naririnig ko pa rin yung iyak.

Sa di makalayuan I saw baby Zyra na tumakbo palayo sa akin then shouted "I LOVE YOU MOMMY".

Gusto ko siyang sundan pero "NOOOOOOOOOOOOO~~" I saw Zyra na kinuha ng liwanag.

Naiwan ako doong umiiyak. I keep on blaming myself kasi wala akong nagawa then nag iisa na ako dito.

I just hid myself between my legs and arms and continue on crying.

Pero nabigla ako nang makarinig ako ng iyak ni Baby Zyra.

Hinanap ko to bigla at sa di makalayuan. I saw her together with Nicole and Mark na umiiyak.

Teka, ano bang nangyari. Di ko na naintindihan.

Kung kanina parang masa langit ako , bat ngayon parang nasa ospital na ako.??

"Time of death 11: 45 pm" narinig kong sabi nung doctor then lumabas sa isang room.

Pagkarinig nun ni Mark, bigla bigla nalang siyang pumasok sa room kung saan lumabas yung doctor at sumunod naman sina Nicole then Baby Zyra.

"MOMMYYYYY~" kahiy di ko tingnan alam konv kay Zyra yun na boses pero bakit niya ako tinatawag??

Di ko na talaga natiis. Pumunta na ako sa kanila para sabihing nandito ako but..

Nabigla ako nang makapasok ako sa room na di man lang binubuksan ang door, then I saw my body lying on the hospital bed, na may sobrang daming nakakabit sa katawan ko. Then Mark, Nicole and Zyra is crying.

Di ko alam pero nakaramdam ako ng panghihina.

Then nakita ko ang kamay ko, unti- unting nawawala. Parang alam ko na kung anong mangyayari sa akin.

Noooooo di dapat to mangyari, kailangan may gagawin ako.

Lumabas ako ng room then I saw Ken running, then pumasok siya sa room ko.

I want to hug him for the last time but, nakita kong wala na talaga ang buong kamay ko at ngayon, unti unti nang nawawala ang mga paa ko.

Mabilis akong tumakbo papuntang chapel ng hospital.

Then sa di kalayuan, Nakita ko na yung chappel.

Di ko alam kung anong gagawin ko.

Lumuhod nalang ako then I saw a light. Yung liwanag na kumuha kay Zyra kanina.

Pero instead na lumayo, naisip ko bigla, I NEED TO FACE THIS.

Di ko na alam kung anong nangyari basta ang alam ko pumikit lang ako then kinuha na ako ng liwanag.

---------------------------------------

Ooooww.

Late ba?? Pasensya na. Haha✌✌

Keep on reading and voting guys. Kamsahamnida ❤❤

#aldubyouall❤❤