catfish

5

Er zijn twee maanden voorbij. Twee hele maanden dat Michael en ik elkaar kennen. We praten niet de hele tijd, en dat vind ik niet erg. Hij betekend veel voor me en ik vind het leuk om met hem te praten, maar ik weet dat hij druk is (meestal iets met muziek, of hij is bij zijn ouders, of hij slaapt gewoon) dus eigenlijk is het niet mogelijk. En ik heb geleerd het te accepteren. Hij praat tegen me als hij er tijd voor heeft, snapchat of twitter, en meestal wil hij meer informatie over me. Hij weet nog steeds niet hoe ik er uit zie, en volgens mij word hij er een beetje zenuwachtig van.

Ik klik op de video die hij me had gestuurd, hij stuurt bijna nooit een foto, meestal video's, ik check nog even of mijn oordopje goed zitten, want het blijft Michael.

De video begint met Michael die doordringend naar de camera kijkt, en ik zie dat zijn rode haar vervaagd is en nu licht oranje is. Hij brengt rustig een flesje paarse haarverf in beeld. Snel beweeegt hij de camera naar links waar Ashton een handschoen probeert aan te doen. Daar eindigt de video.

Ik zucht diep, ik maak een foto van mijn kamer en zet in de foto; 'waarom praat ik met jullie freaks?' en daarna nog eentje waar in staat; 'je word bijna kaal dus hou op met verven'.

en paar minuten later komt er een nieuwe video.

"Je houdt van ons Mae, niet ontkennen" zegt Ashton die een klodder paarse verf in Michaels haar smeert, die waarschijnlijk te lui is om het zelf te doen. Michael komt ook in beeld, met pruillipje.

"Waarom laat je je gezicht niet zien?" zeurt hij."of maak op zijn minst een filmpje want dan hoef ik niet te lezen."

Ik zucht alsde video stopt, ik voel me schuldig. Misschien is een telefoongesprek iets wat hem blij zou maken. Dan kan ik zeggen dat ik te nerveus ben om mezelfte laten zien, maar ik weet het niet hoor..

MICHEAL POV

"Hoelang praten jullie nou al?"

Ik zit met Ash in mijn badkamer, en Luke en Calum spelen fifa in mijn 'mancave'. Ashton verft mijn haar want ik was te lui om het zelf te doen. Ik zucht

"Twee maanden, denk ik." mompel ik, ik wil dit gesprek niet hebben want ik weet hoe het eidigt.

"En ze heeft nog steeds niet haar gezicht laten zien? Of haar stem?" vraagt Ashton. Ik haal mijn schouders op

"Ik denk dat ze onzeker is of zo." antwoord ik, ik frons mijn wenkbrauw en bijt op mijn lip.

"Of misschien is ze een van die mensen, hoe heten dieook alweer... Catfish?" zegt hij, half lachend volgens mij. Ik rol met mijn ogen.

"Zij lijkt niet zo'n type daarvoor."

"De meeste mensen niet, totdat ze gepakt worden." zegt Ashton, hij smeert nog een beetje verf op mijn hoofd.

Het is een tijdje stil voordat hij weer begint te praten.

"Weet je waar ze woont? Wat wet je precies over haar?"

Ik schraap mijn keel, wrijf wat door mijn vermoeide ogen. "Ze woont eens in Amerika, ik weet niet precies waar. Ze werkt in een bakkerij en ik denk dat ze verslaafd is aan koffie. Ze zei dat als we ooit gaan afspreken dat we dan naar een cafe bij haar in de buurt moeten, want die hebben lekkere koffie." zeg ik

"Leuke date." Zie ik Ashton schudden in de spiegel, ik bloos, en mijn lach verdwijnt.

"Ik denk niet dat ze me zo ziet." zegt ik tegen hem

"Wat weet je nog meer?"

"Ze is zeventien, wod achttien in april, heeft roze haar. Ze is geslaagd voor haar diploma. Ze leest best veel, en luisterd dezelfde muziek als ik. Ze houdt van chinees eten en is geobserdeerd door katten. Ze stuurt me altijd leuke foto's vanaf tumblr, en zegt dan dat haar dat laat denken aan mij. Haar favoriete bloemsoort is een zonnebloem en heeft een geheime tatoo op haar arm. Ze zegt dat het op dezefde plek is als mijn 'to the moon' tattoo, maar ze zegt niet wat de tattoo zelf is."

"Misschien is het wel dezelfde tattoo." Lacht Ashton, daarna hoor ik een plopgeluidje. "Shit."

"Ash, heb je verf op de grond laten vallen?"

"Uh, nee?" hij bukt naar beneden en veegt iets van de vloer met een beetje wcpapier

Ik zucht en rol met mijn ogen, iets wat ik vaak doe de laatste tijd.

///////////