63

168 12 0
                                    

Mae: mike?

Mae: michael praat alsjeblieft met me

Mae: laat me het uitleggen

Mae: hat was niet waar, niks is waar

Michael: laat me gewoon met rust

Mae: waarom laat je me het niet uitleggen?

Michael: stop gewoon

Ik weet niet of ik hem nu wil slaan of huilen voor 3 jaar. Na elkaar bijna een jaar te kennen, vertrouwd hij me niet. Ik zucht en ga naar het gesprek met Ashton.

Mae: kunnen we praten?

Ashton: waarover?

Mae: wat denk je

Een paar secondes later gaat mijn ringtone af.

"Je hebt veel uit te leggen

Ik zucht. "Ik zou niks moeten uitleggen. Ik had niks moeten uitleggen als ik geen stomme ex heb."

Ashton zucht ook. "Hij was jaloers zeker?"

"Je hebt Dylan al eens ontmoet." zeg ik.

"Nog maar een keer." zegt Ashton . "Maar ik denk dat dat genoeg was om te merken dat hij een asshole is."

"Ja." mompel ik, ik zet mijn bril af en wrijf in mijn ogen. "Niks is waar. Nou, behalve dat hij langs was gekomen. Hij vroeg me of ik van Michael houdt, daarna begonnen we te schreeuwen en ik heb hem misschien een beetje geslagen in zijn gezicht."

"Wow, goed bezig."

"Ik ben er niet trots op maar hij was irritant. En ik was niet dronken, ik heb niet gedronken nadat jij me naar dat feest bracht, maanden geleden."

"Hmm. Je was zeker ook niet met een andere jongen?"

"Nee." snuif ik. "Ik ben kwaad dat Michael niet met me wil praten! Dat hij gewoon zo'n stom artikel gelooft!"

"Mae, rustig." zegt hij kalm. Ik sluit mijn ogen en neem een diepe ade.

"Dus."ik schraap mijn keel. "Wil jij met Michael praten?"

"Wat?"

"Kun jij met hem praten? Hij luisterd niet naar mij."

"Nee." lacht hij. "Trek mij niet in jouw problemen."

Ik snuif. "Je hoeft het niet zo te zeggen."

"Sorry, sorry." giecheld hij. "Kijk, ik wil je wel helpen. Maar Mike, hij heeft jou nodig, niet mij."

"Hoezo?"

"Denk je dat hij naar mij gaat luisteren?"

"Nou, jij bent zijn beste vriend."

"En jij bent de liefde van zijn leven." zegt hij. Ik weet dat Michael van me houdt, maar waarom vertrouwd hij me niet?

"Wat moet ik doen? Ik kan niks verzinnen, Ash. Ik voel me vreselijk." snik ik. Ashton is even stil, er klinkt wat geruis op de achtergrond.

"Ik moet gaan, de jongens komen net binnen maar ik bel je als ik iets weet oke?" zegt hij

"Oke, dank je Ash." zeg ik zacht

"Het komt goed, Mae. Love you."

Ik hang op. Wat in hemels naam ben ik aan het doen. Ik grom en ga met mijn hand door mijn haar. Ik kan Michael niet dwingen om met me te praten, maar een paar minuten zijn genoeg.

"Dit is zo erg." zeg ik zacht.

"Wat is erg?"

Ik kijk op en zie mijn moeder, in haar werkkleding, net thuis dus. Ze glimlach en gaat tegenover me zitten.

"Mam, waarom val ik op verkeerde jongens?"

"Nou," lacht ze. "Dat heb je van je moeder."

"Is dat vanwege pap?" grijns ik. Ze grijnst terug

"Wat heeft de rockster gedaan?"

"Het was Michael niet echt. Het was Dylan." lach ik

"Oh heer." zucht ze hoofdschuddend. "Wacht even."

Ze staat op en loopt naar binnen. Een paar minuten later komt ze binnen in een hempje en sweatpants, en bier. Ze gaat weer tegenover me zitten en neemt een slok.

"Ik heb alcohol nodig als het over Dylan gaat." mompelt ze. Ik grijns om de humor van mijn moeder.

"Oke." ik neem een diepe adem en begin te vertellen. "Dylan, hij was langs gekomen, hij probeerde me terug te krijgen en toen ik hem afwees werd hij boos-"

"Geen verrassing." commenteerd mijn moeder.

"Mam." grom ik. Ze steekt een hand op en neemt een slok bier

"Dus we gingen schreeuwen tegen elkaar, het eindigde met dat ik hem heb geslagen." lach ik. "Een paar nachten later kwam Levi, huilend omdat hij zijn moeder en pap heeft verteld dat hij gay is en ze vonden het niet al te goed, dus hij bleef hier. Hij maakte me wakken om 4 uur 's ochtends en liet me een artikel zien die over mij ging."

"Mijn kleine meisje is beroemd." zet mijn moeder nep huilend.

"Blijkbaar is Dylan naar de paparazzi gegaan en een raar verhaal verteld."

"Waarover."

Ik zucht en ga met mijn hand door mijn haar." Vooral dat ik een slechte vriendin ben en dat ik hem meerdere keren heb bedrogen. En dat hij me een uhwelijksaanzoek heeft gedaan maar ik de ring bij et vuilnis heb gegooid."

Mijn moeder begint te lachen en ik laat mijn schouders zakken

"Het is niet grappig." zeur ik.

"Sorry." lacht ze. "Het spijt me. Het is niet, het is gewoon. Hij probeert het zo erg."

"Hij heeft ook gezegd dat toen hij hier was, dat ik dronken was en dat er een andere jongen in mijn slaapkamer was."

"Wow, en Michael heeft dat ook gezien?"

"We hebben een winnaar dames en heren." zeg ik sarcastisch,

"Aan je stem te horen, gaat het niet super goed?"

Ik haal mijn schouders op en ze schud haar hoofd.

"Mannen."lacht ze. "Zo dom."

"Hey! Hij is nog steeds mijn vriendje." verdedig ik hem. "Dat denk ik in iender geval. Ik weet niet wat ik moet doen."

Mijn moeder glimlacht en staat op en kust me op mijn voorhoofd.

"Je komt er wel uit schat. Het komt goed."

Ik zucht als ze naar binnen gaat. Ik krijg een idee.

Ik stuur direct een bericht naar Ashton.

Mae: waar zijn jullie?

Ashton: LA, hoezo?

Mae: Ik heb een idee maar ik heb je hulp nodig.

catfishWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu