"Goedemorgen." groet mijn baas me als ik de deur door loop. Ik glimlach vriendelijk.
Goedemorgen, Tammy."knik ik naar mijn baas als ik de deur door loop. Ik lach vriendelijk. "Is Levi er al?"
"Nog niet." zegt ze geirriteerd omdat haar zoon weer eens te laat is.
Levi komt niet zo heel vaak naar het werk maar als hij er is heeft hij meestal een kater. Ik wil eigenlijk wel weten waarom hij dat doet.
Ik leg de ingredienten klaar die ik nodig heb om een brood te bakken en doe wat bloem in de bak. Ik hoor de bel boven de deur rinkelen.
"Ik kom eraan." roep ik als ik nog wat suiker in het beslag gooi.
Ik draai me om en zie Levi zitten aan een tafel, met zijn hoofd in zijn handen. Ik zucht en pak een mok van de toonbank, ik doe er zwarte koffie in. Ik pak een paar asprines uit mijn tas, loop naar de tafelen ga tegen over de 21 jarige jongen zitten. Ik zet de mok voor hem en leg de drie asprines naast.
"Dankje." zegt hij zacht terwijl hij zijn haar door zijn donkere haar haalt. Hij pakt de drie asprines en slikt ze door met een slok koffie.
"Wil je er over praten?" stel ik voorzichtig voor. Hij lacht zwak, zijn grijze, bloeddoorlopen ogen schreeuwen naar me dat hij uitgeput is.
"de plicht roept." grijnst hij, hij dringt de rest van zijn koffieop. "Thanks mam."
Ik zucht. "Niet doen."
Levi haalt zijn schouders op. "Wil je wat samen doen na het werk?"
"Wat?" knipper ik. Niemand heeft nog nooit iets willen doen met me behalve Cat. Hij knikt, wrijft over zijn ogen.
"Ik vroeg of je iets samen wilt doen na het werken. Misschien iets eten of zo."
Ik bijt op mijn lip. Ik kan vrienden zijn met jongens, toch?
"Tuurlijk."
---
Het voelt als of mijn hart uit mijn borstkast springt als ik in de toiletten van de bakkerij sta, ik staar in de spiegel. Ik haal de paardenstaart uit mijn haar.
Ik ga iets doen met een jongen.
Ik, Mae Robbins, ga iets doen met een jongen
Ik schud mijn hoofd, trek mijn Guns 'n Roses shirt naar beneden en doe Michaels flannel aan, hij ruikt nog steeds een beetje naar hem. Ik loop naar buiten, Levi staat buiten,leunend tegen de muur terwijl hij een sigaret rookt. De kou verrast me. Het is al bijna Mei, waarom is het nog koud?
Levi duwt zichzelf van de muur en ik merk dat hij opgelucht is dat ik niet mijn werkkleren aan heb. Hij heeft een donker blauwe skinny jeans aan en een grijs shirt, met een paar tatoo's die onder de mouwen vandaan komen. Hij heeft een zonnebril op, en grijnst me aan met witte tanden. Ik geef toe, hij is best knap.
Niet heel erg.
"Als je klaar bent met staren, kunnen we misschien naar Taco Bell gaan." zegt hij wat me laat blozen.
"Ik staar niet." mompel ik, ik loop snel voorbij hem terwijl hij lacht. Hij rent een klein stukje om naast me te komen lopen.
"Dus." begint hij, hij neemt de laatste hijs van zijn sigaret voordat hij hem weg gooit. "Wie was die jongen die een paar week geleden voor de winkel rond hing."
"Roken is slecht voor je." zeg ik, de vraag ontwijkend net zoals Michael de zon ontwijkt.
"Ik weet het, ik hoop dat het me ooit vermoord." grinnikt hij. "Dus, wie was die jongen?"
"Een vriend." zucht ik,ik hoop dat hij niet door vraagt. Geen idee hoe hij reageert als hij weet dat Ash bekend is.
"Hij zag er bekend uit." zegt hij, hij schuift zijn handen in zijn broekzak.
"Oh?" doe ik nepverbaast, ik staar naar de grond
"Oh ja, hij zit in die band, hoe heet die ook alweer? 5 years of winter?
Ik blijf stil staan.
Je maakt een grapje zeker?
Als ik hem een blik geef, lacht hij en steekt zijn handen op als teken van onschuld en ik loop verder.
"Grapje, niet bijten. Becca is geobserdeerd met die band, ik weet waarschijnlijk alles over ze omdat ze er niet over ophoudt."
Ik zucht. "Wie is Becca?"
"Mijn 14 jaar oude zusje." lacht hij. Hij houdt de deur van Taco Bell voor me open, "Wat wil je hebben?"
"Ik kan ze-"
"Ik vroeg niet of je zelf betaald."rolt hij met zijn ogen
"Nachos en cola."
JE LEEST
catfish
Fanfiction"Misschien is ze een van die mensen, hoe heten die ook alweer... een catfish? zegt hij, half lachend. "Zo'n type is ze niet" Mae is een onschuldigdige fan van 5 seconds of summer, totdat Michael contact met haar zoekt en haar onzekerheden een rol g...