Bu bölümü Akif hayranı olan EsraAslan856 adlı okuruma ithaf ediyorum :))
Yazardan...
Akif nişanlısı Rojgül'ü sağlık ocağından çıkarken görmesi ile neye uğradığını şaşırmıştı resmen. Gördüğü manzara karşısında kanın beynine sıçraması ile aklına buraya neden geldiğini bile unutup "Rojgüül" diyerek kükremiş, bir yandan da koşar adımlar ile doktor ve nişanlısının yanına gitmişti.
Neden kızıyordu ki şimdi, onunda istediği bu değilmiydi zaten. Ama gel gör ki düşündüğü gibi olmamış, nikahlı karısını doktor ile görünce görmeye geldiği Berfe'sini bile unutmuştu.
Yine korku sarmıştı tüm bedenini genç kızın. Karşıdan neredeyse koşarak gelen ve buradan bile gözlerinden saçtığı ateşi belli olan adama korku dolu gözleri ile baktı.
Yine aynı şeyler hatta şimdi daha beteri olacaktı emindi. Doktor Rojgül'ün korktuğunu biliyordu, ama eğer kıza temasta bulunursa şuan ki durumundan daha beter hale getireceklerini artık bildiğinden bişey yapamıyordu.
"Rabbim sen yardım et " dedi genç kız. Artık bitmiş gibi görünüyordu. Akif sadece baktı diye bunları yaptıysa yanyana görmesi ile kesin öldürür diye düşündü genç kız. Haklıydı da dediği gibi de olacaktı muhtemelen. Çünkü Akif Berfe'sini bile unutacak kadar çok sinirlendi ise bu olay o kadar basit bir sonuç ile bitmeyecekti.
"Laan" diye koşarak yumruğunu doktorun yüzüne geçirdi Akif. Yere düşen doktorun üzerine çıkıp vurmaya devam etti genç adam. Rojgül ile olan evliliği, Berfe'si ile olan ayrılığı, ilk kez babasına karşı çıktığı için babası ile ettiği kavga hepsinin sinirini doktordan çıkarırcasına vuruyordu Akif.
Genç kız korkudan kireç gibi olmuş yüzü ile Akif'in doktoru dövmesini izliyordu. Korkuyordu genç kız, "yapma Akif " demekten korkuyordu. Çünkü bu sefer 'O'nu mu koruyorsun?' diyebilir ve daha fazla vurabilirdi.
Akif'in darbeleri karşısında tek yumruk dahi atmayan doktor, genç adamın daha da sinirlenmesine sebep oluyordu." Niye vurmuyorsun lan, niye karşılık vermiyorsun?" Diyerek tekrar ve tekrar savurdu yumruğunu doktorun yüzüne.Akif doktora hem vuruyor hemde ağza alınmayacak küfürler ediyordu.
Doktor ise Rojgül'ün korkan halini gördüğü için biran önce bu anın bitmesi için karşılık vermiyordu. Eğer o'da vurur ise bu iş daha kötü sonuçlar doğurabilir ve Rojgül daha kötü muameleye uğrayabilirdi. Bilmiyordu ki karşılık verse de vermese de Rojgül'ün hiç suçu olmadığı halde en ağır cezayı çeken kişi yine o olacaktı.
Doktor artık pes edip, üzerinde ki genç adamı yakasından tutup iterek kaldırdı üzerinden. Akif'in bir türlü dinmek bilmeyen öfkesine daha fazla dayanamamış, iki yumrukta o geçirmişti genç adama.
Rojgül'ün her ne kadar korktuğunu bilse bile bakmamıştı doktor. Çünkü yanında çalışan Oya hanımın dediğine göre, evli bir kadına yan gözle bile baksan kan akarmış bu topraklarda. Korktuğu kendisine bişey yapılması değildi, tek masum olan Rojgül'ün zarar görmesiydi.
Akif doktorun yumruğuna karşılık verecekken nihayet sesleri duyan bir kaç köy ahalisi gelmiş ve Akif ile doktorun arasına girmişlerdi. Rojgül onların ayrılması ile sıranın kendisine geldiğini biliyordu. Daha çok sokuldu onu saran Oya ablasının kollarına.
Akan gözyaşları arasında önce Akif'e baktı ama sonrasında cesaret edip doktora bakamadı. Yine onun yüzünden ve daha beter bir şekilde dayak yemişti doktor. Her bulaştığı kişiye kötülükten başka birşey getirmediğini düşünüyordu genç kız artık.
