Arkadaşlar bu yeni Hikayemde Doğu bölgesinde geçen ve berdel karşılığı değilde mal varlığı karşılığında evlendirilen bir genç kızın zorlu sınavı var. Genç kızın hayatını altüst eden kocasına rağmen sevmeye çalışan genç kızın tam bitti demesi ile herşeyin yeni başlamasını anlatan bir hikaye.
Rojgül ile Akif.
Not= Mardin'de Direk diye bir yer yoktur ve aşiret isimleri tamamen hayal ürünüdür..
Umarım begenirsiniz.
Keyifli okumalar canlar :)
"Allah insana kaldıramayacagı yükü yüklemezmiş ya, ben bu yükü nasıl taşıyacağım."
Yazardan....
Bir insanın hayatı hiç mal varlığı ile değer biçilir miydi? Biçilmişti işte. Rojgül'ün hayatı elli tane köye eş değer biçilmişti.
Rojgül daha Ondokuz yaşında ağzı süt kokan bir ana kuzusu iken koparılmıştı baba evinden. Hoş onu o evden söküp atan zaten kendi babası değil miydi?
Babası Halil ağa, Mardin Direk'te oldukça tanınan biri idi. Tanınır ve çokta saygın biri olduğu için Badikanlı aşiretinin adına toz konmaması için de herseyi yapacak bir adamdı.
Son zamanlarda ters giden işleri ile durumu iyice kötüye giden Halil ağa, çareyi Bedo ağanın söylediklerinde bulur. Hem zaten öyle bir adama gelin olacaksa daha ne isterdi ki kızı.
Bedo ağa, Halil ağaya eger ki kızı Rojgül'ü oğlu Akif 'e verirse. Karşılığında elli köy vereceğini belirtmişti. Iki ağa kankardeşlerdi. Aralarında paranın lafı olmazdı ama her iki tarafta kazansa daha iyi olmaz mıydı?.
Bedo ağanın sözleri üzerine Halil ağa "bir kız değil, Kurban olsun braymın(erkek kardeşim )" Diyerek şivesi ile cevap vermişti Sarxwanlı (Sarhvanlı) Aşiretinin ağası Bedo ağaya.
Bu kadardı işte kızının değeri. Bu kadar basitti kızının geleceğini mahvetmek. Akif'in nasıl bir adam olduğunu bildiği halde kızına acımamış, yine yapmıştı yapacağını Halil ağa.
Rojgül herşeyden habersiz köy meydanında ki Çeşme başında kız arkadaşları ile gülerek, bir yandan su dolduran kızlara yardım ediyor, bir yandan da sohpet edip hayallerinden bahsediyordu.
Bilmiyordu ki onun için hüküm çoktan verilmişti. Hayalleri bile hayal olmuştu artık. Sevmeden birinin yatağına gireceğini bilmeden "Ben severek evleneceğim. Ablalarım gibi olmayacağım." Demişti arkadaşı Mizgin'e.
**********
Rojgül ile Mizgin köy yolunda yürürken, karşıdan gelen yabancı eli valizli bir genç adam gördüklerinde birbirlerine baktıktan sonra başlarını yere eğerek yürümeye devam ettiler.
Buradan olmadığı o kadar belliydi ki adamın. Merak etmişlerdi açıkçası kim olduğunu, nereye gittiğini ama bunu genç adama soramayacaklarını çok iyi bildiklerinden yürümeye devam etti iki arkadaş.
Yürüyorlardı iki genç kız. Taki genç adamın onlara seslenmesine kadar. "Merhaba bişey sorabilir miyim?" Demişti genç adam bu iki genç kıza bakarak. Başları önlerinde birbirlerine bakış atan kızlardan Mizgin, önce etrafa baktı sonra başını genç adama çevirip "Sor" dedi korkan bir ses tonuyla. Korkar çünkü köy yerinde biri görürse yanlış anlayabilir yada daha kötüsü ikisinin babalarından biri gelebilirdi.
