Eliza's pov:
Ξυπνησα με ενα τρομερο πονοκεφαλο, το ρολοι εδειχνε 11:30. Γυρισα και ειδα ενα αγουροξυπνισμενο Niall να μου χαμογελαει.
Ν: Καλημερα.
Μου ειπε με κοιμισμενη φωνη. Αν δεν με πονουσε το κεφαλι μου τοσο πολυ θα σκεφτομουν ποσο ωραιος ειναι και ποσο μου αρεσει η βραχνιασμενη του φωνη. Κουνησα το κεφαλι για να διωξω τις σκεψεις και του χαμογελασα.
Ε: Καλημερα Niall.
Ν: Πως νιωθεις?
Ε: Μια χαρα, με ποναει λιγο το κεφαλι μου αλλα ειμαι καλα.
Ν: Παω μεσα να φτιαξω καφε. Εσυ...εμ, βαλε πιτζαμες και ελα να...εμ παρεις ενα παυσιπονο.
Μου ειπε ξυνοντας τον σβερκο του απο αμηχανια, καθως περπατουσε προς την κουζινα. Σηκωθηκα με την σειρα μου και εβαλα τις πιτζαμες μου. Ανοιξα το κινητο μου, ειχα ενα μνμα.
Απο Liam:
Την γλιτωσες μικρη. Ακυρο για σημερα.
Ουφ! Παλι καλα! Επιασα τα μαλλια μου σε ενα κοτσο και πηγα στο μπανιο. Κοιταξα τον εαυτο μου στον καθρεπτη και η χθεσινη η βραδια εκανε την εμφανιστηκε.
''Με βιασε.''
Του ειπα και ενα δακρυ κυλησε στο μαγουλο μου.
Οχι τωρα, οχι τωρα. Πρεπει να σταματησω να το σκεφτομαι. Πρεπει να προχωρισω. Ναι, ηταν φρικτο αλλα το ξεπερασα και δεν πρεπει να πεσω σε καταθλιψη τωρα. Τωρα εχω αυτο το τελειο αγορι, που σημαινει τα παντα για μενα. Ειναι απλα τελειος και δεν πρεπει να τον κραταω. Δεν πρεπει να τον τραβηξω στο σκοταδι μου. Ειναι ενας αγγελος και οι αγγελοι δεν ανηκουν στο σκοταδι. Πρεπει να τον αφησω να ανοιξει τα φτερα του και να πεταξει προς το φως. Εκει που ανηκει. Εκει που πρεπει ειναι ειναι.
Αφου ξεπλυνα το προσωπο μου πηγα στην κουζινα παρατηρωντας τον. Ενας αγγελος. Ειναι ενας αγγελος, αλλα εγω ειμαι πολυ εγωιστρια για να τον αφησω να φυγει.
Ν: Τι με κοιτας ετσι? Συνειδητοποιεις οτι το αγορι σου ειναι το πιο ομορφο αγορι στον κοσμο?
Μου ειπε χασκογελοντας. Χαμογελασα. Μα ειναι. Ειναι το πιο ομορφο αγορι στο κοσμο. Τον πλησιασα και απλωσα τα χερια μου κλεινοντας το προσωπο του στις παλαμες μου.
Ε: Σ' αγαπω.
Ν: Οοοοο και εγω σ' αγαπω.
Ειπε και με εκλεισε στην αγκαλια του. Τοσο γλυκος.
YOU ARE READING
Tell me the truth
FanfictionΕκείνος μπορούσε να είχε τον ουρανό με τα αστεριά. Εκείνη ήταν ένα μικρό αστέρι στην άκρη του ουρανού με λιγοστό φως. Ασήμαντη. Απο τα εκατομμύρια λαμπερά άστρα του ουρανού εκείνος 'διάλεξε' αυτή γιατί ήταν ξέχωριστη και εκείνη δεν το ήξερε... #49 i...