Tell me the truth

Part 12♥

Niall's pov:

Ξύπνησα το πρωί κατά τις 9:30. Η Eliza κοιμάται ακόμα. Είναι τόσο γλυκιά όταν κοιμάται:)Πήγα κοντά της για να της δώσω ένα φιλι. Τότε μισοανοιξε τα καστανα της ματια και με κοίταξε.

Ν: Καλημέρα:)

Ε: Καλημέρα , είπε καθώς χασμουρήθηκε. Χαμογέλασα.

Ν: Παμε μέσα?

Ε: Πάμε!

Την βοήθησα να σηκωθεί και πήγαμε στην κουζίνα. Κάθισε σε μια καρέκλα μια ξάπλωσε πάνω στο τραπέζι.

Ν: Κάποια νυστάζει.

Ε: Σσσσς. Έχουμε καφέ?

Ν: Έχουμε αλλά τα μικρά κορίτσια σαν και σενα πίνουν γαλα .

Ε: Niall. Νευριάζω. Και δεν το θες αυτό.

Ν: Δεν με τρομάζεις. Ορίστε ο καφές σου.

Ε: Χμμμ... Ευχαριστώ.

Πότε να την ρωτήσω? Τώρα ή μετά? "Εεεμμ τώρα ή ποτέ Niall. Ρωτα την τώρα. Μην περιμενεις άλλο."

Ν: Eliza?

Ε: Μμμμ?

Ν: Χθες τι συνεβει? Γιατί εκλαιγες?

Άρχισε να βήχει και ήπιε λίγο καφέ για να συνέλθει.

Ν: Eliza? Είσαι καλά?

Ε: Ναι καλέ.

Ν: Θα μου πεις?

Eliza's pov:

N:Θα μου πεις?

Οχχχ. Αυτό πρέπει να το αποφύγω οπωσδήποτε. Δεν πρέπει να το μάθει. Τι να κάνω. Μια πονηρή ιδέα μπήκε στο μυαλό μου. Προσπάθησα να την σβήσω αλλά ήταν η μόνη λύση. Παραμέρισα τα ποτήρια και ανέβηκα πάνω στο τραπέζι και πήγα μπροστά του. Σηκωθηκε όρθιος μη ξέροντας τι είχα στο νου μου.

Ν: Τι κανεις-

Πριν προλάβει να τελειώσει, αρχισα να τον φιλάω. Ανταποκρίθηκε σχεδόν αμέσως. Ήρθε πιο κοντά μου και έβαλε τα χέρια του στη μέση μου.

Ν: Τι κανεις?

Ε: Τι κανω?

Χωρίς ειδοποίηση επιτέθηκε στα χείλη μου. Έβαλα τα χέρια μου στον σβέρκο του και τον έφερα ακόμη πιο κοντά. Απο την πρώτη επαφή των γλωσσών μας μπορούσα να αισθανθώ την γεύση του καφέ που είχε πιει. Τα χέρια του τώρα κατευθύνθηκαν προς τους μηρούς μου. Άρχισε να σηκώνει σιγά-σιγα την μπλούζα μου και μου την εβγαλε εντελως. Μου δάγκωσε το κάτω χείλος και εκείνη την στιγμή ξύπνησα.

Σταμάτησα το φιλί απότομα. Ο Niall με κοιτούσε ανήσυχος.

Ν: Είσαι καλά?

Ε: Ναι... Niall εγώ...

Ν: Ξέρω.

Ε: Συγνώμη.

Ν: Δεν χρειάζεται. Και εγώ συγνώμη. Βιάστηκα.

Ε: Ναι αλλά εγώ το άρχισα.

Ν: Δεν έχει σημασία.

Niall's pov:

Είχε πληγωθεί. Εγώ φταίω για αυτό. Ήξερα πως δεν είναι έτοιμη.

Ε: Πάμε μέσα?

Της άφησα ένα φιλί στον ώμο και της εγνεψα. Άρχισε να προχωράει προς το σαλονι και εγώ την κοιτούσα απορημένος.

Ε: Τι?

Ν: Έτσι θα μείνεις?

Ε: Πως έτσι?

Ν: Όχι οτι με πειράζει, το αντίθετο αλλά να ξέρεις δεν φοράς κάτι και δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορώ να συγκεντρωθώ σε κάτι άλλο.

Είπα και δάγκωσα το κάτω χειλος μου. Κοκκίνησε για άλλη μια φορά και φόρεσε την μπλούζα. Πήγαμε στο σαλόνι και καθίσαμε στο καναπέ.

Ν: Λοιπόν θα μου πεις?

Eliza's pov:

N: Λοιπόν θα μου πεις?

Δεν μπορούσα να το αποφύγω πλέον. Του εξήγησα τι είχε συμβεί την προηγούμενη μερα και όταν τελειωσα κατάλαβα πως ήταν πολύ θυμωμένος.

Ε: Niall? Είσαι καλά? 

Όμως δεν πήρα απάντηση. Πήγε στο δωμάτιο του και μετά απο λίγο βγήκε ντυμένος. Άνοιξε την πόρτα και έφυγε παρα τις φωνές μου. Πφφφ... Φυσικό ήταν να θυμώσει, αλλά τώρα που πάει? Άνοιξα την τηλεόραση. Δεν πρόσεχα καθόλου αλλά τα τελευταία λόγια με έκαναν να δυνανωσω την ένταση.

''Τι?? Οχι, οχι τωρα...''

Γεια σας♥♥♥ Ξερω πως ειναι μικρο αλλα δεν εχω πολυ χρονο... Λιγο ντερτυ αυτο το κεφαλαιο αλλα πολυ λιγο ;)

Ερωτηση της ημερας:

1) Τι ακουσε η Eliza στην τηλεοραση που την εκανε να δυναμωσει την ενταση?

Μικρη βοηθεια: Θυμηθειτε πως μετα αυτο που σκεφτηκε ηταν ''Τι?? Οχι, οχι τωρα...'' οποτε αυτο που ακουσε δεν θα ηταν καθολου καλο.

Οποιος βρει την σωστη απανατηση θα του αφιερωσω το επομενο παρτ♥