Tell me the truth

Part 36

Eliza's pov:

Από το πρώτο  δευτερόλεπτο που άνοιξα τα μάτια μου, το μετάνιωσα. Το κεφάλι μου με πονάει τόσο πολύ που νομίζω θα σπάσει. Χρείαζομαι ένα παυσίπονο. Τώρα.

Με δυσκόλια σηκώθηκα από το κρεβάτι-

Μισό. Γιατί δεν φοράω πιτζάμες; Το μάτι μου έπιασε τα ρούχα μου στο πάτωμα- Δεν είναι μόνο δικά μου ρούζα αυτά.

Ε: Τι στο κάλο;

Μουρμούρισα και τράβηξα το σεντόνι για να καλύψω το σώμα μου.

Ε: Ω θεέ μου!

Φώναξα και κάλυψα τα μάτια μου με τα χέρια μου. Ειμαι σίγουρη ότι έχω γίνει σαν πατζάρι.

Ε: ΘΕΕ ΜΟΥ NIALL ΞΥΠΝΑ!

Ν: Eli- Eliza;

Ε: Ντύσου!

Ν: Γιατί έχεις βάλει τα χέρια σου- Θεέ μου.

Ε: Τι;

Είπα καθώς πήρα τα χέρια μου από τα μάτια μου.

Αυτό είναι άβολο.

E: Niall ντύσου.

Ν: Εγώ-

Ε: Πότε ήρθες εδώ Niall;

Ν: Δεν θυμάμαι. Θεέ μου μην μου πεις πως εμέις-

Ε: Εμείς-

Σηκώθηκε όρθιος και ήρθε προς το μέρος μου.

Ε: Οχι Niall, μην σηκώνεσαι, ντύσου πρωτα!

Τσίριξα και γύρισα από την άλλη.

Ν: Εντάξει τώρα.

Γύρισα και τον είδα να κάθεται στο κρεβάτι, τουλάχιστον φορούσε το μποξεράκι του.

Ν: Ει είναι άδικο να είμαι ντυμένος μόνο εγώ.

Μου είπε με ένα πονηρό χαμόγελο. Γούρλωσα τα μάτια μου. Το είχα ξεχάσει. Έπιασα γρήγορα το σεντόνι και με κατακόκκινα μάγουλα κάλυψα το σώμα μου.

Ν: Συγγνώμη.

Είπε και κάθισα δίπλα του κοιτώντας το πάτωμα.

Ε: Δεν-

Ν: Πειράζει γαμώτο. Ούτε καν που το θυμόμαστε. Δεν ήθελα να γίνει έτσι.

Ε: Το ξέρω.

Ν: Μου έλειψες El.

Ε: Niall...

Ν: Τίποτα από αυτά που διάβασες είναι αλήθεια.

Ε: Το ξέρω. Ο Liam μου μίλησε.

Είπα λίγο απότομα και σηκώθηκα όρθια, κρατώντας το σεντόνι σφίκτα. Σήκωθηκε και αυτός καθώς με κοιτούσε μπερδεμένος.