DON'T JUDGE IT'S MY FIRST STORY.
ITS PLOT IS A LITTLE COMPLICATED AND IT DIDN'T TURN OUT AS I WANTED.
HOPEFULLY I WILL REWRITE IT SOON❤
Ε: Μην μ'αφησεις James, σε χρειαζομαι.
J: Εγω σε χρειαζομαι.
Ε: Τοτε γιατι φευγεις? Γιατι με αφηνεις μονη?
J: Πρεπει να φυγω.
Ε: Γιατι πρεπει?
J: Για το καλο σου.
Ε: Τι?
J: Ακουσες...
Ε: Εγω- δε-δεν καταλαβαινω...
Γυρισα να τον αντικρισω, το χαμογελο ειχε σβηστει απο το προσωπο του. Τα γαλανά του ματια είχαν χασει την ζωηραδα τους. Άχρωμα, χωρίς κάποιο συναίσθημα.
J: Μην με κοιτάς...
Ε: Εγω-
J: Δεν είμαι αυτός που νομίζεις.
Μου είπε και με κοίταξε για μια τελευταια φορά πριν γυρίσει την πλάτη του.
Ε: Σ' αγαπάω.
Του φώναξα καθώς δάκρυα έτρεχαν απο τα ματια μου.
J: Αντίο.
Γεια σας! Αυτη ειναι η πρωτη ιστορια που γραφω και ευχομαι να σας αρεσει! Πλιζζζ comment για να μου πειτε αν σας αρεσε και αν θελετε να το συνεχισω! Το επομενο παρτ θα βγει την Κυριακη μαλλον! Commen + Vote!♥♥♥
أنت تقرأ
Tell me the truth
أدب الهواةΕκείνος μπορούσε να είχε τον ουρανό με τα αστεριά. Εκείνη ήταν ένα μικρό αστέρι στην άκρη του ουρανού με λιγοστό φως. Ασήμαντη. Απο τα εκατομμύρια λαμπερά άστρα του ουρανού εκείνος 'διάλεξε' αυτή γιατί ήταν ξέχωριστη και εκείνη δεν το ήξερε... #49 i...
