Tell me the truth

Part 38

Ε: Niall!

Φώναξα καθως άνοιξα τα ματια μου και προσπάθησα να σηκωθώ από τον καναπέ του σαλονιού.

Ν: Eliza είσαι καλά;

Τον ειδα να με πλησιάζει με την ανησυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του και άρχισα να νιώθω πολύ άσχημα.

Ε: Εσυ πως είσαι Niall; Η σφαίρα;

Ν: Με χτύπησε στο πόδι.

Ε: Θεε μου πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο.

Ν: Θα ειμαι καλά.

Μου ψιθύρισε καθώς ένωσε τα χείλη του. Και τότε χωρίς να ξέρω το λόγο ενα δάκρυ κύλησε στο μαγουλο μου. Και μετα ενα άλλο και ένα ακόμα και κατέληξα να κλαίω.

Ο Niall με κοιτούσε τρομαγμένος.

Ν: Τι έπαθες; Πονάς;

Άπλωσα τα χέρια μου και τα τύλιξα γύρω από το σβέρκο του κρατώντας τον σφικτά.

Ν: El-

Ε: Συγνώμη.

Μουρμούρισα.

Ν: Δεν φταις εσυ.

Απάντησε σχεδόν αμέσως και σηκώθηκε από τον καναπέ καθώς το τηλέφωνο του χτυπούσε. Έβλεπα την φιγούρα του να απομακρύνεται και τέλος να χάνεται πίσω από την πόρτα της κουζίνας. Ανακάθησα στο καναπέ παρατηρώντας γύρω μου, άφησα μια ανάσα να βγει καθώς ο κόμπος που είχε σχηματιστεί στο λαιμό μου μεγάλωνε. Δεν θα αντέξω πολύ ακόμα. Σηκώθηκα από τον καναπέ μόνο όταν άκουσα τις συνομιλίες από την κουζίνα να γίνονται πιο έντονες.

Ν: Γαμημενε μπάσταρδε, μείνε μακριά της.

Άκουσα την φωνή του ιρλανδού αγοριού.

Τον είδα να με πλησιάζει.

Ν: Αποκλείεται... Όχι... Δεν την αφήνω μονη της.

Ε: Niall εγω-

Ξεκίνησα αλλα σταμάτησα όταν μου έκανε νόημα. Με πλησίασε γρήγορα και σήκωσε τα μαλλιά που κάλυπταν τον σβέρκο μου.

Η έκφραση στο πρόσωπο του άλλαξε. Το ελεύθερο χέρι του έσφιξε σε γροθιά και έπιασε ενα τασάκι απο τον πάγκο και το έριξε με δύναμη στο πάτωμα κάνοντας το να σπάσει σε μικρά κομμάτια.

Ν: Γαμωτο.

Φώναξε.

Ν: Εντάξει... Εντάξει είπα.

Και έκλεισε το τηλέφωνο πετώντας το στον καναπέ.

Ε: Niall... Τι σου είπε;