Eliza's pov:
Ενα μήνα μετα, όλα παρέμεναν τα ίδια. Σπίτι με τον Νiall, να φιλιομαστε όλη την ωρα και να κάνουμε χαζομαρες.
Καθόμουν στον μεγαλο, μαυρο καναπέ του σαλονιού και έβλεπα μια ταινία, αγκαλιά με ενα μαξιλάρι.
Απο Niall:
"Κανεις κάτι το απόγευμα?"
Στρυφογυρισα τα ματια μου διαβάζοντας το και άφησα το κινητό στον καναπε χωρίς να απαντήσω.
Απο Niall:
"Απάντησε μου :("
Ε: Τι θέλεις Niall?
Φώναξα δυνατά ώστε να ακουστω μέχρι το υπνοδωμάτιο, που είχε κλειδαμπαρωθει στην κυριολεξία απο το πρωι.
Απο Niall:
"Μην μου μιλάς έτσι πριγκίπισσα:("
Ε: Είσαι τρελός.
Του φώναξα, αγνοώντας το μήνυμα.
Απο Niall:
"Ελα να με βρεις xx"
Χωρίς να του πω ή να του στείλω κάτι άλλο, συνέχισαν να βλέπω την ταινία όσο βαρετή κι αν ηταν μονο και μονο για να του σπασω τα νεύρα.
Απο Niall:
"Μην με αγνοεις:'( "
Έβαλα το κινητό στο αθόρυβο και το πέταξαν στην αλλη άκρη του καναπέ.
Ν: Με παρατας για μια βαρετή ταινία?
Ε: Δεν είναι βαρετή.
Ν: Ναι καλά.
Είπε και έκλεισε την τηλεοραση.
Ε: Παρακολουθουσα!
Ν: Ναι σίγουρα.
Κάθισε στο καναπέ.
Ν: Ελα μέσα.
Ε: Δεν θέλω να σηκωθω.
Ν: Καλά...
Είπε και εφυγε. Τόσο εύκολα τα παράτησε? Παραπονέθηκα και γύρισα απο την αλλη. Εκλεισατα ματια μου και προσπάθησα να κοιμηθώ. Νιώθω τα βλέφαρα μου βαριά και είμαι έτοιμη να αποκοιμηθω.
Ξαφνικά ένιωσα τα χέρια του να με σηκώνουν απο τον καναπέ. Χαμογέλασε. Περπάτησε μέχρι το δωμάτιο και με άφησε μαλακά στο κρεβάτι.
Ν: Κοιμάσαι?
Δεν απαντησα. Ανεβηκε απο πανω μου και μπορουσα να καταλάβω τα ματια του να με παρατηρούν.
STAI LEGGENDO
Tell me the truth
FanfictionΕκείνος μπορούσε να είχε τον ουρανό με τα αστεριά. Εκείνη ήταν ένα μικρό αστέρι στην άκρη του ουρανού με λιγοστό φως. Ασήμαντη. Απο τα εκατομμύρια λαμπερά άστρα του ουρανού εκείνος 'διάλεξε' αυτή γιατί ήταν ξέχωριστη και εκείνη δεν το ήξερε... #49 i...
