*Campus Nerd vs. Campus Bitch*

Chapter 42 -- The Story --

-Joana's POV-

I saw them again. Hindi pa rin sila nagbabago. At yun ang ikinaiirita ko. Nagbago ako for my family and for myself too. At para mawala yung sakit na naramdaman ko noon. Aaminin ko, medyo natagalan akong magmove-on. Pero salamat sa tulong ng mga bago kong kaibigan kahit ang sakit nila sa mata.

*FLASHBACK

- Park's Residence in Korea

Nang makarating ako sa bahay namin, niyakap agad ako ni mommy at ni daddy.

" I miss you mom dad" sabi ko sa kanila. "I miss you too baby" sabi ni mom. "Sino bang hindi ma mimiss ang princess ko?" -daddy.

"Mom, dad, hindi niyo ba ako na miss?" Nakapout na sabi ni kuya. " Miss ka na rin namin son" nakangiting tugon ni dad. At nagtawanan kaming lahat.

Pinagpahinga muna kami nila dad dahil may jetlag pa raw kami which is true. Pumasok na kami ni kuya sa kanya-kanya naming kwarto para makapagpahinga.

NEXT MORNING >>
Time check: 9:45 A.M

Hayyyy! Ang ginaw talaga rito sa Korea. Sanay na ang katawan ko sa klima ng Pilipinas kaya medyo nakakapanibago.

Naligo na ako tapos lumabas na ako ng kwarto ko para magbreakfast.

"Good morning, sis" - kuya

"Morning,bro" - ako "Nasaan sila mom and Dad?" Tanong ko pa rito saka ako umupo sa upuan at kinain ang breakfast na inihanda ni kuya.

"Uhmm.... may pinuntahan muna sila. Sabi ni Dad hintayin daw natin sila kasi may i-aanounce sila. I think tungkol ito sa last will ni grandpa." -kuya

Tumango-tango lang ako. Busy sa pagkain eh.

Two hours had passed, dumating na sina mom and dad na may kasamang abogado. I think pinoy ito. May iba rin kaming mga kamag-anak na nandito.

Pumunta agad kami ni kuya sa office ni Dad dito sa bahay.

Nagsalita yung abogado pero wala akong maintindihan kasi about sa business churva ang pinag-uusapan nila. Ang naiintindihan ko lang ay may 15% na ipinamana sa akin si lolo. Hindi rin naman ako interesado sa shares ko. Pero masaya ako kasi kahit na may galit sa akin si lolo, binigyan niya pa rin ako ng mana.

Pagkatapos ng pag-uusap, lumabas agad ang aming mga kamag-anak. Lalabas din sana ako nang tawagin ako ni mommy.

"Joana, may sasabihin sana kami sa iyo." Sabi ni Mom

"Ano po iyon?"-ako

"Napagdesisyonan namin na dito mo ipagpatuloy ang pag-aaral mo."

"What?! Oh come on mom. Mas gusto ko doon sa Pilipinas."

"This is for your own good, Joana." Sabi ni Daddy

"Maayos naman ako doon ah. Diba kuya?" Lumingon ako kay kuya pero yumuko laman siya. Don't tell me sinabi niya kay mom? Arrrggghhh.... kainis!

"Hindi ka maayos doon Joana. Alam namin ang nangyayari sa'yo doon."-daddy

"Sinabi ba sa inyo ni kuya?"

"Huwag mong sisihin ang kuya mo anak. Karapatan din naming malaman ito." -mommy

"Please po. Pabalikin niyo po ako doon sa FA. Ayoko po rito." Pagmamakaawa ko sa kanila.

"Sorry anak but our decision is final." -dad

"Sorry baby MJ" -kuya saka sila umalis lahat.

Ano na bang nangyayari sa buhay ko? If I will stay here, parang tinakasan ko na rin ang problema ko. Kahit na nasasaktan ako, hindi naman ako duwag. Hindi ko rin naman ipagpipilitan ang sarili ko sa taong hindi naman ako gusto.