Yılbaşı özel

3.9K 379 278
                                    

Luhan iki elini cama yaslamış ağzı aralanmış bir şekilde lapa lapa yağan karı hayranlıkla izliyordu. Camdan uzaklaşarak Sehun'un yanına oturdu.

"Sehun-ah dışarı çıkalım mı?" Luhan sevimlice sırıtarak sordu.

Sehun ağızını açmadan kafasını hayır manada salladı.

"Neden?" Luhan dudaklarını çocuksu bir şekilde büzüştürdü.

"Üşürüm ben." Sehun kısa cevap vererek Luhan'ı kucağına oturttu.

"Noel akşam ne zaman alışverişe çıkacağız?" Luhan, Sehun'un sağ şakağında kalan dikiş izini nazik bir şekilde okşarken sordu.

"Noel'i kutlayacağız deme güzelim? Saçma bir gün için kendimi yoramam."

"Ama o zaman gece Noel baba gelmez?" Luhan masumca gözlerini kırpıştırdı.

"Luhan bebeğim... Noel baba diye bir şey yok ve şöyle gözlerini kırpıştırma sikerim o gözleri." Sehun, Luhan'ın gözlerine bakarak hafif bir kızgınlıkla uyardı.

Luhan omuz silkti. Noel babaya inanıyordu. Annesi, Noel gecesi evden ayrıldığı için Luhan'ı Noel baba gelecek diye kandırıp, uyamasını sağlamıştı. Luhan her ne kadar cazgır veya çirkef olursa olsun Noel babaya masumca inanıyordu.

"Noel baba gerçek Sehun." Luhan direterek kollarını göğüsünde çaprazladı.

"Luhan çocuk değilsin. Neol baba gerçek değil."

"BANANE. NOEL BABA GERÇEK!" Luhan Sehun'a bağırıp odasına sinirle çıktı.

Luhan yatağına yüz üstü yatarak gözlerini yağan kara dikti. Noel babayı görmek ve hediye almak masum bir hayaliydi. Tabii masum olmayan hayalleride vardı. Kapının aralanıp yatağın sağ tarafının çökmesiyle gözünü yumdu. Sehun'la konuşmak istemiyordu. Ne vardı Luhan'ı kandırmak için dese?

"Kar tanem?" Sehun, Luhan'ın saçlarını okşayarak seslendi.

"Git başımdan." Luhan başında olan eli ittirip sert bir şekilde konuştu.

"Luhan uzatma istersen."

"Sana git dedim!"

"Kar tanem, tamam Noel baba gerçek eğer uslu olup, mükemmel sevgilini üzmezsen onu görebilirsin." Sehun gülümseyerek Luhan'ın saçlarını yavaş yavaş okşamaya devam ediyordu.

"Hevesimi kursağımda bıraktın Sehun." Luhan yattığı yerde omuz silkti.

"Kar tanem..." Sehun omuzlarını düşürerek elini kendine çekti.

"2016'ya nasıl ve kiminle girmek istiyorsan gir. Ben uyuyacağım."

Luhan son sözünü söyleyerek çarşafı omuzlarına kadar çekti ve tamamen gözlerini kapattı. Uykusu gelmişti. Biraz uyusa bir şey olmazdı. Sehun, Luhan'ın saçlarını öperek odadan çıktı. Luhan'ın gönlünü almak için kılıktan kılığa gireceğini biliyordu.

Luhan, evdeki sessizliği fark ederek bütün odaları tek tek dolaştı. Sehun ortalıkta yoktu. Yoksa onu terk mi etmişti?

"S-Sehun nerdesin?" Luhan bir kez daha seslendiğinde yine karşılık alamadı. Sehun evde yoktu.

Luhan oturma odasında duran kocaman çam ağacığını ve onu ışıl ışıl yapan süsleri görmesiyle bir süre şaşırdı. Sehun, Luhan uyarken Noel alışverişini yapmış ve evden bir kaç işi daha halletmek için geri gitmişti.

"Ya Sehun!" Luhan kıkırdayarak çam ağacığına yaklaşıp, üstündeki ve parkeye serpuştirilmiş yapay kara baktı. Ağaç harika görünüyordu. Çam ağacının tam tepesinde parlayan bir yıldız koyulmuştu. Sehun o yıldızı koymak için kıçını yırtmıştı.

"Admiration; hunhan"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin