YÜREĞİNE SOR (TAMAMLANDI)

Bonibon

Yeni bölümümüzde yorum  ve desteklerinizi bekliyorum.

Media :Neva Aksoy
Iyi okumalar

"Ah mavilikler ah"

Gözümü açtığım anda gözümün önünü kaplayan maviliklerde biran boğulacağımı hissetmiştim. O gün o mavilikleri gördüğümde ayarı bozulan kalbim iyice kontrolü eline almış beni umursamadan kendi kafasına göre davranır olmuştu. Sabah sabah bu kadar atılırmıydı insana reva mıydı arkadaş. Reva diyince aklımda çağrışan ismi ile daha bir şaha kalkmış dört nala koşturmaya başlamıştı. Hızla yerimden doğrulup elimi kalbimin üzerine koyup

¨bana bak senin sahibin benim tamam mı ben ne dersem o olur kendine gel bir çift göz gördün diye nedir bu her sabah daha gözümü açtığım anda koşturuyorsun dört nala. Kendine gel kendine gel ¨

Kalbimle olan sohbetimi İbrahim in kahkahası bölmüştü. Gülmesi bitmiş bana şaşkınca bakıyordu bense hemen ondan önce lafa atlamıştım

¨hayırdır paşam sabah sabah neye gülüyon söyle bizde gülelim¨

¨sana abi herkesle derdin bitti şimdide kalbinle mi kavga ediyorsun¨

¨evet onunla kavga ediyom başına buyruk davranıyor bu günlerde¨

Söylediğim söz ile İbrahim tekrar aynı yükseklikte gülmeye başlamıştı

¨ne diyeyim abi Allah yardımcın olsun¨

¨bana bak sen öyle avukat falan oldun diye bakıyorumda beni iyice tiye alıyorsun. Avukat falan dinlemem bilirsin¨

¨bilmem mi¨

Keyifle söylediği söz üzerine tekrar gülmeye başlayınca hızlıca yanına yaklaşınca oda kaçmaya çalıştı. Ama kolay mıydı benden kaçmak. İbrahimi yakalamış kafasını koltuğumun altına sıkıştırmıştım. Her ne kadar kurtulmak için debelensede kurtulamayacağını biliyordu. Çocukluktan beri ne zaman ben kızdırsa onu böyle yakalar saçlarını karıştırırdım. Gerçi o zamanlar saçları uzundu şimdi kısaltmış olsada genede sevmiyordu saçlarıyla uğraşılmasını. Çocuklar gibi debelenmeye devam ederken çalan zil ile kurtulacağını sanmıştı

¨abi bak komşular şikayete geldi gördün mü bırak artık¨

¨yok öyle yağma kurtulamazsın ahmettir sabah sabah başka kim olacak yumurtanın kokusunu almıştır nerede yumurta olsa Ahmet orada bilmiyor musun¨

¨ya abi bırak Allah aşkına tamam söz bir daha dalga geçmicem bak nefes alamıyorum¨

¨beter ol bir daha abiyle dalga geçmezsin¨

ibrahimide kendimle beraber kapıya sürükleyip kapıyı açtım. Ama açmaz olaydım karşımda gene gördüğüm maviliklerle donup kalmıştım. O ise şuan karşısında gördüğü manzara ile önce bana sonra ibrahime bakıp belli belirsiz bir gülme geçmişti dudaklarından. O an farkına varıp İbrahim i hızlıca bıraktım. Oda boşta bulunup yere düşmüştü Neva ise yüzünde az öncekinden daha büyük bir gülümseme ile bizi izliyordu. Tabi bende onu izliyordum mıhlanmış gibi kalmış şekilde. Nice sonra bana uzatılan tabağı fark ettiğimde hipnozdan çıkmış gibi olmuştum

¨size gönderdi annem¨

¨teşekkürler¨

Diyip tabağa uzandığımda az önce evi yıkan sesimize gelmeyen annem koşarcasına mutfaktan çıkıp gelmişti.