YÜREĞİNE SOR (TAMAMLANDI)

Kaybetmenin Kıyısında

HAYIRLI AKŞAMLAR.MULTIMEDİAMIZ  ANLAŞILDIĞI ÜZERE PELİN VE İBRAHİM. BU VE BUNUN GİBİ BİRÇOK RESMİ  BANA HAZIRLAYAN SEVGİLİ ARKADAŞLARIMA ÇOK TEŞEKKÜRLER. İSİM İSİM SAYMASAMDA ONLAR KENDİLERİNİ BİLİYORLAR. KEYİFLİ OKUMALAR:)

¨Savaş beyle görüşecektim¨

¨kim diyeyim efendim¨

¨İbrahim Aktürk diyin¨

¨peki İbrahim bey buyurun siz oturun haber vereyim ben Savaş bey e¨

Sekreter karşıdaki odaya ilerlerken bende koltuklardan birine oturmuş elimdeki dosyayı tekrar açıp sayfaları karıştırdım. O gece yaptıklarını aslında yapmaya çalıştıklarını yanına bırakmayacaktım. Bu hayatta zaten yeterince kaybetmişken asla diğerlerini kaybetmeyi göze almazdım. Ne pahasına olursa olsun koruyacaktım onları canım pahasına bile olsa. O günden beri dava ile ilgili tüm belgeleri toplamıştım. Hatta araştırmalarım sonucunda davadan çok daha fazlasına ulaşmıştım elimdeki kozları Savaşın önüne sunduğumda bir daha bana ve sevdiklerime yanaşmaya cesaret edemeyecekti.

İncelememi başımda dikilen sekreterin sesiyle bir kenara bırakıp ayağa kalktım.

¨buyrun İbrahim bey Savaş bey sizi bekliyor¨

Eliyle işaret ettiği odaya doğru ilerlerken birazdan suratının alacağı ifadeyi içten içe merak etmeye başlamıştım. Odaya girdiğimde Savaş masasında oturmuş önündekilerle ilgileniyor beni görmemiş gibi davranmıştı. Kapıyı kapatıp içeri girdiğimde beni yeni fark etmiş gibi kafasını kaldırıp bana baktı. Ben karşısındaki koltuğa oturup kendimden emin bir şekilde bakıp bacak bacak üzerine attım. O da Koltuğuna iyice yerleşip arkasına yaslandı

¨bu kadar çabuk pes etmeni beklemiyordum avukat doğrusu ¨

¨bende senin bu kadar saf olacağını düşünmüyordun doğrusu¨

Sözüm üzerine suratı biranda değişmişti. Beklediği cevabın bu olmadığı yüzün her santiminin değişmesinden belliydi. Ben aynı kararlıkla konuşmamı sürdürünce o hiç konuşmadan beni dinliyordu

¨Bilir misin Savaş bir kere kaybetmeye başladın mı alışırsın kaybetmeye ama an gelir bu sefer kaybedemem diyip sıkıca sarılırsın kaybetmek istemediklerine. Ben çok kaybettim hem de o kadar çok ki bir daha asla kaybetmeyi göze alamam. Kaybeden adam kazanmak için her şeyi yapar o yüzden ben yerinde olsam bir daha asla etrafımdakilere bulaşmazdım. Bir kere daha kaybedersem bu sefer kaybettirmeye başlarım bilmem anlatabildim mi. Bir daha bana yada kardeşlerimin kılına zarar verirsen öyle bir ateş yakarım ki sen ve senin çevrende ne kadar insan varsa hepsini o ateşle yakarım. Ben yanmaktan korkmam o ateşe atlayalı çok oldu ama senin o ateşe atlamaya cesaretin olacağını sanmıyorum Savaş Atahanlı¨

İsmini söylerken yükselen sesimle Savaşın gözlerinden birkaç saniyeliğine bir tedirğinlik geçmişti ama sonra suratına yerleştirdiği alaycı gülümseme ile hemen kendini toparlamıştı

¨senden korkacağımı mı sanıyorsun avukat. Evet dediğin gibi o ateşe kendimi atmam ama birkaç kuruş için o ateşe atılacak insanlar tanıyorum. Bir bakmışsın kahveci arkadaşının kahvesinde bir kavga çıkmış ve arkadaşın kavgayı ayırmaya çalışırken ¨

diyip devamını getirmemişti. Şuan yapmaya çalıştığı benim uyguladığım psikolojik baskıyı bana uygulamaktı her ne kadar bana karşı korkusuz gibi görünsede ellerini birbirinin içerisine geçirmesinden tedirginliği anlaşılıyordu. Kendisi söylemesede vücut dili ele veriyordu kendini. Bacaklarımı indirip ayağa kalktım. Masaya biraz daha yaklaşıp yüzüme çarpık bir gülümseme yerleştirip elimdeki dosyayı masaya koydum ve Savaş ın yüzüne baktım birkaç saniye sessizce. Bu sessizliğin onu iyice çıldırttığının farkındaydım ve bunu olabildiğince sürdürdüm ellerimi cebime koyup iyice dikleşip öylece bekledim bir süre. Savaş ise masanın üzerindeki elini yumruk yapmış merakla bir dosyaya bir bana bakıyordu. İyice sabrının tükendiğini hissettiğim anda