İki hafta ara verdikten sonra yeniden harekete geçtim. Zaman geçmesini beklememin sebebi Felix'in meraktan kudurmasını sağlamak ve bir daha beni ekmesine engel olmak. Çünkü o son geceden sonra kendisinin gidip de evi gördüğüne eminim. Ancak bir şey bulamadı ve tam anlamıyla delirdi. Her an düşünceli oluşunu buna bağlıyorum. Ah, Monica'ya doğum gününde ne alacağını da düşünüyor olabilir.
Siksinler Monica'yı!
Bu sefer daha farklı bir yer seçmiştim. Rıhtım yolunda büyük bir ağaçlık var ve daha iyi bir yer düşünemiyorum. Çünkü oradan kimse geçmez. Bize tanıklık edecek baykuşları tüfekle vurmam sanırım gereksiz olurdu.
Evet, öyle düşünüyorum.
Yine uygun bir anı yakalayıp notumu onun dolabına yapıştırdım. Bu sefer olacakları heyecanla bekliyordum.
Gece yarısı rıhtım yolunda ilerlerken planımı son bir defa gözden geçiriyordum. O gelecekti ve ben bir tilki kadar sessizce yanına sokulup sırtına atlayacak ve pamuğu burnuna dayayacaktım. Beni savurup fırlatma ihtimali de vardı elbet ama kendime güvenmek zorundaydım. Ne kadar zor olabilirdi ki?
Tarifi çok net olan patikaya girdim ve yolun sonunda aracımı saklayacak bir yer aradım. Sanırım Felix yolun devamı olmadığını anlayıp burada duracaktı. Harika!
Aracımı saklayıp plakasını her ihtimale karşı örttüm. Acil bir kaçış esnasında ardımda iz bırakmamalıydım. Ayak izlerimi dağıtarak yürüdüm ve çalılıkların altında yerimi aldım. Neyse ki, yerde ses çıkartacak kuru yapraklar yoktu, sadece ıslak toprak...
Beklenen an geldiğinde heyecanım yine tavan yapmıştı. Kendime bir sınır koyuyordum. Eğer bu sefer de gelmezse son bir deneme hakkım daha olacaktı. Ondan sonra vazgeçecektim. Bunu kendime hatırlatıp beklemeye devam ettim.
Saat on ikiyi gösterdiğinde bir çift fark patikanın başını aydınlatarak yaklaşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FANCY
Diversos''Öyle bir sevişelim ki Felix, Tanrı'nın cehennemi bile tenimizin sıcaklığını kıskansın.'' Kızın ruhu kırmızıydı. Ve çocuk, kırmızının en tutkulu tonuna boyandı. *Sadece yasal veya psikolojik yetişkinliğe ulaşmış olanlar okuyabilir.
