Nefesimi tutup içimden saniyeleri saymaya başladım. Bir, iki, üç... Felix'in arabası her saniye daha da yaklaşıyordu. O olduğunu biliyordum. Buna emindim.
Araba Felix'in yolun sonunu görmesiyle aniden durdu ve motor kapandı. Çalılıkların arasına iyice sindim. Tuttuğum nefesimi sessizce verip Felix'in arabadan çıkmasını bekledim.
Sonunda kapı açıldı ve Felix dışarı çıktı. Kapıyı kapatırken gözleri karanlık ormanı tarıyordu. Bir sağa bir de sola baktıktan sonra arkasına dönerek geldiği yolu izledi bir süre. Sessizce eter şişesini açıp pamuğa birazını boşalttım ve kapağını kapatıp yere bıraktım. Pamuğu burnumdan uzak tutarken diğer elime bir taş aldım ve tam karşımdaki çalılıklara attım. Felix aniden dönüp sesin geldiği yöne baktı ve seslendi.
''Kim var orada?''
''Hey!''
''Notu yazan sen misin?''
O kısa aralıklarla bağırırken bana tam arkasını dönsün diye bir taş daha attım. Bu sefer ihtiyacım olan pozisyonu tam anlamıyla almıştı. Mükemmel sırtına doğru koşarken bir yılan kadar sessiz ve tehlikeliydim.
Son adımımda beni duyup dönmeye çalıştıysa da çoktan sırtına atlamış ve pamuğu burnuna dayamıştım. Var olan bütün gücümle elimi orada tutmaya çabalıyordum ve o bir Rodeo gibi, beni üstünden atmak için resmen savaş veriyordu. İki eliyle burnuna kapanmış elimi uzaklaştırmaya çalıştı ama başaramadı. Ona tam bir kene gibi yapışmıştım ve benden kurtulamadı. Sonunda sersemleyerek pes etti ve dizlerinin üstüne yığıldı. Bu sırada ben de onun üstüne düştüm.
Birkaç dakika boyunca onun gerçekten bayıldığına, yani numara yapmadığına emin olmak için elim ağzında bekledim. Sonunda yerden kalkıp üstümü silkeledim ve gururla eserime baktım.
Bir adet Felix Cooper tarafımca tutsak edilmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FANCY
Random''Öyle bir sevişelim ki Felix, Tanrı'nın cehennemi bile tenimizin sıcaklığını kıskansın.'' Kızın ruhu kırmızıydı. Ve çocuk, kırmızının en tutkulu tonuna boyandı. *Sadece yasal veya psikolojik yetişkinliğe ulaşmış olanlar okuyabilir.
