Too confuse (Too Innocent book 2) JiaMich Fan Fiction COMPLETED

Chapter 61

A/N: yep, di kayo nagkamali, it's another chapter because I don't know how to write the epilogue with what I left the last chapter before this 😂 sorry kasi natagalan (as always). 

JIA'S POV

I woke up with the familiar feeling; headache, heavy eyes and mostly, feeling down.

But what is unfamiliar this time is the body beside me that I tangled my arms, and the arms that served as my pillow.

"Sakto, you're awake already, we will be having our welcome dinner na" Sabi niya.

Ako'y naguluhan dahil ang huli kong natandaan ay ang tanong na gusto ko ng sagutin with my 'yes'.

"Are you okay?" Tanong niya.

"Uh, yes ate Ly, it's just that.. I had a dream" Sagot ko.

"Talaga, was it good?" Tanong niya ulit.

"Yep, but it's just a dream, and I think hindi naman yun mangyayari" Sagot ko.

"Why is that?" Tanong niya pa.

"The person there is not capable of doing of what happened. The person in my dream is brave, and I think what happened in the dream will stay in the dream only" Sagot ko.

"How sure you are naman? Ji, alam mo, there are things na hindi man kapani-paniwala, nangyayari pa din, don't lose hope" Sabi niya.

"I had so much hope ate Ly, nag fade na lang" Sagot ko.

"So we're talking about the same person, after all" Sabi niya at natawa.

"Tara na, mag ready ka na para sa dinner" Sabi niya at tumayo na.

Natawa na din ako, because even though I did not mention any name, alam na niya kung sino iyon.

I also stand up to get ready and fulfill this dream of mine.

"Huy" Tawag pansin sa akin ni ate Gretchel. Ako naman ay nagulat.

"Okay ka lang? Di pupunta yung pagkain sa bibig mo if di mo isusubo" Tumatawa namang sabi ni ate Dindin. Teka, parang nangyari na ito ah?

"Uhm, haha sorry ate, eto na kakain na" Sagot ko at sumubo na even though naguguluhan pa din ako. Alam ko kasing nangyari na ito, hindi ko lang maisip kung saan.

Napatingin ako sa paligid ko, nahahati ang volleyball team ng Pilipinas sa dalawang table, itong table for the players and another for the team managers and coaches.

Nakita ko din sila ate Ly at ate Den na naguusap na para bang seryoso iyon, nangingiti pa si ate Den na parang excited. Hindi na lang ako sumingit pa at inisip kung kailan itong lahat ng ito nangyari.

---

Nagwawarm up na kami ngayon at ako'y nagseset para sa aking team mates. Since the dinner yesterday ay ang odd ng feelings ko. Na para bang lahat ng ito ay nangyari na dati, hindi ko lang talaga maisip kung kailan at kung saan.

Mga ilang sets na din ang nagawa ko nung biglang napadpad ang mata ko sa entrance ng arena.

Nagulat ako ng natama ang mata ko sa isang pamilyar na mata na tinitignan ko ngayon.

Pumikit pikit ako pero nandun nga siya, pero parang imposible, dahil ang ginawa lang naman niya ay ang tumakbo sa lahat ng bagay. Muli ay napaisip ako na pamilyar pa din itong nararamdaman ko.

"Ji! Set!" Rinig ko na sabi ni ate Ly, na nakahanda na sakanyang approach.

Napatingin ako pabalik kay ate Ly at sa bola na hinagis niya para iset ko.