I was a wolf, and she my moon

Hoofdstuk 21

Hoofdstuk 21
Kayla p.o.v

'Jacob?' Roep ik door het huis heen. Zijn geur is er, hij is naar boven gegaan. Ik grom gefrustreerd. Best, dan ga ik naar buiten. Ik pak mijn telefoon en oortjes en loop naar buiten.

Het is donkerder dan daarnet en de maan komt op. Ik loop naar één van de schommels en ga erop zitten, waarna ik mijn muziek aanzet. Rustig schommel ik heen en weer en denk na.

Vroeger had ik het nooit verwacht. Al dit, het hele weerwolf gebeuren. Ik geloofde altijd wel, ik was ook het type kind dat geloofde in elfjes, maar ik had het weerwolf - zijn zo anders voorgesteld. Ik had geen hele roedels voorgesteld die samen leven.

'Luna?' Ik draai me om en zie Jeffrey aankomen lopen. 'Wat doet u hier?' Vraagt hij. Ik haal mijn oortjes uit mijn oren en haal mijn schouders op. 'Even wat frisse lucht halen.' Zucht ik en kijk weer voor me. Jeffrey komt op de schommel naast me zitten. 'U kijkt niet zo blij.' 'Noem me geen u. Of Luna. Want ik ben geen u of Luna.' Zeg ik serieus. Jeffrey grinnikt zachtjes. 'Sorry, ik ben het gewend.' Zegt hij. Langzaam schommel ik heen en weer. 'Komt je hier wonen?' Vraagt hij. Ik bijt op mijn onderlip en haal mijn schouders op. 'Jacob wilt van wel, ik weet het niet. Mijn broer woont ook niet in een roedel.' Zeg ik. 'De Alpha  wilt dat je nu hier komt wonen?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Als ik gemarkeerd ben... Wat betekend het?' Vraag ik en kijk Jeffrey nieuwsgierig. 'Heeft hij dat niet verteld...?' Vraagt hij een tikkeltje ongemakkelijk. Ik schud mijn hoofd opnieuw. 'Ik... Ik wil me nergens mee bemoeien. Hij heeft het niks voor niks verteld.' Zegt hij en kijkt naar de grond. 'Waarom ben je zo bang voor hem?' Vraag ik.

Jeffrey kijkt me aan. 'Ik ben niet bang voor hem.' 'Waarom vertel je het dan niet?' Vraag ik. 'Je weet echt niks van rangordes af hè?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik ben net veranderd.' Zeg ik. Jeffrey zucht en denkt even na. 'Je doet gewoon altijd wat je Alpha zegt. Altijd.' Ik frons. 'Maar waarom kan je me dan niet vertellen wat markeren betekend?' Vraag ik. Jeffrey bijt op zijn lip en knikt naar de voordeur van Jacob's huis, zo'n vijftien meter verderop. Jacob staat met zijn schouder tegen de deur aangeleund terwijl hij Jeffrey aankijkt. Iets aan hem straalt iets uit wat ik niet kan plaatsen. Een soort dominantie...

'Kayla. Het is elf uur.' Roept Jacob vanaf de voordeur. Een zacht gepiep komt uit mijn mond en ik begrijp niet waarom. 'Jij begrijpt het blijkbaar niet, maar het is een hint dat je naar hem toe moet.' Zegt Jeffrey sarcastisch. Jeffrey leunt een stukje naar me toe. 'Aan je gepiep te horen, begrijpt je wolf de hint wel. Ik zal gaan als ik jou was.' Zegt hij. 'Maar ik wil niet.' Zeg ik eigenwijs en kijk naar mijn voeten, terwijl ik langzaam heen en weer schommel. 'Jacob accepteert geen nee...' Mompelt Jeffrey.

Ik kijk op als ik een windvlaag voel. Jacob staat met opgetrokken wenkbrauwen voor m'n neus. 'Ben je nou serieus weggelopen?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik wou even wat frisse lucht, aangezien jij toch wegliep.' Zeg ik en kijk hem uitdagend aan. Rustig schommel ik heen en weer, terwijl Jacob me nog steeds met opgetrokken wenkbrauwen aankijkt. 'Wat?' Vraag ik bijdehand. Voordat ik ook maar heb kunnen knipperen, heeft Jacob me van de schommel afgetrokken en m'n kin zachtjes vast. 'Daag me niet uit, prinses.' Zegt hij zacht. Ik slik, maar wil me niet laten kennen. Ik wil m'n mond optrekken om wat te zeggen, maar door Jacob's blik, hou ik wijs m'n mond.

Binnen een minuut, lopen we zijn huis weer binnen. Ik sluit de voordeur achter me en Jacob drukt me tegen de muur aan. Hij drukt zijn lippen op die van mij. Mijn lippen tintelen en kippenvel verspreid zich direct over mijn lichaam. Jacob drukt een korte kus op mijn kaak, naar mijn nek toe. Een kreun glipt tussen mijn lippen en Jacob's handen gaan van mijn taille, naar mijn heupen. Langzaam glijden zijn handen aan beide kanten net in mijn jeans. Mijn vel begint te tintelen en mijn hartslag versneld. Zijn handen glijden van de zijkant van mijn heupen, naar mijn kont, waar hij zacht in knijpt. Ik bijt op mijn onderlip en zet mijn handen tegen zijn borst, waardoor hij me vragend aankijkt. 'Ik... Ik wil niet...' Ik stop midden in mijn zin. Jacob glimlacht lichtjes en drukt een korte kus op mijn lippen. 'Ga slapen. Ik zie je morgenochtend.' Zegt hij. Ik bijt op mijn onderlip en knik, waarna ik snel naar boven loop.