I was a wolf, and she my moon

Hoofdstuk 10

Hoofdstuk 10
Jacob p.o.v

Met een grote grijns bijt ik in de nek van een blond meisje, die op mijn schoot zit. 'Kom op Jack! Doe je rustig? Ze moet nog kunnen ademen hierna.' Lacht Nathan. Ik proef de ijzige smaak van het bloed en drink alles gretig op. Wat heb ik dit gemist...

Maaike komt achter me. 'Jack, laat haar los.' Zegt ze serieus. Ik grom naar haar, terwijl ik gretig doordrink. 'Jacob!' Roept ze. Ik laat het blonde meisje los, die helemaal bleek is geworden door het bloedverlies. 'We willen geen politie achter ons aan. We staan midden in een nachtclub, sukkel.' Sist ze. Ze heeft gelijk. Het meisje staat op. 'Wie is ze überhaupt?' Vraag ik en knik naar het meisje. 'Een vriendin van Nathan.' Zegt ze en gaat naast me zitten. Denk aan Kayla... Ik zucht. Mijn wolf blijft maar aan mijn hoofd zeiken, gek word ik ervan.

'Wat is er?' Vraagt Maaike en pakt een fles pure whisky van de tafel af, die ze aan haar lippen zet. 'M'n wolf houdt zijn bek niet.' Zeg ik, terwijl mijn wolf naar me gromt. Kom op, Jacob. Nou kan je nog terug, je hebt niemand vermoord. Nog niet. Probeert hij. 'Ach, laat het lekker. Ga je dadelijk mee jagen? Dat houdt je wolf vanzelf wel op?' Zegt ze en leunt naar achter. Nee! Jacob, dat doe je niet! Ik haal mijn hand door mijn haar en schud mijn hoofd. Mijn wolf probeert mijn lichaam over te nemen, om te voorkomen dat ik wat doe. 'Kom op! Een half jaar terug hield hij ook vanzelf zijn mond dicht.' Zegt Maaike.

Mijn ogen blijven wisselen van zwart naar rood en mijn tanden veranderen in wolven tanden en weer terug in vampier tanden. 'Jack? Gaat het?' Vraagt Nathan en leunt naar voren. Ik verberg m'n gezicht in mijn handen. Stemmen lopen in elkaar over en ik voel mezelf duizelen. Mijn vampier-kant vecht met mijn wolf-kant voor het belangrijkste plekje. 'Jacob?' Ik kijk op en kijk recht in de ijsblauwe ogen van Maaike. 'Zet je gevoel gewoon uit.' Zegt ze met een glimlach. Ik frons. Vampieren én weerwolven kunnen beide hun gevoel voor altijd, of tijdelijk uitzetten. Voor een vampier is het moeilijker terug te komen. Maar in mijn geval kan ik "terug komen" als ik wil.

Ik knik en sluit mijn ogen. Alle stemmen en geluiden vervagen en het is even stil om me heen. Als ik mijn ogen weer open, is het eindelijk rustig in m'n hoofd. Maaike grijnst en pakt mijn hand vast. Ze trekt me op. 'Kom, we gaan jagen.' 

~~~

Ik ren over de daken van alle café's, nachtclubs en discotheken. Maaike rent links van me, op de andere daken. Ik stop en zak door mijn hurken, om naar beneden te kijken. Maaike stopt ook en kijkt, net als mij, naar beneden. Onder ons, in een achterstraatje van een café, staan een groepje van zo'n vijftien mensen, allemaal rond de twintig en vijfentwintig. Maaike seint naar de hele groep vampieren, die ook bij ons in het café zat en wijst naar beneden. Nathan kijkt of de kust veilig is, waarna hij naar ons seint. We kunnen.

We springen met zijn alle, ruim drie verdiepingen, naar beneden. De grote groep kijkt ons met grote ogen aan. 'Ga maar.' Zeg ik, waarna alle vampieren achter me op het groepje afschiet.

Kayla p.o.v

Langzaam open ik mijn ogen. Mijn telefoon trilt en rinkelt onder mijn kussen. Wazig zoek ik met mijn hand onder mijn kussen om mijn telefoon te zoeken. 'Met Kayla.' Gaap ik. 'Jacob is bezig met alles en iedereen uitmoorden en je moet nu komen.' Verbaasd leun ik op mijn ellebogen. 'Met wie spreek ik?' Vraag ik vaag en wrijf in mijn ogen. 'James. Ik ben bijna bij je huis.' Zegt hij. 'Wat?' Ik ga rechtop zitten en kijk op de klok. Het is half drie s'nachts. 'Het is midden in de nacht!' Zeg ik. 'Jacob is met een groep aan jagen. Er zijn een paar lijken gevonden in de stad met beten in hun nek. De politie is aan onderzoeken wat het is, maar Jacob is niet thuis gekomen en hij neemt niet op. Zijn ouders, familie en vrienden zijn opzoek naar hem.' Vertelt Jacob. Ik twijfel even. Als ik eerlijk ben, ben ik als de dood voor het hele vampieren / weerwolf / hybride gedoe. Als ze willen, vermoorden ze me zo.

'Ga je mee of niet?' Ik ben even stil en sta dan op. 'Ja, ik kom. Wanneer ben je er?' Vraag ik. 'Over twee minuutjes.' Zegt James. Ik maak een instemmend geluid. 'Ik ben zo klaar.' Zeg ik. 'Zie je zo.' Zegt hij en hangt op.

Ik kijk naar mijn outfit, dat bestaat uit mijn pyjama. Geen tijd. Ik trek een spijkerbroek aan en pak een vest van mijn hanger, die ik beide aantrek. Van buiten komt getoeter en ik pak mijn tas en stop mijn huissleutel, telefoon en portemonnee erin, waarna ik snel naar beneden loop, zodat Jackson me niet hoort. Ik pak een pen en schrijf wat op een post-it briefje, die ik bij de trap leg.

Goeiemorgen,
Ik moest snel weg, geen tijd voor uitleg. Ik doe voorzichtig. Ik heb iPhone bij me.
Maak je niet druk!
Xx La

Ik open de deur en stap naar buiten. James wacht in de auto, waar ik instap.

'Hee.' Zeg ik. 'Hoi. Thanks dat je meeging.' Zegt hij en rijd weg. 'Tuurlijk, maar waarom ik?' Vraag ik. 'Jacob heeft zijn gevoel uitgezet.' Zegt James. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Hoe bedoel je?' 'Vampieren en weerwolven kunnen beide hun gevoel uitzetten. Het is niet dat ze niks voelen, maar dat gevoel boeit ze simpelweg niet.' Legt hij uit. 'Maar wat kunnen we er aan doen?' Vraag ik. 'Als niks hem boeit, kunnen we toch niks doen?' James knikt. 'Maar jij kan hem denk ik wel helpen.' Zegt hij. Verward kijk ik hem aan. 'Waarom ik?'

James bijt denkend op zijn lip. 'Je bent zijn soulmate.'
____________________________________
TAM TAM TAM TAAAAAM.
Precies 1000 woorden en nog een hoofdstuk!

Hoe denken jullie dat Kayla gaat reageren?
Hoe is jullie vakantie?
Hoe gaan eventuele tentamens? (Als je die ook hebt; ik voel met je mee...)

Liefs,
Wolflovex