Someone Forbidden

Chapter 26

Chapter 26

NAALIMPUNGATAN ako sa malambot na bagay na nakasiksik sa aking tagiliran. Sa pagmulat ko ay ang mahimbing na si Kara na nakabaluktot habang nakasiksik sa akin ang aking nabungaran.

Bahagyang naka-pout ang mamula-mulang mga labi habang ang mahahabang pilik-mata ay lalong dumagdag sa kagandahan ng maliit at hugis pusong mukha.

Hindi ito panaginip. This is Kara. Flesh and blood. Katabi ko siyang natulog kagabi kahit pa halos tambakan niya na ng unan ang pagitan naming dalawa. But still we end up sleeping while hugging each other.

Ibinaba ko ang mga labi ko sa kanyang ulo.

She smelled sweet. It was a refreshing scent. She was like a baby. And I'm excited to taste her skin. So excited to have here, again. I missed her so damn fu cking much that I woke up hard for her.

Mas lalong nabigyang diin kung gaano katagal kaming nagkahiwalay. Na mas lalo akong nasabik kay Kara.

The night I kissed her on Tyron's parents' wedding anniversary party, I was so glad that she still reacted the same. She kissed me back as she was eager as I was. I got more overwhelmed because of that. Doon tumimo sa isip ko na magpakatotoo ako. Ipaglalaban ko siya dahil nararamdaman kong may pag-asa pa.

Ilang sandali ko pang pinagsawa ko muna ang mga mata ko sa kabuuhan niya. Nang ganito kalapit.

Marahan kong inalis ang mahigpit na pagkakayakap niya sa akin. Napangiti ako nang tila nagpo-protestang umungol siya at saka muling sumiksik sa aking dibdib. Alam kong hindi niya gagawin ito kung gising siya.

I placed little kisses on her cheek. "Wake up, sleepyhead."

Marahang nagmulat ang tila namimigat pa niyang mga mata. Saglit na parang hindi siya makapaniwala habang nakatingin sa akin.

Nginitian ko siya. "I had a very good sleep, baby."

Kumunot ang noo ni Kara at saka umiwas ng tingin sa akin.

"I had never woke up feeling this good for a long time." I said. "Thanks to you."

Her eyes looked down on the blanket. 

Para bang hindi niya ako gustong makita at naiinis siya sa akin. Ibang-iba sa namulatan ko kanina na halos hindi na siya makahiwalay sa akin. She was hugging me like I am the source of her life, that she can't be comfortable without the heat of my body. Well, kahit natutulog pa siya non I still hope that it would be the start na magiging palagay siya ulit sa akin.

Tumayo ako at sinuklay ng aking mga daliri ang nagulo kong buhok. "You can take a bath now if you want. Maghahanda lang ako ng pagkain natin. Ayaw kong magugutom ang prinsesa ko."

Hindi ito nagsalita. Nanatiling nakatitig sa mga kumot sa paligid ng lower body nito.

"And, don't you try to leave me again. Mahahabol at mahahabol kita, so better not to waste your energy for something stupid like that, okay?" Nginitian ko si Kara nang sumimangot ang mukha niya.

She's still pretty sa kahit anong reaksyon. Magulo ang kanyang buhok at hindi maipinta ang kanyang mukha, still she's very pretty in my eyes. Ang kagandahang ito ang pinanabikan kong makita ulit matapos ang ilang taong nagdaan.

Kumilos na ako bago pa magbago ang isip ko. "I'll be back."

..

KARA

MATAPOS kumain ay bumalik ako sa kama. Wala naman akong maisip gawin. Ayaw kong manood ng TV o ang magbasa ng mga librong itinambak ni Santi dito sa kuwarto. Sinuklay ko ang basa kong buhok saka ako tumulala.