DELİKANLI KIZLAR

47

2 Gün Sonra

Evden çıktığım an Selinle karşılaşmayı tabii ki beklemiyordum.

Yavaş adımlarla tam önünde durdum.

-Yine ne var Selin? Söylediklerim yetmedi mi? Seni tatmin etmek için daha ne yapmam gerek?

Elinde ki telefonu havaya kaldırdı.

-Buraya seninle kavga etmeye gelmedim. Büyük bir oyunun içindesin Aslı.

Gözlerimi devirdim.

-Yine saçmalıyorsun Selin?

-Ne kadar kavga etmiş olsak ta sana kötü şeyler, zor anlar yaşatmış olsam da sen benim kardeşimsin ve bunu bilmen gerekiyor. Senin kandırılmana izin veremem. Seni bu kadar çok severken sana bunu yapmalarına izin veremem.

Gözlerim merakla ona bakarken kalp atışlarımın hızlandığını hissettim.

-Söyle. Ne söyleyeceksen söyle Selin!

-Ben söylemeyeceğim. Bunu dinle.

Telefon da birşeylere girdikten sonra bana baktı.

-Hazır mısın?

Başımı salladım.

Telefonda ki sesi duyunca damarlarımda ki kanın çekildiğini hissettim.

'Kız bana aşık oldu. Dediğini yaptım. Ve sen de Baranla ilgili tehditlerini bırakacaksın. Kardeşimden uzak duracaksın'

Ulaşın sesiydi bu.

'Kardeşini kurtarmak için, kardeşinin göz bebeğinin duygularıyla oynuyorsun. Ve eğer Aslının canı yanarsa Baranın da canı yanar. Unuttun mu? Onlar kardeş'

Gözlerimden akan yaşlarla ses kaydını dinlemeye devam ettim.

'Bu aramız da kalacak. Öyle söylemiştin'

'Şimdilik aramız da kalacak. Aslı bana aşık olduğu gün, bu oyun burada biter'

Ellerimi ağzıma götürüp Seline baktım. Oda ağlayarak bana bakıyordu.

-Başından beri herşey yalandı Aslı. Ben ne sana ne de kızlara zarar gelmesine asla izin vermem.

Göz yaşlarımın arasın da derin derin nefes alıp konuşmaya çalıştım.

-Sen nerden biliyorsun?

Telefonu cebine koyup tekrar bana baktı.

-3 ay önce falan Ulaşı gördüm. Asrınla birşeyler konuşuyorlardı. Hatta daha çok tartışıyor gibilerdi. Sonra ayrılırken tokalaştılar. Birbirlerine selam verip dağıldılar. Saçma geldi bana. Siz o zamanlar daha sevgili değildiniz Ulaşla. Sana oynanan oyun varya. O işe de bilerek girdim. Birşeyler öğrenmek için. Öldü sandığın kız yaşıyor Aslı. Asrına aşık falan da değilim. Hepsi onun güvenini kazanmak ve birşeyler öğrenmek içindi. Ve başardım. Geçte olsa kimin ne olduğunu öğrenmeni sağladım

*

Ulaşın evinin bahçesinde etrafa bakıyordum. Arka bahçeden gelen seslerle o yöne doğru yürüdüm.

Ulaş, Emre, Ecem ve Buğra gülerek birşeyler konuşuyorlardı.

Ulaş beni gördüğün de gülerek yanıma geldi. Sarılmak için hamle yaptığı sırada attığım tokatla geri gitmek zorunda kaldı.

Çocuklar da hızla ayağa kalkıp yanımıza geldiler.

-Aslı ne yapıyorsun sen?!

Buğranın sorusu havada asılı kalmıştı.

-Bana bunu nasıp yaparsın?! Seni bu kadar severken nasıl bana oyun oynarsın! Hem de Asrınla!

Duyduklarıyla şoka girerken sessiz kalmayı sürdürdü.

-Aslı, ne saçmalıyorsun sen? Ulaştan bahsediyoruz. Böyle birşey yapmaz o!

Eceme alayla bakıp Selinden aldığım ses kaydını açtım.

Duydukları her kelime de daha da şoka girerlerken ben sadece onları izliyordum.

-Sevdim be ben seni. Hayatım da ilk defa bi erkeği sevdim ben. Bumuydu karşılığı?

Başını iki yana salladı.

-Sana anlatacaktım. Ama tepkinden korktum. Evet, böyle bir işe kalkıştım ama sonra seni sevdim, sana aşık oldum! Böyle olsun istemedim!

Telefonu cebime atıp son bi kez gözlerinin içine baktım.

-Bunun bedelini ödeyeceksin. Hem de çok 'ağır' ödeyeceksin.

Selin ters köşe yaptı ha? Peki sizce Aslının intikamı ne olacak?