Date

347 29 3
                                    

"Ano nga kasi yung surprise mo? Hindi pa ba itong sobreng binigay mo? Meron pang iba?" Maine looked at me suspiciously.

"Basta be ready. Pack your things. Ako bahala sayo!" I grinned at her and handed her empty luggage.

"Palalayasin mo na ba ko sa apartment mo? Bakit kailangang mag-empake. San ba tayo pupunta?"

"Basta."

She hit me hard on my arm.

"Sabihin mo na. Hindi ako mag-eempake kundi mo sasabihin!"

"Bahala ka! Pag alis natin wala kang dalang damit."

I already packed my clothes earlier. I feel excited knowing she will definitely like my surprise.

"Wag mo na dalhin yung mga souvenir mo. Damit lang dalhin mo."

"Pano ako mag-iimpake kung hindi ko nga alam kung saan tayo pupunta o kung ilang araw tayo dun."

"Dont worry about it. Kung kulang dala mo bibili na lang tayo. But if you really want to know, one week tayo dun."

"Ngayon na ba? Maliligo pa ko."

"Hindi. Basta gusto ko nakaempake ka na. Para ready to leave ka na anytime."


Our discussion was interrupted when my phone rang.

"Oh Sam? Whats up?"

"Dude Im wondering lang. Kasi nga may two tickets ako dito for Thames Dinner Cruise. Yung bumili kasi nirefund bigla yung bookings nila. Naawa ako kasi yung nagbook, umiiyak nung tumawag. Ages ago na kasi nya binook yung cruise nila for their anniversary kaso parang naghiwalay sila nung husband nya after she caught him cheating on her."

"Kelan ba yan?"

"Ngayon na. Dinner. Hindi na talaga pwedeng irefund kaso naawa talaga ako. Ill give it to you half the price, Dude! Kunin mo na. Mag-eenjoy si Maine."

I looked at Maine packing her clothes in her luggage. She look so irritated with me.

"Oo sige, kunin ko na."

"Great! Ill meet you there around 6pm?"

"Sige! We will be there!"

"Oh! San na naman yan? Kung saan-saan mo ko kinakaragkarag."

"Kaladkarin ka naman eh."

That comment warranted me a harder punch in my arms. I laughed.

"Thames Dinner Cruise. Ayaw mo?"

"Ive heard about it. Mahal dun ah!"

"I got it dirty cheap from Sam. 6pm dapat nandun na tayo."

She flashed me that sweet smile of her again. I guess Im forgiven because she started to pack with gusto.

"Pag ako lang hindi nag-enjoy sa lakad nating to, lagot ka talaga sa akin! Matitikman mo na talaga ang pektus na hinahanap mo."

I laughed. She joined me, laughing excitedly. Umpisa pa lang to, Maine. Lahat gagawin ko para subukang maging worthy na buksan mo puso mo again for me. Ikaw ang lagot sa akin.

"Maine, alangan namang mag jeans ka na naman mamyang gabi. Mas maganda kung formal attire tayo mamya."

"Edi isusuot ko na lang ulit tong sinuot ko kagabi." I can see the look on her face that even she didnt like the idea herself.

Maine is not vain. Nakapuruntong nga lang sya ngayon eh. But the thought of repeating her clothes consecutively repulses her.

"Pwede ko namang labhan ulit." Shes looking at dress she wore, probably contemplating her options.

Ms. Tea and Me (Completed) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon