Ms. Tea and Me (Completed)

Goodbyes

"Ano bang problema mo?!" I asked as soon as I went out of the bathroom. She looked shocked probably because of my puffed eyes and those streaming tears running from them. "Ayoko ngang lumabas diba? Kailangan ko ba talaga gawin lahat ng inuutos mo? Daig mo pa boss ko kung makautos ka!"

"Alden..."

"Putangina naman, Meng! Ganyan ka ba talaga ka manhid? Hindi mo ba talaga makita na nasasaktan ako? Nasasaktan mo na ko!"

"Im so-...."

"Sorry? Sorry? Sa palagay mo madadaan mo lang lahat sa sorry? Alam mo ba kung anong ginagawa mo sa akin? Alam mo bang masakit na balikat ko? Hindi na nga siguro gagaling tong dislocated kong shoulders eh! Kasi pag hindi mo ginagawang unan sa gabi, punching bag sa umaga! And dont get me started with your sleeping habit! My God! Hindi ako makatulog ng maayos kasi sa madaling araw bigla ka na lang umiiyak sa gabi! Tawag ka ng tawag kay Jake! Wala na sya! Hindi na sya babalik, Maine!"

"Alam ko! Alam mo yun! Hindi ko naman sinasadya yun eh..."

"Alin pa? Alin pa ang hindi mo sinasadya? Yang kadaldalan mo? Yung parang hindi ka nauubusan ng sasabihin. Yung pati dapat iniisip mo na lang, sinasabi mo pa! Sa sobrang daldal mo nga pati sa utak ko boses mo na naririnig ko!"

"Sorry na! Sorry na nga diba?"

"Pero alam mo yung masakit? Yung kahit anong gawin ko, ayaw mong buksan yang puso mo para sa akin! Kasi alam mo, sanay na akong katabi kang katulog! Sanay na akong inaalo ka sa madaling araw! Masarap sa feeling ko yung napapatahan kita! Lalo na nung huling beses na hindi ka lang tumahan, tinawag mo pa pangalan ko at ngumiti ka. Ngumiti ka Meng, habang natutulog ka tapos tinawag mo pangalan ko! Akala ko talaga may pag-asa pa ako sayo eh. Akala ko lang pala! Kasi manhid ka! Ni hindi mo nararamdaman na nung mag-isa kang umaalis ng bahay, nasasaktan ako. Kasi gusto ko magkasama tayo!"

"Alden..."

"Alam mo kung bakit? Kasi mahal na kita! Mahal na mahal na kita!"

She stared at me with her big brown eyes already teary.

"So leave me alone! Let me sulk in my bathroom while you walk away from my life!" I was about to storm on my bathroom when she grabbed my arm. And the next thing I felt was her warmth as she embraced me.

"Alden!"

I dont want to be this close to her. I couldnt. It hurts so much I couldnt help but sob.

"Maine, please wag mo na ko saktan."

"Alden. The last thing I want is to hurt you."

"I know. But Im hurting anyways. Hayaan mo na lang ako. Hindi ko talaga kayang makita kang umalis. Hindi ko nga kayang makita yang luggages mo ng hindi nasasaktan. Parang binibiyak ang puso ko! Ang sakit sakit na, Maine!"

"Alden..."

"Alam ko naman nung umpisa pa lang sinabi mo na, hindi mo ko kayang mahalin dahil kay Jake. Alam ko mabuti syang tao, pero hindi ko maalis sa sarili ko na hindi sya sisihin. Kasalanan nya to kasi nauna sya sa buhay mo!"

"Alden," she held my face with both of her hands, thumbed my wet cheeks. "Shut up and kiss me!"

She didnt need to ask me twice, but even as I lower my face to kiss her, she already tipped toed to reach my lips.