~CELLAT~(yazım Hataları Düzenleniyor)

C-16

Gözlerimi açma nedenim ne bir çalar saat ne başucumdaki annem nede yanaklarimdaki sulu öpücüklerdi .

Art arda çalan telefon ve kırılacakmış gibi vurulan kapı sesi ile yerimden sıçradım hızla yan tarafıma baktıgımda deniz'inde çoktan fırladıgını ve küfür savurarak pantolonunu giydigini gördügüm. yan taraftaki komidinin çekmecesini açıp daha önce görmediģim silahını çıkarıp tetigi çekti hızlı raketlerle odadan cıkarken şahin bakışları beni buldu ve kısık ama tehlikeli ses tonu ile konustu ;

- Kücük ! Banyoya gir ve kapıyı kilitle ben gelene kadar sakın çıkma .!

Korkuyordum ama susuyordum..
Korkuyordum ama burdaydım..
Korkuyordum ama onunlaydım ..
Koruyordum ve yapabilecegim birşeyim yoktu.!

Işık hızlıyla odadan çıkıp gitmişti kendimi düşe kalka banyoya attıgımda kapıyı kilitledim geniş banyonun içinde volta atmaya başlamıştım ve bir yandanda tırnaklarımı kemiriyordum , aşagıdan patırtı ve tanımadıgım kişilerin sesleri geliyordu ellerim ayaklarım titriyordu bir süre somra dizlerim beni taşımayacagını anladıgımda kapının arkasıma oturdum bacaklarımı kendime çekip kollarimla sarmaladım ve başımı üstüne koydum . Neler olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu ne olacagınıda kestiremiyordum açıkcası ..

Aşagıdaki sesler az da olsa ulaşır olmuştu denizin sesini duyabiliyordum ama cümleleri net değildi ve bir kaç kisinin bağrışma sesi eşlik ediyordu hiç beklemediģim anda gelen silah sesiyle ağzımdan tiz bir çığlık koptu hafifçe başım döndügünde sillah sesleri artmıştı yıgılmış bedenimi kaldırıp kapının kilidine yeltenmiştim ama birşeyler ters gitti ve yapamadan kendimi küvetin icine attım cam kapaklarını titreyen ellerimle kapattım .

Kaç dakikadır silah seslerini duymamak icin kulaklarimı ellerimle kapatmış soğuk küvette oturduğumu bilmiyorum bedenim titriyordu ve ölecekmişcesine aşagıda olup bitenleri merak ediyordum ama oraya gidecek cesaretim yoktu göz yaşlarım sel olup akmaya ilk dakikadan başlamıştı bile odanın icinde dolanan ayak sesleri ve yere savrulan,kırılıp parçlanan eşyaların sesleri ile bir yandan kendimi yerin bin kat altina saklamak isterken bir yandan kosarak çikıp yine güven bulduģun kollara atmlamak istiyordu aciz bedenim .

Sahi ! Deniz nerdeydi ne olmuştu ?
Aklıma hücum eden düşünceler ile acı bir feryad döküldü ve birbiri ardina çığlıklar boşaldı kurumuş dudaklarımdan odanın icindeki adim sesleri banyoya yaklaştıgında hıckırıklarimi durdurmak icin elimle ağzımı kapatıp dudaklarımı ısırdım , cidden ben celladıma birşey olsa ne yapardim ? Kurtuldum diye sevinirmiydim bilemiyorum . Ama sevinmezdim bunun icin ona birsey olmamalıydı tamam ! Onun pençeleri icinde pekte rahat değildim ama nedensizce de kendimi güvende hissediyordum sanki tırnakları bana gömülürken bir taraftanda koruyordu beni belkide beynim ve şu sadece hayata baģlayan saćma sapan kalbimin bana oynadığı oyunlardı bilemiyorum . Ama farklıydı canımi yaksada büyük yaralar bıraksada o yaraları sadece onun kapatabilecegi gerçegi beynimim bir köşesine taht kurmuş oturuyordu .

Gürültülü bir şekilde yere düşen kapi ile tiz bir çıglık daha döktüm dudaklarimdan ellerimle kulaklarımı kapadıgımda buzlu camdan iki siyahlarla bezenmiş beden gördüm ki cok gecmeden üzerime saçılmış tenime gömülmüş binlerce cam tanesi . Ellerimle siper ettiğim yüzüm az olsada vücudumun çoguna batmış camlari hissedebiliyordum duyduğum acıyı hissetmeme zaman ayırmadan bedenim soģuk fayanstan koparılırcasina ayrılmıştı korkudan gözlerimi açamıyordum ama iki kolumdan tutulmuş ayaklarim yerde sürüklenerek çıkarilıyordum başım öne düşmüştü ve çırpinamıyordum bile kâbus gibi başlayan günüm dakikalarıyla beni boğuyordu.

Çırpınmayı denedim ama kendime zarar vermekten başka birşey kazandırmadı bana hareketsiz ve sessizce bekledim .. başima her ne gelecekse usulca davet ettim .