Upside-Down

Hoofdstuk 25

Na we bij Seth waren geweest wilde Amber langs haar huis om zich op te frissen. We praatten een beetje tot ze zei: "Volgens mij worden we gevolgd door die politie auto achter ons." Ik keek om en zag inderdaad een politieauto achter ons aanrijden. "Oké, ga hier naar rechts, dan tweede links, en rijd heel langzaam." Ze deed wat ik vroeg en de politieauto zat nog steeds achter ons. "Oké, ze volgen ons echt. Rijden!" Zei ik. "Shit, waarom moest ik nou net deze auto stelen?" Mompelde ze terwijl ze harder ging rijden. "Serieus? Gaat het bij jou om je auto? Hallo, ik ben net uit de gevangenis ontsnapt!" Ze lachte en ging harder rijden. Cute laugh. De politieauto had ondertussen de sirenes aangezet en reed nog steeds achter ons aan. "Waarom heb je me nog niet vermoord? Je weet dat ik van plan was jou te vermoorden." Vroeg ik uit het niets. "Ten eerste, je zei dat je het van plan was, dus niet meer, dus ik weet dat je me niet meer wilt vermoorden en ten tweede, ik mag je wel, en je bent zowat de enige die ik hier ken." Antwoordde ze. We werden ondertussen gevolgd door 2 politie auto's. "Denk je dat je ze af kan schudden?" Vroeg ik. "Tuurlijk, ik ken het hier op mijn duimpje." Antwoordde ze. Ze reed een straat in wat doodliep. "Je weet dat het hier doodloopt?" Vroeg ik. "Jaja, rustig aan." ze reed de straat uit en reed een zandweggetje op, dat tussen 2 huizen doorliep. Het kwam uit bij een andere weg waar we snel wegreden. "Nice!" Zei ik toen ik er zeker van was dat we niet meer gevolgd werden. "Dankje." Zei ze. "Is wel vaker gebeurd." We reden een stukje over een verharde weg in het bos tot we bij een grote oprit kwamen met hekken ervoor. Amber stopte bij een paal en toetste een code in. "Welkom." klonk een mechanische stem uit de speaker en de hekken gingen open. Amber reed er doorheen en zei: "Ik haat dat ding echt. Elke keer zegt dat ding weer: 'Welkom.' En ik word er helemaal gek van." Ik lachte en we stopten voor een grote villa. Er lag een grote tuin omheen met een fontein. Op de oprit stonden 2 auto's, en naast het huis nog een garage. "Hoeveel auto's heb je precies?" Vroeg ik. "Technisch gezien heb ik er 15, maar 12 daarvan gebruikt mijn maffia. En de andere 3 zijn van mij. Plus deze Ferarri." Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Toe maar." Zei ik. Ik liep achter haar aan naar binnen.

Zodra we binnenkwamen kwam er meteen een vrouw aan om onze jassen aan te nemen. "Dankje, Julia" Zei Amber. "Amber, wat wil je vanavond eten?" Vroeg de vrouw, Julia. Amber keek me vragend aan. "Blijf je eten?" Vroeg ze. Ach, waarom ook niet. "Als het kan...?" Zei ik. "Is pizza goed?" Vroeg ze. Ik lachte en zei: "Pizza kan altijd." Amber draaide zich om naar Julia en zei: "Pizza graag, en Daniel eet ook mee. En Nadia denk ik ook. Moet je even aan haar vragen." Julia knikte en liep de kamer uit. We liepen naar de woonkamer en ik vroeg: "Wie is dat?" "Julia. Mijn dienstmeid. Weet je wel hoe handig dat is? Ze doet serieus alles wat ik vraag." Antwoordde ze. "En Nadia?" Vroeg ik weer. "Nadia is mijn vriendin, uit de maffia. Ze is hier om me gezelschap te houden." Antwoordde ze. Net op dat moment kwam er een vrouw binnenlopen met een Aziatisch uiterlijk. "Hey, Am, wie is dit?" Vroeg ze aam Amber. "Nadia, dit is Daniel, Daniel, dit is Nadia." Zei ze. Nadia keek bedenkelijk en zei toen: "Daniel... Porter?" Ik knikte en haar ogen werden groot. "Amber, kan ik even met je praten?" Vroeg ze. Amber knikte en liep achter haar aan de kamer uit. Ze konden net zo goed in de kamer blijven, want ik kon ze makkelijk horen. "Amber! Weet je wel wie dat is?!" Vroeg ze aan Amber. "Relax Nadia, ik weet precies wie hij is. Rustig aan." Antwoordde Amber rustig. "Dan weet je ook dat zijn vader je wilde ontvoeren?" Ik verstijfde. Wist Amber dat? "Natuurlijk weet ik dat! Ik ben niet gek!" Hoorde ik Amber zeggen en ik ontspande me. "Waarom is hij dan hier?" Vroeg Nadia weer. "Relax, hij doet niets. En anders kan ik hem makkelijk aan. Ik heb het al eerder geprobeerd." Zei ze en ik voelde aan het verband om mijn ribben met een glimlach. Amber en Nadia kwamen de kamer weer binnenlopen en Nadia zei tegen mij: "Als je haar iets aandoet kom ik achter je aan en lijd je een langzame en pijnlijke dood oké?" Ik trok mijn wenkbrauwen op en zei: "Ik ben het niet van plan." Met een glimlach. Amber rolde haar ogen en Nadia liep de kamer uit. "Volgens mij mag ze mij niet." Grapte ik. "No shit." Zei Amber en ze plofte zuchtend naast me op de bank.