Upside-Down

Hoofdstuk 6

''Biepbiepbiepbiep.'' Een schel geluid ging door mijn kamer. Ugh. Ik sloeg met mijn hand op mijn wekker en bleef nog even liggen. Na een paar minuten kwam ik langzaam mijn bed uit en zette de TV aan op MTV Music. Ik begon langzaam wakker te worden toen ik naar de kledingkast liep. Dit kon wel even duren. Er waren zoveel leuke kleren! Ik moest lachen toen ik een shirt zag met erop geprint: 'I am not a morning person.' Die ga ik sowieso aandoen. Ik wil dat gezicht van Josh zien als hij ziet dat ik dit shirt aanheb. Ik trok het aan met een lichtroze spijkerbroek, een roze beanie, zwarte all-stars, een supermooi horloge en een rugzak voor wat spullen die ik uit mijn huis mee ga nemen. (Outfit aan de zijkant)

Na het omkleden deed ik wat mascara en lipgloss op. Ik wilde net beginnen aan mijn haar toen er op de deur geklopt werd. ''Binnen!'' Zei ik vanuit de badkamer. Josh kwam relaxed binnengelopen. ''Is het al 7 uur?'' Zei ik verbaasd, ik stond om 6 uur op, en ik was meestal klaar in drie kwartier. ''Nee, ik ben vroeg.'' Hij plofte op de bank en zette de TV op en andere zender. ''Hé, ik was net muziek aan het luisteren!'' Het was ochtend. Dan ben ik nogal snel chagerijnig. Ik liep naar Josh toe om de afstandsbediening uit zijn hand te pakken. Natuurlijk lukte dit niet. We eindigden in een stoeipartij om de afstandsbediening. Zodra ik de afstandsbedieining uit zijn handen had gepakt rende ik ermee weg. Ik zette de TV weer op MTV Music. Josh bleef staan en schudde zijn hoofd. ''Waarom moet je nou dát shirt aanhebben.... Ugh.'' Ik lachte en zei: ''Serieus, je vroeg er gewoon om. Ik bedoel...7 uur!?'' Ik liep naar de badkamer om mijn haar overnieuw te doen omdat het helemaal door de war zat. ''We moeten echt gaan, het is al over 7.'' ''Jaja, ik ben bijna klaar.'' Toen ik klaar was liepen we naar de keuken. ''Waar is iedereen?'' Vroeg ik. ''Ik bedoel... Jullie zijn toch de grootste pack van Europa? Horen er niet heel veel mensen rond te lopen?''

''Ja, maar overdag zit bijna iedereen ondergronds. Onder dit huis zitten nog 5 verdiepingen met een laboratorium, wapenopslag, gevechtsruimtes, garage en nog meer.'' Antwoordde Josh. Mijn mond zakte open. Ik zal hier nooit aan wennen. We waren bij de keuken waar het heerlijk rook. Een man van ongeveer 45 jaar was aan het koken en draaide zich om toen wij binnenkwamen. ''Ah, jij bent vast Amber!'' Zei hij. ''Ik ben Jacob en ik ben de kok hier.'' Ik schudde zijn hand en ik vond hem meteen aardig. Josh en ik gingen aan de mega ontbijttafel zitten en na een paar minuten kwam Jacob aangelopen met 2 koppen koffie en een bord vol met croissantjes. Het zag er heerlijk uit.

Na de tweede croissant kon ik écht niet meer. ''Wil je nog?'' Vroeg Josh. ''Nee, ik zit echt helemaal vol... Is dat erg?'' Vroeg ik voorzichtig. ''Helemaal niet.'' Josh pakte mijn croissant en at het op. ''Dan is er meer voor mij.'' Zei hij met een knipoog. Serieus, hij moet echt stoppen met die knipogen. Ik word er helemaal gek van. Op een goede manier. ''Klaar?'' Josh stond op. ''Jup.'' Ik pakte mijn rugzak en zette de vieze borden op het aanrecht. Josh keek me raar aan. ''Op zich hoef je dat niet te doen.'' Zei hij. ''Op zich ben ik beleefd en help ik mee met de tafel afruimen.'' Schoot ik terug. Josh's mond ging open om iets terug te zeggen, maar toen weer dicht. ''Touché!'' Zei ik lachend. Hij rolde zijn ogen en liep de keuken uit. Ik liep snel achter hem aan de hal in. Hij stopte bij een wandkleed die aan de muur hing. Hij pakte de rand van het kleed, schoof het opzij en verdween achter het kleed? Wat? Ik schoof het kleed opzij en zag dat er een kleine ruimte achter het kleed was. Ik stapte er in en Josh keek me lachend aan. ''Tadaa.'' Zei hij droog. Ik keek om me heen en zag dat er links een trap was en rechts een lift. ''De garage is op verdieping -1 dus je hebt geluk, je hoeft maar 3 trappen te lopen.'' Zei Josh. ''Ben je helemaal? Het is ochtend! Ik ga lekker met de lift.'' Josh zuchtte en zette zijn hand tegen een soort van scanner naast de lift. Er ging een groen lichtje branden en de liftdeuren gingen open. ''Cool! Kan ik dat ook?'' Vroeg ik. ''Waarschijnlijk niet, sinds je van je vader alleen door het huis mag met een beveiliger, die dit wel kan. Misschien als je vader je toestemming geeft om vrij door het huis te mogen lopen.'' Ik keek bedenkelijk en de liftdeuren gingen open. Ik keek mijn ogen uit. Auto's en motoren vulden de ruimte. En niet zo'n kleine ruimte ook. Er stonden zelfs twee politieauto's! We liepen langs een rij met 5 dezelfde auto's, maar dan in verschillende kleuren. Ik stopte bij een roze Audi. ''Holy shit...'' Zei ik zacht. Ik draaide me om naar Josh en vroeg: ''Mag ik hier alsjeblieft een keer in rijden? Alsjeblieeffttt?''

''Tuurlijk, niemand rijd die auto behalve de vrouwen, maar niet nu. Je hebt waarschijnlijk je rijbewijs niet bij je?''

''Nee, die ligt nog thuis...''

''Als je nu van de weg word gehaald door politie dan zijn we erbij en dat willen we natuurlijk niet. Je wordt waarschijnlijk gezocht.'' Ik knikte terwijl Josh naar een zwarte SUV liep. Hij hield de deur voor me open en ik stapte in.