Upside-Down

Hoofdstuk 19

Ik liep mijn appartementje uit naar buiten en stopte meteen toen 3 kinderen net voor mijn deur langsrenden, luid schreeuwend. Irritante kinderen. Ugh. Gisteren waren ze ook al zo vervelend. Volgensmij zitten ze 2 appartementen verder. Ik liep naar het kleine halletje waar een eet- en drinkautomaat stond. Ookal wist ik niet of ik dat eten 100% kon vetrouwen... Ik zit in een oud motel, ongeveer twee kilometer van het packhuis vandaan. Ik had hier alle tijd om een plan op te stellen. Hoe ik hier gekomen ben? Erm... Vanaf Bob's huis had ik een paar kilometer gelopen, wat meer naar de bewoonde wereld. Er kwam eindelijk een busje aan, dus ik stak mijn duim omhoog en het vieze, witte busje stopte. Ik kon niet zien wie er in zat, maar dat maakte niet echt uit. De deur vloog open en een oud, vies eng mannetje met een sigaret in zijn mond zei: ''Kom maar, je kan wel meeliften.'' Wat een creep. Dacht ik. Maar ik moest toch echt in de bewoonde wereld komen dus ik stapte in. Hij keek me met lustige ogen op en neer aan. Daarna kreeg hij een grijns op zijn gezicht en begon te rijden. ''Dus, meissie. Waar wil je heen?'' Vroeg hij. ''De bewoonde wereld.'' Zei ik kortaf. Hij knikte even en richtte zich toen weer op de weg. Na een paar minuten zei hij: ''Oh nee, er is iets mis met de auto. Sorry, we moeten even stoppen.'' Ik geloofde hem voor geen bal. ''Oh, moet ik er even uit?'' Vroeg ik. ''Ja, dat is wel het beste.'' Ik stapte uit en pakte mijn tas. Ik had al een mes onder mijn broekspijp zitten en een pistool in mijn riem dus... Eenmaal uitgestapt kwam het mannetje aanlopen en pakte me bij mijn polsen vast. Hij was sterker dan ik gedacht had. ''Oh, nee! Wat doe je!'' Acteerde ik geschokt. Hij pakte een touw en bond mijn polsen aan elkaar vast. Nadat hij dat gedaan had maakte hij zijn riem los. Ew! Ik trok mijn shirt omhoog en hij keek me met grote ogen aan, maar zijn gezicht viel toen hij mijn pistool zag en ik het op hem richtte. ''Beter doe jij je broek weer aan.'' Hij keek me met grote ogen aan. Met het pistool nog op hem gericht pakte ik het mes onder mijn broek vandaan en gaf het aan hem. ''Snij de touwen door.'' Zei ik. Met bibberende handen steed hij de touwen door en ik kon je handen weer vrij bewegen. Ik pakte het mes van hem af en liep naar de achterkant van het busje. Ik pakte meer touw en bond de polsen van de man aan elkaar, daarna zijn benen. Ik schopte op zijn been en hij viel met een plof neer. Wat een griezel. ''Toedeloe.'' Zei ik en ik stapte het busje in en droof weg. Geen idee wat er verder met die man is gebeurd.... Naja.

Ik liep terug naar mijn appartementje met een cola en een mueslireep? Volgensmij was het een mueslireep. Ik weet het niet zeker. Ik liep naar de tafel en opende mijn blikje cola. Ik vouwde de kaart die op de tafel lag uit. Het was een kaart van dit gebied. Er stonden 2 rode stukjes omsingeld: Waar ik nu was en het Packhuis. Ik had ook een kaart getekend van het Packhuis, hoe het er van binnen uitzag, en hoe ik het makkelijkst bij Veronica kon komen zonder opgemerkt te worden. Maar eerst... dundundundun. Zach. Ik heb hier hulp bij nodig en ik vertrouw hem. Ik weet dat hij nog steeds in de computerkamer zit want hij is gewoon een genius mastermind. Oke, misschien niet. Ik opende een programma op mijn laptop en connecte het met de computerkamer in het packhuis. Als het goed is kon ik nu met Zach praten.

Zach's P.O.V.

Ik zat in de computerkamer de camerabeelden in de gaten te houden. Ik mis de oude Pack met Mr.Adams. Nu hebben we Veronica en niemand vind het meer leuk. Ze is serieus gewoon evil. Een paar dagen geleden werden we allemaal naar de vergaderkamer gestuurd en Veronica zei dat Amber en Josh waren vermoord, en dat we dus geen problemen meer hadden. Daar ging onze laatste hoop... Ik werd opgeschrikt door een alarm. Ik was meteen gefocused op het scherm, waar ik zag dat iemand in ons netwerk had ingebroken. Hoe? Ik wilde net Veronica bellen toen er een chatscherm opende.

Stranger:        Zach?

You:                Wie is dit?

Stranger:        Zach, ik heb je hulp nodig.

You:                Wie is dit?

Stranger:        Amber Adams

You:                Amber Adams is dood

Stranger:        Heeft Veronica je dat verteld? Ik dacht dat je slimmer zou zijn dat dat.

Amber leefde nog? Als Veronica wist dat ik contact met haar had...

You:                Oke, ik geloof je.

Stranger:        Ik heb een plan

You:                Leeft Josh nog?

Stranger:        Nee. Daarom wil ik naar het Packhuis om Veronica te vermoorden en de Pack over te nemen.

You:               Het spijt me om dat te horen.

Stranger:       Ik heb je hulp nodig bij het plan

You:               Ik doe alles

Stranger:       Mooi

Amber's P.O.V.

'Ik doe alles.' Zei Zach. Gelukkig maar, anders had ik een groot probleem.