Upside-Down

Hoofdstuk 17

Josh en ik waren al een paar dagen in het huis. Bob woonde ergens anders en kwam soms langs om eten en wapens te brengen. Josh had hem gevraagd niets over ons tegen iemand te zeggen, waarmee hij instemde.

We hadden een plan samengesteld:

Als er huurmoordenaars hierheen kwamen, vechten we terug en als het nodig is gebruiken we de ondergrondse tunnel naar het kerkje. Zodra we hen vermoord hebben gaan we naar Bob's huis, want hij heeft een helikopter. Daar heb ik altijd al een keer in willen vliegen. Dan vliegen Josh en ik weer terug naar het Packhuis, naar Veronica en landen de helikopter wat verder weg, zodat ze ons niet zien aankomen. We hadden al contact opgenomen met Zach en hij zorgt ervoor dat we binnen kunnen komen. Eenmaal binnen zoeken we Veronica en vermoorden haar. De meeste mensen uit de Pack zijn tegen haar en een kleine groep is voor haar, dus de meesten zullen ons niet proberen te stoppen. En daarna nemen ik en Josh de Pack over, en maken we een nieuw begin.

Het was geen waterdicht plan, maar we moesten het ermee doen. Ik hoop echt dat het gaat lukken. Geen ander hotel meer elke dag, niet hele dagen reizen... Ik stapte uit bed en deed een shirt van Josh aan, wat veel te groot voor mij was en liep de krakende trap af naar beneden. De geur van pannekoeken en bacon leidde me naar de keuken, waar Josh met zijn rug naar mij toe shirtless pannenkoeken aan het bakken was. Dayum. Ik liep naar hem toen en deed mijn handen voor zijn ogen.

''Guess who?'' Grapte ik.

''Bob? Ben jij dat?'' Zei Josh terwijl hij zich lachend omdraaide.

Ik sloeg hem zacht op zn arm en Josh's gezicht werd serieus. Hij haalde snel uit naar mijn arm, maar ik ontweek hem. Dit deden we vaker, kleine gevechtjes. Het was leuk om Josh te verslaan.

Hij hield zijn handen boven zijn hoofd en zei: ''Oke, oke, ik geef me over.''

Ik lachte en draaide me om, wat geen goed idee was. Josh pakte me vast en begon me te kietelen. Hij weet dat ik daar niet tegen kan.

''Josh! Nee- Nee- Stop!- Aahhh, nee!'' Schreeuwde ik terwijl ik nu op de grond lag.

''Zeg: Josh ik sexy, dan stop ik.'' Zei hij.

''NOOIT!'' Schreeuwde ik.

''Oke dan.'' En hij kietelde me weer verder.

''Stop! Stop!''

''Zeg dat ik sexy ben!'' Ik had geen keus.

''Oke, oke, Josh is sexy.'' Ik gaf me over.

Hij hielp me van de grond met een glimlach op zijn gezicht.

''Weet ik.'' Zei hij.

Ik rolde mijn ogen en liep terug naar de keuken.

''Wil je pannenkoeken?'' Vroeg Josh.

''Yes, please.'' Antwoordde ik en ik ging aan de keukentafel zitten.

Er werd kort op de deur geklopt en Josh en ik keken elkaar aan. Josh legde zijn vinger op zijn mond en fluisterde: ''Blijf hier.''

Hij liep naar de voordeur terwijl ik een keukenmes pakte. Hij keek door het gaatje van de deur en ontspande zich.

''Het is Bob.'' Zei hij.

Pff.. Gelukkig. Josh deed de deur open en Bob kwam binnenlopen.

''Zijn dat pannenkoeken wat ik ruik?'' Zei hij terwijl hij de keuken in liep.

''Ehh... ja?'' Zei Josh.

Bob pakte een bord en ging naast me aan de keukentafel zitten. Even later kwam Josh erbij zitten met 3 borden met een pannenkoek er op. Dit was lang geleden.