Upside-Down

Hoofdstuk 8

De volgende ochtend werd ik wakker en ik had zin om helemaal niets te doen en om de hele dag in mijn bed te liggen. Oké, nadat ik gegeten had.

 

Ik nam mijn ontbijt mee naar boven en ging op de bank zitten. Ik deed de tv aan en zapte een beetje terwijl ik van het pizzabroodje genoot. Ik stopte bij het nieuws. Een presentatrice stond voor een verbrand huis. ''Gisterochtend vond er een explosie plaats bij dit huis. Sinds dien heeft niemand van de 21 jarige bewoonster Amber Adams gehoord. De politie is aan het onderzoeken wat er gebeurd is en of ze bij dit ongeluk omgekomen is." Ik schrok. Wacht... Eigenlijk is dit wel goed. Als ze denken dat ik nog leef gaan ze voor mij zoeken, en dat moeten we ook niet hebben. Hm. Moet ik even tegen Josh zeggen. Net op dat moment kwam Josh de kamer binnen en plofte naast me op de bank. "Hé, heb je nou ontbeten zonder mij?" Zei hij terwijl hij naar het lege bord wees. Hij greep naar zijn hart en deed alsof hij diep geschokt was. "Sukkel." Zei ik terwijl ik zijn arm sloeg op een vriendelijke manier. Hij lachte en vroeg: "Wat wil je vandaag doen?" "Kunnen we alsjeblieft 1 dag nietsdoen? Gewoon... een dagje vrij voordat de trainingen beginnen?" Vroeg ik. "En wat houd dat in?" Vroeg hij. "Nou gewoon... Een movie marathon ofzo... Of series kijken, dat heb ik al heel lang niet meer gedaan." Zei ik hoopvol. "Hm..." Zei Josh. "Welke series? Ik kijk er veel, dus ik ken de meeste al wel denkik..." Zei hij. "Oh, welke kijk je?" Vroeg ik. Ik was echt serie-verslaafd. Volgensmij keek ik er iets van 20 door elkaar. "Ik kijk er zoveel dat ik ze niet zo op kan zeggen." Zei hij. "Maar welke wilde je kijken dan? Misschien heb ik het nog niet gezien." Ik glimlachte en zei: "Supernatural! Ik wilde het al heel lang kijken, maar volgens mij is het horror dus ik wilde het niet alleen kijken. Maar niemand wilde het met me kijken... Wacht,  ik zoek de trailer op." Ik pakte mijn laptop en zocht de trailer op YouTube op. Nadat we de trailer hadden gezien wilde Josh het ook kijken. Na een half uur gekeken te hebben zei ik: ''Waarom had ik hier ookalweer voor gekozen?'' Ik zat op de bank met mijn knieën dicht tegen me aan en met mijn handen half voor mijn ogen. Josh lachte legde casually zijn arm achter me op de bank en ik schoof wat dichter bij hem. De enige reden waarom ik deze serie wilde kijken is omdat Jensen Ackles er in speelt... (hihi Jensen Ackles at the sidee :) -->)''Hoeveel Seizoenen zijn er?'' Vroeg Josh. ''Negen, maar er komt een tiende.'' Antwoordde ik. ''Waaah!'' Ik liet een onmenselijke brul uit toen Sam aangevallen werd door de geest. Ik hield Josh stevig vast en was niet van plan hem los te laten. Volgensmij vond hij het ook niet heel erg. Nadat de aflevering afgelopen was wilde ik het niet meer kijken. ''Nooit meer.'' Zei ik terwijl ik opstond en mijn handen door mijn haren haalde. ''Dat was nog enger dan toen je me ontvoerde... Holy Shit...'' Josh lachte en vroeg: ''Een andere serie dan maar?'' ''Stating the obvious... Hoe kan ik vanavond ooit nog slapen?'' Josh lachte weer en liep naar de deur. ''Wat doe je?'' Vroeg ik. ''Ik ga wat popcorn en wat lekkers halen...?'' Het kwam er meer uit als een vraag dat dat hij het zei. ''Oke, maar doe het snel oké? Ik wil niet lang alleen zijn na... Dit.''

Nadat Josh weg was ging ik even naar de badkamer om me op te frissen en bij te komen. Na een tijdje kwam Josh de kamer binnenlopen met een dienblad vol met lekkere dingen. Chips, popcorn, koek, snoep, zoutjes, noem het maar op. "Wil je me vetmesten ofzo?" Vroeg ik lachend. "Nahh, waarschijnlijk eet ik meer dan jou." ''Ik weet trouwens nog een andere serie: Nikita! Ik weet het, het klinkt heel stom maar het is serieus leuk. Ik heb alle seizoenen al gekeken, maar ik wil het graag nog een keer kijken omdat et zo leuk is.''Zei ik. ''Okay, verras me.'' Zei Josh. (Trailer Nikita aan de zijkant)

 

Na 2 afleveringen zei Josh ineens: ''Ik vond Supernatural leuker.'' Ik keek met opgetrokken wenkbrauwen hem aan en vroeg: ''En waarom is dat?'' ''Nou, het is niet om de serie, maar meer de positie waarin we zaten...'' Wat bedoelde hij... Oh. OH. ''Helaas voor jou komen hier geen enge stukken in voor.'' Zei ik lachend. Maar ik ging toch weer tegen hem aan zitten en hij sloeg zijn arm om me heen. Cute.

 

Na de zesde aflevering had ik geen zin meer om nog een aflevering te kijken. Ik herinnerde het nieuwsbericht van eerder en vroeg aan Josh: ''Hé, eerder was een nieuwsbericht op de tv, waar ze zeiden dat de politie een onderzoek gestart is of ik omgekomen ben in die explosie in mijn huis.'' Josh knikte en zei: ''Ja, dat wisten we al. Het is het beste als iedereen denkt dat je overleden bent weetje?'' ''Ja, ik snap het...'' Zei ik. ''We hebben al iemand gestuurd om te laten lijken dat je bent overleden tijdens de explosie.'' Ik knikte en vroeg lachend: ''Wanneer is mijn begrafenis?''

 

Josh en ik zaten aan de keukentafel en Jacob kwam naar ons toe met 2 borden met wraps en salade. ''Ziet er goed uit Jacob, wat is het?'' Vroeg ik. ''Burritos met kip en een salade.'' Antwoordde hij en ik nam een hap. ''Trouwens, ik heb aan Mr. Adams gevraagd of je vrij door het huis mag lopen en hij zei dat dat mocht.''Zei Josh. Mijn ogen werden groot en ik zei: ''Echt? Serieus? Kan ik mijn hand dan ook voor de scanner doen enzo? Dat is zo cool!'' Hij lachte en we aten weer verder, pratend over de trainingen die er gaan komen.

 

Na het eten liepen we naar een kamer met allemaal computers, waar een man zat te werken. ''Hey Zach, hoe gaatie?'' Zei Josh en ze deden zo'n man-handdruk-knuffel-achtige begroeting. Je weet wel wat ik bedoel. ''Hey, jij bent vast Amber.'' Zei de man tegen mij. ''Ik ben Zachary, maar iedereen noemt me Zach.'' ''Hey Zach.'' Zei ik. ''Dus... Waarom zijn jullie hier? Moet ik iets voor je hacken?'' Zei hij lachend. ''Grappig man, maar dat kan ik zelf ook.'' Zei Josh. Wat? Josh kan hacken? Cool! ''Amber wilt gebruik kunnen maken van de lift met de handscanner.'' ''Ah, oké.'' Zei Zach. Hij rommelde wat en haalde een apparaatje tevoorschijn en plugde er een paar snoeren in. ''Oké, leg je hand hier op.'' Zei hij. En ik legde mijn hand op het apparaatje en mijn handafdruk kwam op een computerscherm te staan met allemaal rondjes op mijn vingers en op mijn hand. ''Waarom staan die rondjes daar?'' Vroeg ik. ''Dat zijn de dingen die jouw hand uniek maken, zodat de scanner weet dat jij het bent.'' Antwoordde Zach. Cool. ''Oké, om dit aan te maken heb ik wat gegevens nodig.... Naam?'' Vroeg Zach.

''Amber Adams.'' Zei ik.

''Geboortedatum?''

''15 Februari 1993''

''Familie?''

''Em... Mijn vader, Aaron Adams.''

''Status?'' Ik keek hem raar aan. ''Oké, dan niet.'' Zei hij en Josh rolde zijn ogen. ''Oké, dat was het. Morgenochtend kan je het waarschijnlijk al gebruiken. ''Yee! Dankje!'' Zei ik en ik liep achter Josh de kamer uit. ''Oké, morgen kom ik je niet ophalen, want dat is heel erg omlopen voor mij oké? En nu je zelf met de lift kan...'' Ik knikte en liep achter Josh aan. ''Ik laat even zien waar we de trainingen hebben, zodat je morgen weet waar je moet zijn.'' Zei hij.

''Niet vergeten, morgen 9 uur!'' Zei Josh nog voordat hij mijn kamer uitliep. Ik had er eigenlijk best wel zin in. Messen Gooien, Schietlessen, dit is inderdaad leuker dan werk... Ik zocht weer een pyjama uit, zette mijn wekker en plofte op mijn bed.