Upside-Down

Hoofdstuk 13

Josh parkeerde de auto in de garage en we stapten uit. We liepen naar de lift, ik deed mijn hand op de scanner en er gebeurde niets. Raar. ''Josh, probeer jij eens?'' Josh legde zijn hand op de scanner en weer gebeurde er niets. ''Misschien is het kapot? Ik weetniet. Laten we de trap nemen.'' We liepen de trappen op naar boven, naar de hal. Eenmaal daar schrokken we. Alles was een puinhoop en lichamen lagen op de grond. ''What the...'' Net op dat moment kwam Veronica aangelopen. ''Amber, Josh! Oh gelukkig leven jullie nog!'' Zei ze nep-bezorgd terwijl ze mij een knuffel gaf. What the.... Ew. ''Wat is er gebeurd?'' Vroeg Josh. Ze liet me weer los en zei: ''De Porters Pack, eenmaal toen alle eerste, tweede en derde klassen weg waren om Amber te zoeken vielen ze het huis aan. Dit hadden ze al lang gepland.'' ''Hoe wisten ze waar het was?'' Vroeg Josh. ''John Conner. Hij was van de Porters Pack, maar zat undercover hier. Hij heeft alle informatie doorgegeven.'' Ik stond verstijfd op de grond. Mijn vader. ''Waar is mijn vader?'' Vroeg ik aan Veronica. Haar gezicht betrok en zei: ''Hij ligt in het ziekenhuis door zware verwondingen. We weten niet of hij het redt.'' Nee. Neeneeneenee. Ik moest zo snel mogelijk naar het ziekenhuis. Ik trok Josh mee naar de garage en we gingen op weg naar het ziekenhuis.

Eenmaal bij het ziekenhuis aangekomen liep ik meteen naar de balie. ''Aaron Adams?'' Vroeg ik. De vrouw knikte en zei: ''Vierde verdieping, kamer 227.'' We liepen naar de kamer en werden tegengehouden door een dokter. ''Sorry, alleen familie kan hem bezoeken.'' Zei hij. ''Ik ben zijn-'' Maar werd onderbroken door Josh. ''Nicht, ze is zijn nicht en ik zijn neef.'' De dokter knikte en liet ons verder. ''Waarom deed je dat?'' Vroeg ik aan Josh. ''Aaron Adams hoort al 9 jaar dood te zijn. Hoe kan hij nu ineens in het ziekenhuis liggen? En jij hoort al een paar maanden dood te zijn en als je zegt dat je zijn dochter bent... Wat gebeurt er dan?'' Oh. Gosh. ''Waarom ben je zo slim?'' Vroeg ik en Josh lachte. Ik draaide me bezorgd om naar mijn vader, pakte een stoel en ging naast hem aan het bed zitten. ''Ga alsjeblieft niet dood.'' Zei ik tegen hem. Hij hoorde me vast niet omdat hij lag te slapen. Net op dat moment werd hij wakker. Hij keek verbaasd om zich heen en glimlachte toen hij mij zag. ''Wat is er gebeurd?'' Vroeg hij.

Nadat ik alles had uitgelegd zei hij: ''Als ik dit niet haal, vermoord John Conner voor me alsjeblieft?'' Hij zei het als een grapje maar ik nam het serieus. ''Beloofd. Maar je word wel beter.'' Zei ik streng en hij gaf een klein glimlachje. ''Dus... wat is er tussen jou en Josh?'' Vroeg hij en Josh verslikte zich in zijn water en mijn wangen werden rood. ''Het spijt me dat ik het niet eerder heb verteld... We dachten gewoon-'' Zei ik. ''Het is oké. Maar Josh, als je haar pijn doet breng ik mezelf weer tot leven en vermoord ik je begrepen?'' Josh knikte. ''Pap! Je gaat niet dood!'' Zei ik met tranen in mijn ogen. ''Hm... Dat weet ik nog niet zo zeker.'' Zei mijn vader. ''Amber, ik hou heel erg van jou en je moeder oké? Ik wilde nooit weg van huis.'' Zei hij en zijn ogen vielen langzaam dicht. ''Nee, pap, niet je ogen dichtdoen! Alsjeblieft!'' En ik barstte in tranen uit toen de monitor aangaf dat hij was overleden. Josh sloeg zijn armen om me heen en ik huilde in zijn schouder.

Ik weet niet hoe lang ik had gehuild, maar Josh's shirt was helemaal nat van de tranen. ''Kom, we gaan.'' Zei hij en hij trok me op. Net op dat moment kwam de dokter binnen. ''Ik heb het even opgezocht en Aaron Adams heeft geen neef en nicht.'' Hij keek ons beschuldigend aan en 2 politieagenten kwamen achter hem staan. ''Dat kunnen jullie even uitleggen op het politiebureau.'' Zei hij. En ik werd boos. Mijn vader was net overleden! Hoe kon hij! Ik liep naar één van de politieagenten en sloeg hem knock-out. Ik keek om en zag de andere politieagent ook op de grond liggen en Josh had de dokter tegen de muur gedrukt, aan de kraag van zijn jas. Hij fluisterde wat in zijn oor en liet toen los. De dokter viel op de grond. Josh liep naar me toe en we liepen hand in hand het ziekenhuis uit.