Chapter 3. First Day

6.8K 158 6
                                    

Chapter 3 First day

--Alexys' POV--



Huh, these days, napapadalas ang atake ng asthma ko. IDK Why.

But today's the first day, I should be happy.

Whoaaa. Hindi parin ako sanay sa maganda kong dorm, grabe talaga, ang sarap matulog, lol anong lasa. XD PEro namimiss ko na si Mika bebe huhuhu! Sana maenjoy niya kung nasaan man siya ngayon.

Dali-dali akong nagprepare and bumaba ng dorm. Pagdating ko sa catwalk, ang daming mga booth ng orgs. I registered to Jjang REU(Kpop guild 'yan XD), Royal Glee Club, REU Scholars Org, etc.

Pagkatapos no'n, dahil one hour pa naman bago magtime, umupo ako sa isang bench sa garden. Walang ibang tao. Ako lang. May gitara doon at ginamit ko.

You set it again,
my heart's in motion
Every word feels like a shooting star
I'm at the edge of my emotions
Watching the shadows burning in the dark

"Hayy, pwede na pala akong singer. Hayy, Miss Alexys Sy, napakatalented mo talaga." Sabi ko sa sarili ko. Pagpasensiyahan niyo na ako. medyo narcissistic hahahahaha!

And I'm in love
And I'm terrified
For the first time and the last time
In my only life

"Hayy Miss Alexys Sy, naaalala mo nanaman yung bakulaw na maputlang yun. Hayy." Para akong tanga na kausap ang sarili ko pero okay lang kasi wala namang ibang tao dito.
"Bakulaw na maputla? Miss na miss mo talaga ako noh?" napalingon ako at...
"Ritchie?"
"Sino pa nga ba?"
"Bakulaw na maputla? Eh hindi ka bakulaw eh. BANSOT KA. BANSOT!" Sabi ko. Hahahaha! eh kasi naman mas matangkad kaya sa kaniya yung dakilang tagapagligtas ko hahaha!
"Ang balbal mo naman babe."
"Babe mo mukha mo."
Siya si Ritchie Louis Santillan. My childhood friend and business partners noon ang parents namin. But after the plane crash incident, wala na kaming communication.

Siguro nacucurious kayo kung sino 'yung Bakulaw na maputla. He's that kind guy na nagdala sa akin sa clinic. Mukhang masungit sobra. Hindi ngumingiti. Pero ang bait niya. Totally lagi ko siyang napapanaginipan. SYEEET. LANDI OVERLOAD. Sorry na po hahaha!

"Ritchie! Patweet naman!"
"Oh eto." sabay abot niya sa akin ng magara niyang phone

Makapagtweet nga.

"Oh gooooshhhh lagi nalang kita napapanaginipan. Hahaha. @AleXsy here!"

"Alam mo babe, ang kapal pa rin ng mukha mo." sabi ni Ritchie.
"Oh sayong sayo na phone mo. Nakitweet lang ako. Babe babe ka diyan. Kalalaking tao ang landi. Bye." sabi ko at pumunta sa cafeteria. Hahahaha medyo bastos lang eh noh?

To describe our cafeteria, may ministage tapos may different bands na nagsesession. Puro school bands din sila.

"Good morning! We are the TiPakLong band!" Ugh! Tipaklong? WAHAHAHHAA.
"Kuya medyo weird lang kasi super sakto ng damit niyo ah. Green na green! Very tipaklong bros." sabi nung girl na naka all black na pink yung buhok. Napatingin ako sa kaniya at napanganga ako.
"Miss may problema ka?" tanong nung pink-haired girl.
"Ha ah wala po ah. Ah-ano kasi." sabi ko. bigla niya akong hinila. Shocks good luck baka mamaya kinatay na ako nito.
"Palalampasin ko yung pagnganga mo sa akin kanina pero dapat makijamming ka sa amin. Kuha mo?" sabi niya. Tumango nalang ako. Weird. Jamming? Jamming lang kapalit? Just wow.

Ayun ininterview ako kung marunong ako kumanta maggitara etc etc.

Royal Eastern University [Book 1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon